Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Przy Okazji

Szczęśliwa jestem tylko dlatego, że żyję. Innych powodów nie potrafię znaleźć.

Myślę również, że można jednocześnie być szczęśliwym i nie być. O. Bo to wrażenie subiektywne i zazwyczaj chwilowe.

I tak jest w moim wypadku.

Powód? Jak mam być szczera, to w ostatnich tygodniach spotkało mnie wystarczająco nieszczęścia, by być szczęśliwym. M.in. nie dostałam się do mojej wymarzonej od paru lat szkoły, bo w dzień wyników zlikwidowali profil, na który miałam zamiar iść. Jestem popażona 2 stopnia i w wakacje nie mogę wychodzić na słońce.
I próbuję być cholernym optymistą, że wszystko jest cholernie dobrze i pięknie.

wiesz Hagrid, wydaje mi się, że nie można tak dużo i głęboko myśleć, a jednocześnie być szczęśliwym.

To jest mozliwe ale trzeba byc kimś " w stylu" KarolaWojtyły, trzeba mieć powołanie do czegoś i weilka poztywną energię.

A tam szczesliwa;) Nie wiem nie wiem. Szczesliwa czasami owszem, czasami mniej, ale napewno wesola. I widze pozytywne strony życia. Ogolnie po tych wakacjach mam humor wspanialy, daleko mi od zlego samopoczucia daleko od ©handry i wszystkich odmian depresji;) Tylko zastanawiam się, kiedy mi ten stan Jest Mi Dobrze minie:)
Ogolnie życie jest piękne;) Tymbardziej w naszym wieku, kiedy mamy sily na robienie wszystkiego co się nam tylko wymarzy...

nie jestem szczęścliwa
natchnięta stałą niewiarą w dobre intencje
stwierdzam że jak ja czegoś w moim życiu nie spiep....e
to zrobią to za mnie inni
więc czym mam sie cieszyć
a może po prostu mam słaby chrakter?

oczywiście są w moim życiu chwile w których czuje coś powieszchownie podobnego do radości
ale jak każdy wie, chwila trwa krótko

Spokojnie, to mija;) Kazdy mlody czlowiek przezywa cos w stylu trwajacej nieziemsko dlugo doliny... Ale wystarczy kilka chwil dobrego, zeby zycie stalo sie piekniejsze.
Naprawde, przez 2-4 lata miałam nieustającą depresję. Potem zaczęłam grać w Go, poznałam fajnych ludzi i życie stało się piękniejsze. Kiedy jest się pozytywnie nastowionym do świata, wszystko prezentuje się w różowych barwach. Poczytaj sobie jakieś poradniki, albo coś... Osobiście nie praktykowałam, ale koledze książki pomagające uwierzyć w siebie spowodowały obrót charakteru o 180 stopni:) Dobry humor też trzeba trenować

poradniki??
nie, dziękuję

ale jestem wdzięczna za dobre słowo

PS. mój chrakter ma wady ale zmieniać go nie chcem

Ten post był edytowany przez Teodora: 19.08.2005 22:15

jezusmariajapierdole! UCZULENIE NA ALKOHOL?

to musi boleć

ja jakoś nigdy nie byłem wkurwiony przez dłuższy czas. mija mi średnio po 2 godzinach:p raz tylko jako pacholę strzeliłem focha na starych bo zachciało im się zmieniać mi szkołę kiedy miałem 8 lat. co to było za przeżycie -.^. Nic mi do szczęścia nie brakuje. źąki, piwo... dużo piwa, książki fantastyczne też mam, więc czego tu chcieć więcej?I choć nie lubie lata, to nawet w lato jestem szczęśliwy bo przecież są wakacje ^^. A jeszcze jat takie długie. Już zapomniałem co to szkoła. 4 miesiące wakacji już minęły a jeszcze półtora przedemną. Pół roku. oż! ;D

hm szczęśliwość. teraz sporobspraw rodzinnych mnie trapiło. niezbyt przyjemnie. szczęśliwości trochę mi brak, to byłoby pewne dopełnienie do życia, chociaż to zycie powinno wykreować szczęśliwość.
kurde mam momenty zajebiście refleksyjne i melancholijne, które raczej nie łączą się z szeroko pojętym byciem veryfakinhepi.
ciesy mnie wiele spraw, jednak potrafię się łatwo przygnębić.

Nie wiem czemu wszyscy są tak negatywnie nastawieni do poradnikow.
Poradniki są to książki traktujące o ludzkich problemach, a pisane są przez ludzi wykwalifikowanych i znających się na rzeczy. Nie wszystkie oczywiście, ale duża część. Znaleźć dobry poradnik to jak znależć dobrego psychologa.
Kolega o którym pisalam pozyczył mi na czas obozu jeden poradnik, i powiem szczerze, że naprawdę mi się spodobał. Był to pierwszy, który zaczęłam (nie skńczyłam niestety) czytać i ostatni; Ale wiem, że jeśli będę miała okazję poczytać poradnik, który pomógł któremuś z moich znajomych, wahać się nie będę

mam złe nastawienie po przeczytaniu , w pogoni za rozmumem, tzw pamiętnik bridget Jones
jęśli to czytałas, zrozumiesz o co mi chodzi

Ten post był edytowany przez Teodora: 25.08.2005 20:14

Jestem szczęśliwa, narazie...

Czytalam.
Nie wiem, czy wiesz ale Dziennik Bridget Jones jest komedią stworzoną dla zwyklej draki.
Ja nie namawiam, rob co chcesz, ale gdybym ja byla nieszczesliwa probowalabym wszystkiego zeby ten stan poprawic.

ja np. zrobilam maseczke i wszystkie problemy ot tak prysly!

czy ja jestem szczęśliwa?

chyba tak.

Szczeście to rzecz wzglęgna, która cały czas sie zmienia, w zależności od okolicznosci
W tym momecie pisząc te słowa, jestem szczesliwa, ale z każda minutą może sie to zmienić...

A wróżba z chińskiego ciasteczka na to :
" Wielki dom i ogród, to tylko uzupełnienie szczęścia o radość." No prosze ..
" Szczęśliwość, to dni płynące na istnieniu i poczucie zjednoczenia z wszechrzeczą. "
" Siła to zbyt mało żeby zatrzymać szczęście"
No tyle chyba wystarczy

wiecie co, pomyślicie teraz, że jestem głupia.
ale tak mi jest przykro, że znów wpadłam w tą nudną, pruszkowską rzeczywistość i, że znów zostawiam za sobą ludzi których poznałam (a w tym roku jest ponad wszelką wątpliwość, że już więcej wielu z nich nie spotkam), że aż mi to daje kopa.
chce mi się robić wszystko, słucham głośno muzyki i w ogóle. a zazwyczaj tak mam jak się cieszę.

coś ze mną nie tak?
mogłabym pomyśleć, że dorosłam do tego, żeby ''cieszyć się, że coś mi się przytrafiło, zamiast płakać, że mi się skończyło''- ale wcale się tak nie czuję. więc nie wiem co się dzieje.

twoje zachowanie jest jak najbardziej normalne. zawsze jest zal po powrocie na stare smieci - czytaj powrot z wakacji w twoim przypadku. wracasz do tego co znasz, do codziennej rutyny, smierdzacej rzeczywistosci - nazwij to jak chcesz. trudno oczekiwac zeby czlowiek tryskal humorem.

a ja sie troche dziwie. wkoncu to jednak 'home sweet home' ;P a zycie dlugie.

'szczescie jako cel zycia kazdego czlowieka' lol

hmm co ja moge o Szczesciu powiedziec? na pewno tyle ze nie jestem czlowiekiem szczesliwym. chcialbym gdy juz bede stary, zbuduje dom, zasadze drzewo, splodze syna [moze niekoniecznie w kolejnosci], powiedziec sobie: jestem dumny z tego co osiagnalem, mam wszystko czego pragnalem. jestem szczesliwy.

co do szczescia obecnego i terazniejszego. nie moge wciaz znalezc tej dobrej mysli ktorej mozna sie trzymac w chwilach smutku czy niepowodzen, dzieki ktorej ma sie poczucie ze mimo wszystko jest sie pozniej bedzie dobrze, a stan pogody nie wplywa na aktualne poczucie szczescia. czegos co napedza do dzialania, sprawia za czlowiek tryska energia i poprostu chce mu sie zyc.
lalala i still haven't found what i'm lookin' for... ;P