Niesamowity lukier, ale w dobrym tego słowa znaczeniu. Miło jest czasem przeczytać historię, która, wbrew szalejącej ostatnio modzie na dramaty, ma szczęśliwe zakończenie.

Czytałam jeden part za drugim, nie zatrzymując się na dłużej niż kilka minut. Chyba ludziom mojego pokroju potrzeba takiego romantyzmu

Bardzo przyjemna miniaturka.
Dobrze napisana i dzięki temu lekka w odbiorze. Ciekawy pomysł, oryginalny.

PS: nie wiem czemu, jednak czerpałam sadystyczną przyjemność przy zdaniu mówiącym o uśmierceniu Lucka ;)

Moim zdaniem, ten koniec był jedynym, który pasował do opowieści.
Czy byłaby tak samo poruszająca z cukierkowym pogodzenim i słowami: "I żyli długo i szczęśliwie"? Nie sądzę.
Ukazałaś postaci w innym świetle.
Gratuluję.
Z całego serca gratuluję.

Cóż...
Patrząc obiektywnie, wywnioskowałam, że muszę nabyć kota ;]

To któreś z kolei opowiadanie, które czytam, a którego Ty jesteś autorką lub współautorką i wszystkie miały to "coś".
Gratuluję pomysłów.
Pozdrawiam.

Jak widzę, rozwija się...
Czekam na kolejną dawkę ;]

Miło się czyta.
Napisane raczej bez większych błędów.
Jest jednak jedna rzecz, która mi się nie podoba, mianowicie Hermiona Granger. Jest zbyt płaczliwa, zbyt wrażliwa, można chyba nawet powiedzieć, że zbyt bezpłciowa, jak na nią. Przydałoby się wlać w nią trochę życia i temperamentu, ale nie ja jestem autorką.
Ogólnie bardzo zgrabne ff.
Pozdrawiam.

PS: Czekam na kolejną część z utęsknieniem.

To Ty tak twierdzisz. Ja uważam, że jest naprawdę godne uwagi. Nie to, co niektóre przesłodzone historie, nie posiadające za grosz klasy i chociażby lekkiej poprawności językowej.
Jeżeli nadal będziesz tłumaczyła takie teksty, będę wierną fanką Twych tłumaczeń.
Pozdrawiam.