Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Szelest

Cicho, mnie nie ma. Kropeczka.
Pod krzesłem, za stołem
na łące ze śnieżnym kocem
nieobecność moja w ciszy
uśmiecha się do słońca.

Cicho, mnie nie ma. Kropeczka.
Za dużo. Ojojoj, za dużo
słów do słuchania
Milczeniem nie wykwitnę,
herbatę gorzką pozostawię.

Cicho, mnie nie ma. Kropeczka.

taki subtelny, malutki wierszyk
bardzo w Twoim stylu

troche za duzo mi w nim
takiego 'dziecinnego' wydzwieku

ja rozumiem
ze te kropeczki
i ojojoje
specjanie nadaja klimat
lekko nie na serio

ale mnie to troszeczke drazni

herbata dla mnie
stala się ostatnio czyms
podobnym do niegdysiejszego
cynamonu czy krwi

a szczegolnie gorzka...

ale to nic
=)

zgrabny i Sihajowy
aczkolwiek nie powala
=*

jest taki wesoły. to znaczy ma w sobie klimat, którego dawno w wierszach nie zauważyłam.... może dlatego, że teraz wszyscy piszą o nieszczęśliwej miłości, o wojnie, smutku i podcinaniu sobie żył. a Twój wiersz jest taki subtelny, wesoły...
jak napisała Mell, Sihajowy =)

Bardzo ładny wiersz. Mi właśnie najbardziej podobają się te "kropeczki" dodają klimatu, życzę dalszej weny, pozdrawiam

Podobalo mi sie....wydolo sie takie ciche i subtelne . Bardzo ladne.
Pozdrawiam

Po pierwsze- Pani Zioło Na Uspokojenie ma rację, herbata nieco się przejadła.
Ale dalej to się nie zgadzam. Ta anafora jest dla mnie paranoidalna. Wcale nie jest spokojnie, milusio. Czytając to,widzę młodą kobietę o wielkich oczach, mówiącą do siebie, ba, nawet wariatkę.
Przepraszam, jak (a na pewno tak jest) nie trafiłam w twój zamysł Sih, swoją interpretacją. Ale ja jak jestem skrajnie nieszczęśliwa, to czasami gadam do siebie.
Jej. No ale bardzo mi się podoba, oprócz tego czaju, rzecz jasna.

super metafora
'herbata się przejadła'

XD

Być może moja wiedza jest dosyć uboga w tym kierunku, ale taki kwiatek ma raczej inną nazwę, nie metafora XP

hmm
zalezy jak na to patrzysz złotko

humanistyczne, jak to nazwalas 'kwiatki' mają to do siebie ze mozna je wachać do roznych stron
nie ma, jak w matematyce, jednego poprawnego wyniku...

metafora
bo herbaty raczej się nie jada
i doslownością duzo tu nie zdziałamy...

w sensie Twojej wypowiedzi
to stwierdzenie moze mieć tez inna nazwe...

wszystko jest do przyjecia jesli tylko
potrafi się to w miare logicznie udowodnic

ale nie o tym tu mowa prawda?
=)

I od razu poczułaś się lepiej, nie?

jeszcze jak...

Herbata się przejadła to przypadkiem nie oksymoron?

Ładny wiersz Sihajku, subtelny i jak ktoś już powiedział sihajowy.
"Cicho, mnie nie ma. Kropeczka. " Ostatnio się tak czuję, jakby mnie nie było. I dlatego te słowa spodobały mi się.

A tak mi moim dzieciństwem zalatuje... Wierszami Przybosia, których wtedy nie rozumiałam a fascynowały mnie swoim rytmem, tajemniczymi słówkami i brakiem rymów, jednocześnie nie tracąc nic z dziecinnej powabności. I właśnie tak mi się kojarzy Twój szelest, z takim tańcem małej dziewczynki w małej różowej sukieneczce.

Ładny, chociaż nie wbija się mi w pamięć, co chwilę muszę wracać i czytać po raz kolejny, ale ogólnie nie jestem wcale na "nie". A i coś mnie gryzie to ojojoj, jakby o jedno oj za dużo, bo za każdym razem jestem wytrącona.

A herbata mi się nie przejadła, przepiła też nie (ale się czepiacie=P). Cynamon zresztą też, badyle również. Zresztą, to nie ważne o czym się pisze, ale co się przekazuje tymi słowami. I właśnie, że czytałam dobre wiersze o roślinkach, herbatkach i przyprawach. I właśnie, że czytałam też wiele takich, które były bardzo nieudane, mimo iż nawet nie wspomniano w nich o cynamonie. Czepiliście się jednego torojowego wiersza (świetnego, swoją drogą) no ale ileż można? (: