Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Tatuaż, ...Ale nie wiem czy to tu :P

Nie bulwersuj się tak ;]...Właśnie nie wiedziałam do końca, czy to taki sam znak jak na matematyce jest, a przyszło mi to do głowy.

'nieskończoność' :P

na tatuaż pomysł mam. ale kasę pewnie będę zbierał kilka lat ;)

Zależy co chcesz sobie zrobić ;]...Wiesz, to co mi się podoba w tatuażu to, to że nie ma jakieś takiej ceny ustalonej, że taki i taki, tyle i tyle...Tylko odrębnie od każdego tatuażysty ...Jak się ładnie uśmiechniesz i wydasz się spoko ;] można wiele zdziałać ;]

to już lepiej "magiczne.pl"
(to jest do avady, ale jego post jakoś nagle z góry znalazł się pod moim XP)

Ten post był edytowany przez Cat: 16.08.2006 13:07

ja noszę się z zamiarem zrobienia sobie bamberskiego 'kaprala' na lewo-górnym odnózu.

Zależy co chcesz sobie zrobić ;]...Wiesz, to co mi się podoba w tatuażu to, to że nie ma jakieś takiej ceny ustalonej, że taki i taki, tyle i tyle...Tylko odrębnie od każdego tatuażysty ...Jak się ładnie uśmiechniesz i wydasz się spoko ;] można wiele zdziałać ;]

projekcik na conajmniej 3/4 ręki. a jak będę pijany i ktoś mnie podpuści, to się jeszcze załapie reszta ręki, kawałek 'klaty' ;p i kark [;

i szczałeczkę w stronę pupki

Ten post był edytowany przez Cat: 16.08.2006 13:47

i szczałeczkę w stronę pupki

z napisem "enter"?

Ten post był edytowany przez Avadakedaver: 16.08.2006 17:05

Sztuk trzy posiadam tatuaże, z czego jeden to feniks . Dwa na ramionach i jeden w miejscu, gdzie plecy tracą swą szlachetną nazwę . I jeszcze kolczyk w języku mam, więcej grzechów nie pamiętam .

i szczałeczkę w stronę pupki

z napisem "enter"?

nope. kiss it, bastard.

Miałam kiedys kolczyk w języku, ale się w nocy odkręcił i go połkłam. I tyle. Poza tym bardzo niszcze szkliwo, do tej pory mam problemy.

Mam kłopoty ze zrozumieniem dziewczyn (i kobiet, jak widzę), które posiadają kolczyk w języku/wardze/podbródku/oku/itd. Zazwyczaj tragicznie to wygląda, a przecież chyba dla samej nosicielki taki kolczyk nie jest zbyt wygodny.
Miejscem dla ładnych i drobnych kolczyków są płatki uszne. Nic więcej.

W temacie - tatuaży żadnych nie mam i na 99% nigdy nie będę miał. Zgodzę się, że niektóre to prawdziwe dzieła sztuki, ale z niczym nie należy przesadzać. Zresztą, co kto lubi - ja mam obawy podobne do Katona, na stałe udekorować się w tatuaż to nie dla mnie.

Hm...Kto co lubi ;] ja mojego kolczyka w wardze nie czuję w ogóle ;]


A i przy okazji ...Piszę się "strzałeczka" ;] ;] ...Sorry, mam manie na punkcie poprawiania

Owczarnia a masz zdjęcie tego feniksa? Bo też mam zamiar zrobić sobie (kolejne zwierzę na moim ciele ...A mam narazie powiedzmy jeden taki dopuszczalny i uznawalny wzór ;].

nie, no ja wcale nie napisałam specjalnie z błędem. my, prawnicy zawsze robimy masę byków ortograficznych.

Ten post był edytowany przez Cat: 16.08.2006 23:39

Kobro. A czy nie myślała Kobra o tym, że może tych wszystkich tatuaży potem żałować? tzn... hmmm... żeby nie urazić, ale potem możesz sama zrozumieć, że masz tego za dużo. ja wiem, że można sobie to potem cofnąć, bo takie bajery można usunąć, ale sam fakt.

ps. salon tatułażu na głogowskiej & palacza?

Mam kłopoty ze zrozumieniem dziewczyn (i kobiet, jak widzę), które posiadają kolczyk w języku/wardze/podbródku/oku/itd. Zazwyczaj tragicznie to wygląda, a przecież chyba dla samej nosicielki taki kolczyk nie jest zbyt wygodny.
Miejscem dla ładnych i drobnych kolczyków są płatki uszne. Nic więcej.

Kolejna złota myśl kolegi Hito . Kolczyk w języku rzecz gustu, mnie się podoba, a widoku swojego z racji umiejscowienia nie narzuca. Niewygody nijakiej nie doświadczyłam, niczego sobie nie zniszczyłam (to do Hazel ), nigdy w życiu mi się nie odkręcił, a mam go już przeszło cztery lata. Może to kwestia jakości kolczyka i rzetelności zakładającego? Nie wiem, moja Dagmara (dziewczyna, która mnie tatuowała i przekłuwała język) co prawda surowo przykazała mi co miesiąc sprawdzać dokręcenie dziada, ale ani razu się nie zdarzyło żebym dała radę choć o milimetr przekręcić tę kuleczkę. Mało tego, jak zmieniałam na inny, to jej własny facet ledwo tamten poprzedni dał radę odkręcić...

Owczarnia a masz zdjęcie tego feniksa?

Mieć mam na sto procent, nawet niejedno, pytanie czy znajdę takie w miarę wyraźne. Popatrzy się .

Ten post był edytowany przez owczarnia: 17.08.2006 10:30

Zdradź mi w takim razie, jaki jest sens posiadania kolczyka, którego nie czuć ani nie widać. Sytuacja właściwie taka sama jak przed wkręceniem go (w język? Boże broń), więc po co?
W jedzeniu także Ci nie przeszkadza?

W jedzeniu mi nie przeszkadza ani nigdy nie przeszkadzał. A sens? No cóż, jak Ci się trafi kiedyś dziewczyna z kolczykiem w języku, to może zrozumiesz . A tak na poważnie, to po prostu dlatego, że chcę go mieć. I już .

Feniks dla Kobry, sorry, ale lepszego chwilowo nic nie posiadam:

to się Owca wkręciła w Pottera.
Może ja sobie zrobię Gumochłona? : P

Hehehe, mój feniks powstał na długo zanim świat usłyszał o Zakonie Feniksa ... Na drugim ramieniu mam kolibra .

Owczarnia śliczne



Avadakedaver nie,nie tam byłam, ale jednak zrezygnowałam i byłam się dziargać na Fredry - świetna ekipa - polecam! ;]
Wiesz co do tatuaży moich, to narazie są/będą w takich miejsach, które w razie "W" mogę zasłonić...Np. tą kobrę mam na karku, a mam długie włosy, której nie widać gdy je rozpuszczę ;]....Portrety rodziców - plecy.
Ja robiąc tatuaże - myślę równocześnie nad przyszłością, czy aby nie będą mi one kolidowały z pracą itp.
Jak narazie jest si ;]
Ale wiesz mi...To jest nałóg jak fajki czy alkohol.
Ja uwielbiam sam fakt czucia maszynki na sobie <; ) - takie małe zboczenie [;
I co do kolczyków, to tak samo jest z tatuażami...Kogo obchodzi że ja mam tatuaż, ważne że ja wiem, że go mam i tyle.
A kolczyka już nie czuję praktycznie, tylko wtedy kiedy się nim bawię ;].

O rany, mam tylko nadzieję, że nie bawisz się nim w taki specyficzny, obleśny sposób. Nie za bardzo umiem wytłumaczyć jaki, ale dresiary zawsze tak robią...=P

już nie chcę kaprala. brzydal. teraz chcę sierżanta sztabowego.

kobra - bo potem moze jakiś brzydki pracodawca przyjść, taki moherowy i powie, że nie przyjmie cię bo jesateś wysłannikiem szatana +.

A wtedy dobra władza wprowadzi ustawę zakazującą nieprzyjmowania kogokolwiek do pracy z powodu tatuaży i kolczyków (ba! Unia to wprowadzi jako dyrektywę), żeby przypadkiem konsekwencje czichś czynów nie wpłynęły na jego życie. Wolność tak - odpowiedzialności mówimy stanowcze nie.

Troche sie z Toba nie zgodze, dlaczego mam ponosić konsekwencje tego, ze mojemu ewentualnemu pracodawcy nie podoba sie mój tatuaż\piercing itd. poniose odpowiedzialność za to co robię, ale bez przesady nie można kogoś z góry odrzucać tylko dlatego, że jest sie przeciwnym ozdabianiu ciała

Podobają mi się (niektóre) tatuaże, ale tylko w tym wypadku, jak nie ja mam je na sobie, a ktoś inny i gdy te dzieła to nie imiona swojej miłości/aniołki i diabełki w pozycjach..hm..wszelakich/serduszka i inne badziewia :>. Czasami widzę na ulicy np. ładną dziewczynę (moim subiektywnym, dziewczęcym okiem jest ładna, a to już dużo znaczy) z, załóżmy, na wpół wyblakłym słoneczkiem na pół ramienia. To naprawdę może zepsuć wrażenia estetyczne.

No. Co do kolczyków, to na razie posiadam pięć (uszy, uszy, uszy, chrząstka ucha) w dość tradycyjnych miejscach, marzy mi się z prawej strony wargi, ale po tym co na razie słyszę (jeden cytacik? "ja weszłam do internetu, ja czytałam jakie subkultury to noszą! to jest zboczenie! masochizm!") myślę, że to marzenie będę mogła zrealizować z jakieś plus minus cztery lata.

I nie podobają mi się te w nosie. Resztę akceptuję (chyba, że ktoś chce sobie przekłuć załóżmy rękę czy plecy).

Miałam kiedyś taką sytuację, jak uczyłam w szkole. Na tatuaże co prawda nikt uwagi nie zwracał, bo nie nosiłam bluzek bez rękawów (nie przepadam za wzbudzaniem sensacji i nie po to je mam, a lat temu kilka młoda nauczycielka z tatuażami to była sensacja nie lada), ale miałam kolczyk. Nie w języku jeszcze wtedy, w nosie. Malutki i delikatny, ale był. No i w jednej szkole co prawda było mamrotanie za plecami, ale uwagi w oczy nikt mi nie zwrócił. W drugiej za to pani dyrektor raczyła się wypowiedzieć przy całym gronie pedagogicznym, w pokoju nauczycielskim, jednoznacznie żądając wyjęcia kolczyka. Powiedziałam jej że mowy nie ma, bo niby dlaczego. A ona na to, że zły przykład uczniom daję. Z trudem powstrzymałam się przed roześmianiem się jej w twarz, bo za mną siedziały wypacykowane i wypudrowane lampucery ze szponami, dekoltami do pasa i w miniówach, czyli owo grono pedagogiczne. Ja zaś nigdy nie ubierałam sie wyzywająco, chodziłam w dżinsach, Martensach, normalnych bluzkach. Nawet jeśli sukienka czy spódnica to nigdy bardzo krótka, makijaż zawsze śladowy (zresztą do dziś nie znoszę mocnego malowania), włosy normalne, własne, czyli rude i kręcone a nie tleniony blond tapir jak reszta pań nauczycielek. Starałam się spokojnie jej to wyjaśnić, nic z tego, nie docierało. Zrezygnowałam więc z pracy w tej szkole po jednym półroczu, bo w takiej atmosferze się nie da. I żeby było śmieszniej, sama niedługo później przestałam nosić kolczyk w nosie, bo ten ulubiony malutki gdzieś zgubiłam, a inne mi się nie podobały. Bo też i rzecz jasna nie o kolczyk wtedy chodziło, tylko o zasadę .

Ten post był edytowany przez owczarnia: 17.08.2006 13:15