obecnie na tapecie hotel babylon - jako zabijacz czasu calkiem niezle.

popieram.

Powiedz co sądzisz bo jestem strasznie ciekaw. Ja jak dotąd (2 odcinki) wywnioskowałem z tego serialu tylko że scenarzysta wyraźnie ma problem z kobietami. W tym serialu nie ma ani jednej normalnej kobiety. Seriously.

Also, za bardzo poprawny politycznie. Come on, 6 osób w zespole, w tym jeden na wózku, jedna murzynka, jedna azjatka, jeden gej, jedna niepopularna idiotka, jeden gracz w rugby? Srsly?

Also Cheerleaders wear their outfits all the time. ALL THE TIME. I wish I was coming up with this sh**.

Ten post był edytowany przez matoos: 27.10.2009 22:15

tak gdzieś do dwudziestegoktóregoś odcinka było całkiem, potem jakaś nagła zmiana klimatu i do końca nie wytrwałem. cholera nawet nie mogę sobie ponarzekać porządnie bo nie pamiętam.

anyway oav hellsinga to też jakaś pomyłka... no może nie do końca, ale irytujące słodkie wstawki rodem z mangi powodują u mnie niekontrolowany rage.

Temat o filmach stał się pogadanka o serialach?

I o mandze.

A ja niczego godnego uwagi nie oglądałam ostatnio, poza podręcznikiem od fizyki, bo nie mam czasuuuuuuuuuu.

A ja w koncu widzialam 'Donnie Darko' ... i powiem tylko tyle : G e n i a l n y !!!

Wszystko,no po prostu wszystko sklada sie na bezcennosc tego filmu. Wciaga (przynajmniej mnie wciagnal) od pierwszej do ostatniej minuty. Aż mi słów brakuje;)

Ogromne poklaski i wielkie TAK.

Ten post był edytowany przez abstrakcja: 31.10.2009 10:57

Ja obejrzałem from dusk till dawn i żałuję, że pisząc nie da się przekazać wszystkich emocji. Ogólnie skakałbym w szoku śmiał się i darł sznupę próbując przekazać jak ten film jest zajebisty. Wcześniej nie miałem bladego pojęcia o tym filmie, znałem tylko tytuł i że majstrował przy tym tarrantino. Nic poza tym, ani kawałka fabuły przez co cholernie się zdziwiłem sami wiecie kiedy. Dawno mnie nic tak nie zaskoczyło, i to świetne zaskoczenie trzymało mnie do samego konca filmu, nie moglem wyjsc z podziwu. Poza tym gatunek filmowy się zmienia, najpierw sensacja, potem dramat, kryminał, horror, komedia... Boże, Rodriguez + Tarrantino to najlepsza para na świecie, a ich dzieci byłyby pierdolonymi geniuszami kina i założyliby kolonię na marsie.

a donniego darko przez miesiąc miałem na dysku i w koncu nie obejrzałem, usunąłem.

Ten post był edytowany przez Avadakedaver: 01.11.2009 01:47

W From dusk till down najlepsza była Salma.

Oglądam sobie po raz kolejny Dangerous Liaisons, mam zamiar niedługo skonfrontować to z Valmont'em, o którym to dowiedziałam się stosunkowo niedawno. No zobaczymy.

Ten post był edytowany przez Eva: 01.11.2009 02:51

ale miała takie niemodne już wysokie gacie. NOT HOT.

Sam masz niemodne gacie. Salma jest The Hotness jakkolwiek by się nie ubrała.

nieeee

żałuj.

albo nie,nie żałuj. radzę Ci ściągnąć ponownie i obejrzeć,bo jest co oglądać

Natomiast S. Darko to już tak nieprawdopodobna porażka, że aż to ciężko oglądać.

Nie widziałam ...może zobaczę (bom ciekawa) to sie wypowiem.
Ale często tak jest z dorobionymi drugimi/trzecimi/piątymi/dziesiątymi częściami do filmów. Im dalsza część, tym głupszy film .

2012 - no kurde no, miałam nadzieję na widowiskowy odmóżdżacz z prawdopodobnie brzmiącym wyjaśnieniem, ale nie ma w tym filmie nawet tego. Fabuła cieniutka jak rosołek przed pierwszym a każda decyzja bohaterów i każda okoliczność jest do przewidzenia o pół godziny wcześniej. Naukowe (albo nawet pseudonaukowe) wyjaśnienia wręcz całkiem sobie odpuszczono, a najlepiej prezentujące się wizualnie sceny zaserwowano nam już w trailerze, reszta nudzi się po półtorej godzinie. Film trwa ze dwie i pół. Jestem bardzo zawiedziona.

Ja powiem tylko - A NIE MOWILEM!

Surogaci - jesli kiedys wpadnie Ci w rece to: Nie ogladaj, lepiej idz na spacer - zapewne wiecej na tym wowczas zyskasz.

Ten post był edytowany przez managarm: 11.11.2009 13:07

Obejrzałam District 9, nad którym się jakiś czas temu znęcaliście.

Nie chce mi się rozpisywać, przejrzałam waszą dyskusję i zgadzam się z każdym słowem matoosa :D

Poza tym w stwierdzeniu, że to film o ludziach nie tyle położyłam nacisk na to, że alieny to ludzie, ale na samych ludzi-ludzi. Zwłaszcza pierwsze pół godziny, to niezakłócone mockumentary i wypowiedzi ekspertów rekapitulujących ostatnich dwadzieścia lat, reakcje ludzi, ich decyzje - to było wstrząsające i pokazywało sedno problemu.

Ten film daje się pokroić brzytwą Lema? Nah, imho nie bardzo. Wprowadzenie obcych to w tym wypadku książkowy przykład wyniesienia historii na poziom uniwersalny, w ten sposób to opowieść o każdej takiej akcji ever. Ta konwencja gra zajebiście.

Dobry film bardzo, ale nie mam ochoty oglądać go drugi raz, bo to nie moja estetyka.

Miłość Swanna, w końcu. spodziewałam się w sumie czegoś w prostszy sposób opartego na wątku Swanna, dlatego pozytywnie zaskoczyło przemieszanie postaci i wplecenie smaczków z różnych tomów (szczególnie w przypadku Verdurinów). plus też za fajne oddanie mojego ulubionego fragmentu z udziałem Karola- szukania Odety po Paryżu. nie do końca podobała mi się za to scena z butami, tyle w niej było, a właściwie nic nie zostało wydobyte (widziałam ją zresztą na długo przed całością i raczej mnie zniechęciła). i chyba niedobrze, że oddzielone od niej wiadomości o kuzynie.
ale ok, koniec rozdrabniania (chociaż wiedziałam, że się nie powstrzymam). całość jest dobra, może trochę zabrakło błysku, ale właściwie wystarczy, że to ładna i inteligentna ekranizacja- szczególnie, że startowała z raczej beznadziejnej pozycji.
a jeśli już przy urodzie jesteśmy, to najlepsze zostawiłam na koniec. wielu aktorów dobrze oddało charakter swoich postaci i być może powinnam się tu skoncentrować na Ironsie i Muti, ale Delon jako Charlus (zdaje się, że mój ulubiony bohater literacki w ogóle) to spełnienie marzeń. ironia w pierwszej rozmowie ze Swannem, dyskretne spojrzenia na młodych służących- doznałam.

Cmętarz zwieżąt (błąd zamierzony) na podstawie powieści Kinga. Książka była dobra, potwierdzająca tezę, że King najlepsze dzieła tworzył do końca lat osiemdziesiątych, film niestety już nie wywołał u mnie tak pozytywnych reakcji. Był groteskowy, bardzo skrótowo potraktowany, wywoływał śmiech tam, gdzie nie powinien, nie było napięcia, a sceny końcowe nieodparcie nasuwały na myśl Laleczkę Chucky. W dodatku główny bohater jest dla mnie największym idiotą ze wszystkich dzieł Kinga, jakie czytałem, a film jedynie to potwierdza.

Body of lies - więcej tu dialogów i psychologii niż strzelaniny i wybuchów, ale dla mnie jest to jeden z lepszych i wiarygodnych filmów opowiadających o pracy na Bliskim Wschodzie i walce z terrorystami. Wielki plus za DiCaprio i jeszcze większy za Marka Stronga, który chyba jednak przyćmił innych w tym filmie. Crowe z kolei przemknął jakiś taki niezauważony przez ten film.

I'm not there - czyli opowieść o Bobie Dylanie. Jeden z najdziwniejszych filmów jakie widziałem. Psychodela mieszała się z ujęciami stylizowanymi na reportaż lub zdjęcia archiwalne, to z kolei przeplatane z surrealistycznym westernem i filmem obyczajowym. W tle zaś Dylan. Generalnie jedno wielkie wtf. Stwierdziliśmy z kumplem, że gdyby ktoś oglądał ten film nie mając pojęcia, czego się spodziewać, to już w ogóle nic by nie zrozumiał, bo dosłownie film opowiada o losach murzyńskiego, uzdolnionego chłopca, aktora, ekscentrycznego muzyka, muzyka - idola młodzieży i podstarzałego kowboja. A to wszystko komentuje Artur Rimbaud. Przyznaję, że po obejrzeniu filmu czułem się bardzo ogłupiały. Jest jednak jedno ale. Cate Blanchett wymiotła. Nie pamiętam, kiedy ostatnio widziałem tak zagraną rolę przez kobietę, która by mnie wgniotła w fotel. Była rewelacyjna i chyba wskoczyła do mojego rankingu ulubionych aktorek.

byłam na Białej Wstążce i hm, raczej nie została moim nowym ulubionym filmem Haneke. co prawda zachował specyficzność postaci (mówiłam już kiedyś jak bardzo mnie przerażają te grane w jego filmach przez Susanne Lothar?) i trafiło się kilka miażdżących scen, ale trochę więcej spodziewałam się po projekcie, nad którym jeden z moich ulubionych reżyserów pracował 10 lat. zresztą, nawet nie do końca czuje się ogladając, że to jego- przynajmniej jedną nogą wyszedł ze stworzonej przez siebie kategorii. to na swój sposób ciekawe, teraz zamiast dużej części atmosfery zwykle towarzyszącej jego filmom, jest klimat pożyczony od innych wielkich reżyserów- ale i nie do końca trafione, bo już tak nie szarpie. a sam problem, oczywiście z innym tłem historycznym, został lepiej zgłębiony ponad 100 lat temu.
ale nie, żeby jakiś wstyd był- i tak niewiele lepszych filmów miało premierę w tym roku.

poza tym, Rewers jest genialny od strony wizualnej. nie pamiętam kiedy ostatnio zdjęcia mnie tak zajawiły- chętnie zobaczyłabym jeszcze raz tylko dla nich.

W Rewersie gra Anna Polony. To NIE MOŻE być zły film. Jest bardzo dobry. BARDZO.

To jak z tą Białą wstążką? Iść czy nie? Bo tak się zastanawiam ostatnio...

ściągam film largo winch, już widzę co to będzie za crap x D

Panie i Panowie
uroczyście ogłaszam film LARGO WINCH za najgorszy i najnudniejszy film akcji jaki kiedykolwiek powstał.
dziękuję za uwagę.

pandorum sobie obejrzyj. jest statek kosmiczny, babki, potwory n shit. to znaczy do event horizon to się nie umywa, ale pozytywnie zaskoczony byłem.