Jeszcze mam w głowie dźwięk głosu
jeszcze na wpół przebudzona pościel
paruje ciepłem czyjegos ciała
jeszcze zapach krąży,
lekko tupiąc, po pokoju.

A leży zwinięty w kulkę
jak dziecko, nieszczęśliwe
zapłakane, samotne
skurczone ciało
zbyt późno dotknięte

Jeszcze przecież pamiętam
szorstką pieszczotę ramion
bezpieczeństwo i ufność,
skryty pod poduszką
dziecięcy Biegun Północny.

Najbardziej pieką słowa,
pieką i bolą w środku,
ściśnięte, zapomniane,
pogniecione w martwej
pogoni własnych dni.

Komentarze do Twoich wierszy pisze czasem na sile.
Dla mnie one po prostu powinny byc...
A mi brakuje slow...

Temat cieżki. Przedstawiony zadziwiajaco ladnie. I się zgadzam, rozumiem...

I nie wiem co napisac...

Moze po prostu po kazdym przeczytaniu bede pisac tylko : gratuluję?

Boli.
I tyle.
Ja to wiem, Sih. I bardzo mocno Cię teraz przytulam. I nie chcę, żebyś tak pisała - już nigdy.
I przytulę Cię tak naprawdę - niestety dopiero na wakacjach...

ładne tak jak zawsze, cóż więcej mozna powiedziec, nigdy nie dorównam ...

Podobaja mi sie dwa oistatnie wersy przedostatniej zwrotki.
I one mi utkwily w pamieci.
Ale wiersz ze tak powiem znosny.

Czekam na cos Twojego (:

nie podoba mi sie ostatnia zwrotka...
dalas sie tam poniesc rutynie ktora tylko czeka na słabość...

bardzo dobrze, ze ktos, kto potrafi, zabral sie za ten trudny temat...
mimo wszystko udalo Ci sie z niego cos wyciagnac...

Wybierajac ten temat wiedzialas, ze bedziesz oceniana szczegolnie surowo...
Takze gratuluje świadomej odwagi;)

nie jest zle =)
wszystko obracasz po swojemu
nawet kamieniowi nadajesz swoją lekkosc
Tylko uwazaj...
co za dzuo to niezdrowo!

=*

Chyba pierwszy raz komentuję wiersze. Twój wiersz... wzruszył mnie. Bardzo ładnie napisałaś ten wiersz. Wręcz przepiękne. Czekam na coś jeszcze.

Chmmm... twoje wiersze sihaja są bardzo zmienne. Czasami ulotne, a czasami aż zbyt dosadne. Trudno odzcytac sens ukryty w tych wersach. Piszesz fajnie. Przyjemnie się czyta, ale takie tematy jak ten, to mogą wyjść jako totalne dno, albo arcydzieło, a ten arcydziełem nie jest, a coś w sobie ma.

Dziękuję Wam bardzo za słowa, za komentarze


Zapomniałam dopisać, że ten wiersz był poświęcony pamięci kogoś mi bliskiego, który zmarł niedawno. Pisałam to co chciałam powiedzieć, nie patrzyłam na formę. Krótko mówiąc - to był totalny spontan

Sihajku, piękny wiersz. Piękny, bo pisany pod wpływem emocji. Wiem, że było ci smutno, chciałabym móc cię przytulić, cóż pozostaje mi wspierać cię duchowo :*