A ja tak na marginesie chciałam się odnieść do recenzji podanej przez Absolution.

No więc odmoszę się do tego tak:
Podpisuję się pod każdym słowem obiema rękami

No i tyle na ten temat.

Owczarnia>>system wysyłania prywatnych wiadomości bardzo stara się być tajemniczym. Nie jestem pewien, czy moja odpowiedź do Ciebie dotarła.
Dotarła?

owca> I popsułaś zakład!!!! Bo jak mamy się załozyć skoro juz ujawniłaś odpowiedź?!?!? To fajnie, ze czujesz zazczycona. A mój wisi na drzwiach wejściowych do pokoju mojego, bo na ścianie nie mam miejsca tak dużego

Hito - jeśli chodzi o tę, w której na wstępie doceniasz mój dobry charakter, to i owszem . A jak tam idzie ocenianie? Bo sprawdziwszy dostałam informację, że poszło sztuk raz, czyli to pewnie Ty (nikt inny raczej być to nie może ) .

Ron - a który masz? Plakat z Harrym samotnym we mgle , grupowy czy ten wielki banner 120x180?

Temat bliski mojemu sercu i wykształceniu, więc chętnie się wtrące. Tematy Williamsa do HP są jednymi z jego szczytowych osiągnięć. Tylko materiał tematyczny jaki pozostawił po sobie w sześciu częściach "Gwiezdnych Wojen" oceniam wyżej. A jednak moim ulubionym soundtrackiem z serii jest "Harry Potter And The Philosopher's Stone". Może dlatego, że to ścieżka naprawdę williamsowska w każdym calu. Błyskotliwe aranżacje, wspaniale przeplatające się tematy (na czele z genialnym, czajkowskopodobnym tematem Hedwigi), doskonałe użycie sekcji dętej, przejmujący i niestety zarzucony już chyba na zawsze temat Voldemorta (może się równać z tym imperatorskim z GW) i zupełnie orgiastyczna kompilacja muzyczna wszystkich tych wrażeń w End Credits. Dla mnie to już dzieło klasyczne. Drugi soundtrack idzie tą samą ścieżką, ale nie ma w nim już tego błysku (choć lubię go i często słucham). Facet, który aranżował i dyrygował williamsowskimi tematami stanął na wysokości zadania. A obawy przed filmem miałem spore. Co do ścieżki dźwiękowej z Więźnia muszę przyznać, że mnie zaskoczyła. Mało tu tego, do czego tak nawykłem słuchając muzyki Williamsa. Aranżacje często są skromne i dyskretne, nowe tematy (poza pięknym Double Trouble, który słusznie stał się wizytówką filmu) proste i stonowane emocjonalnie, archaizacje.... A jednak ten eksperyment się udał. Płyta zyskuje z każdym przesłuchaniem. Jest inna, ale nie powoduje poczucia niespójności. Wydobywa inne aspekty całej opowieści. Najbardziej lubię błyskotliwe i niepokojące "Forward to Time Past". Nagłe, pełne napięcia wejście smyczków zrobiło na mnie ogromne wrażenie. Umiejętność stwarzania napięcia to trudna sztuka. O dziele Patrica Doyle'a wypowiem się później. A jest o czym, bo po wielokrotnym przesłuchaniu oceniam je bardzo wysoko.

Ten post był edytowany przez Katon: 12.12.2005 12:43

re: Katon

Nawet nie wiesz, jak bardzo się cieszę, że i w tej sprawie się zgadzamy . Wszystkie części soundtracków do HP, które do tej pory się ukazały, posiadam na własność i rzeczywiście - Philosopher's Stone obiektywnie jest chyba najlepszy. Aczkolwiek muszę się przyznać bez bicia, że najbliższy mojemu sercu stał się jednak Więzień Azkabanu - za A Window to the Past, Double Trouble i tę cudowną wariację Hedwig's Theme w postaci otwierającego płytę Lumos! . Przesłuchanie go tuż przed zaśnięciem gwarantuje najpiękniejsze sny - polecam, sprawdzone .

Z soundtrackiem do Czary Ognia sprawa ma się o tyle dziwnie, że - jak już wspomniałam - dość kiepsko współgra on jednak (moim zdaniem, oczywiście) z całym filmem (a nie da się ukryć, że to ilustrowanie tego, co się dzieje na ekranie jest jednak zasadniczym i podstawowym zadaniem ścieżki dźwiękowej). Sam w sobie jest naprawdę świetny i tym większe było moje rozczarowanie w kinie, albowiem na seans szłam odsłuchawszy całość co najmniej kilkakrotnie (była dostępna - i bardzo możliwe, że nadal jest - całkowicie legalnie i bez żadnej łaski na aol.music.com, oczywiście bez możliwości pobrania, tylko do odsłuchu) i oczekiwania miałam ogromne . Fakt faktem, że do porażki w tej mierze przyczyniło się niewątpliwie również cholerne Multikino, bo - nie wiedzieć czemu, nigdy wcześniej się to nie zdarzało - siadał im co chwilę Dolby Surround i co jakiś czas działał przez chwilę tylko jeden głośnik. Między innymi na otwierającym temacie ... Nie muszę mówić, że o mało mnie nie trafił jasny szlag (zwłaszcza, że zafundowali nam najpierw równiutkie trzydzieści minut reklam) .

Owca>>aha, to w porządku (tylko dlaczego w takim razie moja wiadomość nie powędrowała do folderu ,,Sent Items''? Dziwne).
Z przesłuchaniem i podzieleniem się wrażeniami będzie kiepsko, gdyż pobrałem to wczoraj - teraz piszę z Wrocławia, a soundtrack został w Częstochowie. Na razie mogę powiedzieć, że ,,A Window to the Past'' był zdecydowanie za mało słyszalny/za krótki w filmie, gdyż jako utwór prezentuje się faktycznie całkiem dobrze.
Aha - wczoraj także zauważyłem (właściwie to usłyszałem), że po użyciu Time-Turnera w filmie, do uwolnienia Hardodzioba, w tle cały czas słychać tykanie zegara. Później okazjonalnie zresztą również. Łatwo to przeoczyć, jak się człowiek bardzo koncentruje na filmie (np. na podziwianiu Emmy ).

Słońce, bo musisz zaznaczyć opcję "zapisz wiadomość w folderze wysłane" - na tym forum nie działa to automatycznie.
Całkiem dobrze - boże, ty słyszysz i nie grzmisz?!?

Aaaha, dzięki, byłem przyzwyczajony do automatyki takiego rozwiązania. Ale skoro na tym forum wysyłanie PM tak działa, powinno dostawać się jakieś powiadomienie (nie na maila), że wiadomość doszła. No, chyba, że taka funkcja w panelu też gdzieś jest, tylko ja o tym nie wiem :]

Trzeba zaznaczyć "śledź tę wiadomość" - chyba. Mówię "chyba", bo nigdy z tego nie korzystałam .

Ja za głupi jestem na te dyskusje o muzyce
Owca>Ja mam taki plakat, na którym jest Harry+Fleur+Cedrik+Wiktor+Ron+Hermiona(patrząc od lewej), w tle sa platformy z drugiego zadania, a oni stoja na jakiejś skale . A Ty jaki masz????
BTW: Jeśli chodzi o muzykę, to mi się bardzo nie podoba, że ci co robili muzykę do CO(bo byli nowi) chcąć zachowac Hedwi's Theme potfornie to przeinaczyli i zrobiła się kupa

Ten post był edytowany przez Ronald: 12.12.2005 18:51

Ja mam ten z samotnym Harrym i napisem "Dark times lie ahead, Harry" .

A co do btw, to uważam akurat dokładnie odwrotnie i nie tylko nie kupa, ale wręcz przeciwnie .

Ta lekka orientalizacja Hedwig's Theme jaka pojawia się na początku gilmu jest wspaniała!

Glimu, czyli HPiWA? Czy mówimy już o HPiCO? (wydawało mi się, że ,,Hegwig`s Theme'' tam nie wystepuje z powodu zmiany pana od muzyki)

Ja mam z napisem polskim "Przed nami mroczne i niespokojne czasy" . A skąd owieczko masz swój, bo ja mam z kina?
I to właśnie jest kupa bo ten nowy to tak przerobił, zę o matko, poza tym, skoro jest to temat przewodni kazdego filmu, to nie powinien tego tak zmieniać .


Mylisz się Hito. Hedwig's Theme znajduje sie na samym pozątku filmu.

Z Allegro mam .

A Hito się nie myli - otwierający temat nie ma w nazwie Hedwig's Theme . To The Story Continues. Przewija się przez niego nuta z Hedwig's Theme, co ma swój kolosalny urok, ale Hedwig's Theme jako takie to z całą pewnością nie jest. A przewijać się ta nuta może - do razu uprzedzam ewentualne pytania - bo właścicielem owego motywu nie jest John Williams, lecz firma Warner Bros. - kupili prawa autorskie i mogą go używać ile zechcą .

Khmmm, Khmmm
Jeżeli można się wtrącić...
Ja z nutury rzeczy jestem prostą dzieczynką i patrzę na muzykę przez pryzmat swoich uczuć i to, czy dałoby się przy niej wyrazić odpowiednie emocje w tańcu (takie małe przyzwyczajenie )
Z tego powodu po prostu uwielbiam oba walce ten Naville'a i Potter's Waltz.
Chociaż tak naprawdę jako samoistne utwory podobają mi się wszystkie.

Kolejnym utworem, w którym jest wpleciony motyw muzyczny z poprzednich części jest Foreign Visitors Arrive, ale tez malutko.

Jeszcze zachwyciła mnie melodia Underwater Secrets (ta pierwsza instrumentalna część).

Ok Owca, to ja już nic nie mówie bo się nie znam Ale i tak mi się nie pododbało to, choć muzyka ogólnie ok(pisze jako kompletny laik )


EDIT: A poza tym i tak najbardziej podoba mi się muzyczka z reklamy telewizorów SONY BRAVIA

Ten post był edytowany przez Ronald: 12.12.2005 23:15

Widzę, że mamy podobne odczucia (ja też lubię najbardziej to co trafia prosto do mojego serduszka i muzyka z czwartej części trafia prosto miedzy prawą a lewą komorę ) Fakt walce są prześliczne (czwórka w ogóle jest nieziemska - wciąż jestem pod urokiem) natomiast z soundtracku do trzeciej części na pochwałę zasługuje jedynie „Buckbeaks Flight” oraz „A Window To The Past” (przyznam się, że trzeci film kompletnie mnie rozczarował…) Czara ognia jednak podziałała jak miód na moje serce - i tym razem nie musiałam krzyczeć w kinie z obrzydzenia (jak to miało miejsce w trójce…)

Po raz kolejny zmienię temat O muzyce nie mogę sie w ogole wypowiedzieć, bo nie zwróciłam na nią najmniejszej uwagi. Za bardzo byłam przejęta wpatrywaniem się w głęboką i dojrzałą grę aktorską Ruperta.
Otóż zdobyłam relację osoby, która w ogóle nie czytała książki. Dokładniej, mojej kuzynki.
I ta relacja brzmi tak:
"No, naprawdę super! Fajne efekty i akcja. A co mówiłaś, Hermiona ładną miała tą sukienkę"
No, ale że ja jestem wnikliwa, to zapytałam się jak odebrała fabułę i połapała się, o co w tym wszystkim chodzi.
"Spoko, wszystko było jasne."
Nie popuściłam i wnikałam dalej. W rozmowie wyszło, że cały czas po zakończeniu filmu była przekonana, że to Karkaroff wrzucił nazwisko do czary, a Crouch Jr. zamienił się w "tego gościa z plastikowym okiem" dopiero po akcji w labiryncie. Czyli cały rok normalnie uczył prawdziwy Alastor Moody. Więc właściwie, cała intrygę i zaskoczenie znane mi z książki w jej wypadku wzięły w łeb.
I trochę nie połapała się, kto, komu, i dlaczego pomagał.
No, i nie miała pojęcia o co chodzi z tym czymś z koniami i statkiem wynurzającym się z wody.
No bo faktycznie, to nie było w filmie wyjaśnione
Co do sceny na cmentarzu, nawet nie zauważyła, że ktoś stracił rękę, a na moje pytanie, jak jej się podobał Lord V. przed przemianą, ona powiedziała:
"Że gdzie on niby był?"
Moje wyjaśnienia skwitowała: aaa, ja myślałam że to jest jakaś poduszka (!)
No i coż, to na tyle

No własnie, zgodze się z Tobą. Ja byłęm z takim jednym kolegom na CO i on mial problemy z załapaniem całej fabuły Bo mimo wszystko film sprawia wrażenie nakręconego(albo zmontowanego) troszke chaotycznie.


SONY BRAVIA - NAJLEPSZA MUZYKA

Odpaliłem dzisiaj raz jeszcze zwiastun kinowy z CO i stwierdzam że powinno się stworzyć dodatkowo kategorie oceny trailerów. Zapowiedź filmu wydaje się być bardziej spójna i kompletna niż sam film.

Nom, ale to zapewne dlatego, że to traileró wybierają najlespze fragmenty. Np. "Rrrrrr", widziełm spot i wydawał mi się całkiem niezła komedia ten film, a jak na to poszedłem to nie żałowałem tylko tego, ze kupiłem pocorn

więc może teraz ja....


Ogólnie film bardzo mi się podobał. I pod względem potterowskim jak i ogólnie filmowym. Świetne efekty specjalne, muzyka. Aktorzy też byli bardzo naturalni. Najlepszym momentem filmu było pierwsze zadanie turnieju trójmagicznego. Świetnie nakręcone i z zaskakującym pomysłem. Szczerze mówiąc nawet nie zwróciłam uwagi, iż w książce to było zupełnie inaczej opisane.
Do gustu również bardzo przypadł mi (sama nie wiem dlaczego) Wiktor Krum i Igor Karkarow. Ten pierwszy był takim typowym "osiłkiem", jednak troszkę tego rozumku jednak miał
Co do Karkarowa to właśnie tak go sobie wyobrażałam. Jako złego charktera, który jednak ma stracha przed Voldemortem.
A będac przy Voldemorcie... Ralph Fiennes po raz kolejny pokazał, że jest świetnym aktorem. Kostium również miał niesamowity. Tylko oczy mi się nie podobały (bo miał być jak dla mnie takie... "puste"...).
Sama scena na cmentarzu bardzo mnie zawiodła. Z tego można było zrobić kawałek dobrej sceny, wyszła jedynie przeciętna.
No i oczywiście dubbing. Miałam to nieszczęście, że trafiłam na pokaz z własnie dubbingiem. Jak zwykle beznadziejny, jednak - co uważam za plus - niecolepszy od tego w poprzednich częściach. I po paru pierwszych minutach filmu przestałam zwracać na niego większą uwagę.


Ogólnie film oceniam 5- / 6.

Ano racja z tym dubbingiem. Też miałam tę wątpliwa przyjemność (może dlatego dziś wieczorem wybieram się jeszcze raz na film tyle, że tym razem z napisami )
W kwestii jednak sceny na cmentarzu moje odczucia są troszeczkę odmienne. Nie uważam może tej sceny za najlepszą w czwórce, ale moment przeobrażenia Voldemorta przyprawił mnie o mdłości – bleh (to wyglądało jak coś z filmu „Obcy”). Zgadzam się natomiast z poprzedniczką: grze Ralph’a Fiennes’a nie mogę zarzucić nic (po prostu świetna) mnie natomiast też brakowało czegoś w oczach (najprawdopodobniej podłużnych źrenic). Już mówiłam, ale się powtórzę. CZWÓRKA JEST THE BEST