Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Lektury Szkolne, obowiązek i przyjemność

[PrZeMeK Z.]

Czytam "Sklepy cynamonowe" Bruno Schulza. Jestem w połowie i mogę stwierdzić jedno: tak przepięknych i genialnych opisów nie czytałem jeszcze nigdy. To jest książka, którą trzeba powolutku smakować.
Na tylnej okładce widnieje wzmianka, że to "kapitalna i zabawna książka do czytania". Może dziwny jestem, ale nie znalazłem w niej jeszcze niczego, co wzbudziłoby we mnie choćby lekki uśmiech. Raczej smutna ta książka, przynajmniej na początku.

[Avadakedaver]

opowiem dziwną rzecz:
przez moją przeprowadzkę między 2 a 3 klasą gimnazjum i jednocześnie zmianę szkoły, nigdy nie omawiałem "Pana Tadeusza".
Kiedyś przestudiowaliśmy Pana Tadeusza, ale to w kilku chłopa, zajęło pół godziny.

[PrZeMeK Z.]

"Dżuma". Jezu, jak ja się wynudziłem. Takie już mam zboczenie, że utwór MUSI mieć dla mnie fabułę, a takie filozoficzne rozważania jak w "Dżumie" może i potrafią być interesujące, ale nie wtedy, gdy się czyta je jako lekturę.
A "Tango" mnie wcale nie rozbawiło. Chyba po prostu nie miałem nastroju.

[em]

Tango, Tango powinno się obejrzeć jest taka kapitalna inscenizacja Teatru TV, calkiem swieza, z Adamczykiem jako Arturem, polecam.
Dżuma mi się też nie podobała. ale ja ją czytałam ostatnio w gimnazjum, więc pewnie za rok też mnie czeka, znowu .

[PrZeMeK Z.]

Właśnie chętnie bym obejrzał. W ogóle chętnie bym cokolwiek obejrzał w teatrze, byłem w życiu tylko na trzech przedstawieniach

[em]

no to ten, wiesz, gdzie są świetne teatry jak następnym razem będziesz w krk, wkalkuluj sobie wizytę w teatrze, bilet ulgowy w Starym - 27, wejściówka - 11 (trzeba mieć trochę szczęścia i uroku osobistego). ja zaczęłam chodzić do teatru w drugiej liceum, więc nie jest tak źle, Przemku.
a, i jeszcze dyplomowe spektakle w PWST są z tych tańszych, a jakość pierwsza klasa, bo aktorzy mają jeszcze radość sceny w grze . w ogóle, mam nadzieję, że jeszcze będzie okazja o tym pogadać.

ps. a w ogóle: wydział polonistyki (gołębnik) jest na ulicy gołębiej, która zaraz koło novum przecina się z jagiellońską, a na jagiellońskiej jest teatr stary, dosłownie trzy minutki piechotką i pyszna cukiernia po drodze żyć, nie umierać!

Ten post był edytowany przez em: 13.03.2008 23:29

[Ginnusia]

Tango, Tango powinno się obejrzeć jest taka kapitalna inscenizacja Teatru TV, calkiem swieza, z Adamczykiem jako Arturem, polecam.

Ha, byłam na tym jako dziewczę licealne w teatrze. Jeden z lepszych spektakli, jakie widziałam w życiu.
Przemek, "Tango" nie miało Cię rozbawić. Chyba. Znaczy - nigdy by mi do głowy nie przyszło, że powinno.

[PrZeMeK Z.]

No, tu opierałem się na opinii kolegi, który mówił, że to zabawna książka. No i generalnie absurd bywa zabawny. Ale mnie akurat nie rozbawiło.

Em - nic, tylko się dostać, czyż nie?

[em]

tylko mi nie panikuj - nie jest az tak trudno. ponoc.

[Ramzes]

Tango wystawiamy w szkole, więc praktycznie znam już je na pamięć, ale faktycznie nawet w naszym amatorskim przedstawieniu bardziej to trafia do odbiorcy niż przeczytanie. Zabawne to ono jest jedynie momentami, bo całość to raczej dość pesymistyczne jest.

A ja przeczytałem ostatnią szkolną lekturę - Trans-Atlantyk - i mogę powiedzieć jedno - nie lubię stylu Gombrowicza

[hazel]

a, i jeszcze dyplomowe spektakle w PWST są z tych tańszych, a jakość pierwsza klasa, bo aktorzy mają jeszcze radość sceny w grze.

Podpisuję się rękami i nogami pod tym stwierdzeniem. Do jakości i taniości dodam jeszcze jedną zaletę: mniejsza granica między widzem i aktorem - człowiek nie ma wrażenia, że ogląda spektakl przez "szklaną ścianę". A kiedyś udało mi się trafić na przedstawienie całkiem interaktywne, które odbywało się w 90% na widowni:)

[em]

wlasnie calkiem a propos lektur, sen nocy letniej wznowili i piotr twierdzi, ze jest jeszcze bardziej midny niz byl. naprawde, te scene nalezy sledzic, najlepsze moje chwile w teatrze spedzilam w scenie na straszewskiego .

[Tajemnicza]

A moja koleżanka zakochuje się powoli (jeśli można to tak nazwać) w Wokulskim

Ten post był edytowany przez PrZeMeK Z.: 17.03.2008 23:02

[harolcia]

A moja koleżanka zakochuje się powoli (jeśli można to tak nazwać) w Wokulskim

Ja tam całkowicie Wokulskiego nie rozumiałam. Wiem, że miłość itd. No ale jak można być tak zupełnie ślepym i wciąż wzdychać do pustej lalki? Już bardziej podobał mi się jako pozytywista, a nie jako romantyk. Taki człowiek nauki, który miał swoje ideały związane z techniką, chemią (YEAH!). Do tego przyrodnik...
Do romantyków to ja mam uraz, zwłaszcza po Werteru, potem Konradzie itp.

Ten post był edytowany przez harolcia: 17.03.2008 20:31

[Tajemnicza]

Heh, ona jest ewenementem =P Ja jestem w trakcie "Lalki", bo ogólnie zacofani z materiałem jesteśmy, wiec niezbyt wiem, osochosi
Oj rozumiem ten uraz

Ten post był edytowany przez Tajemnicza: 17.03.2008 20:39

[PrZeMeK Z.]

Wokulski był fajny, żal mi go było. A że romantyk - cóż, taka jego uroda.
Już wolę Wokulskiego niż Kordiana (co do którego do samego końca miałem nadzieję, że jednak zabije cara).

[harolcia]

No Wokulski to taka forma przejściowa. Najbardziej z tej powieści lubię chyba Ochockiego.
A co do Kordiana - też miałam taką nadzieję, ale okazał się zbyt słabym. Ci romantycy <kręci z politowaniem głową>

[Eva]

Ach Ci romantycy.. strzelac sobie w glowe i nie trafic. <kreci z politowaniem glowa>

[PrZeMeK Z.]

O, właśnie Umierałem przy tym ze śmiechu.
Choć i tak lepszy był Werter, który trafił sobie w głowę. I umierał przez 12 godzin

Przeniosłem offtop tu.

Ten post był edytowany przez PrZeMeK Z.: 17.03.2008 23:02

[anagda]

"Dżuma". Jezu, jak ja się wynudziłem. Takie już mam zboczenie, że utwór MUSI mieć dla mnie fabułę, a takie filozoficzne rozważania jak w "Dżumie" może i potrafią być interesujące, ale nie wtedy, gdy się czyta je jako lekturę.
A "Tango" mnie wcale nie rozbawiło. Chyba po prostu nie miałem nastroju.

Ej, mi się akurat Dżuma podobała. Jedna z nielicznych lektur którą przeczytałam bez niejakiego przymusu.

[harolcia]

Ach Ci romantycy.. strzelac sobie w glowe i nie trafic. <kreci z politowaniem glowa>

Jak za pierwszym razem to czytałam (i nawet jak najpierw oglądałam w teatrze), to byłam pewna, że on się zabił, tylko potem jakoś ożył. Bo w sumie, to w dramacie romantycznym pierwiastki irracjonalne mają rację bytu. A tu proszę, nauczycielka uświadamia mnie, że on po prostu nie trafił

[Potti]

co się dzieje, nie dałam rady przeczytać "Lalki". przynajmniej na czas, ale w sumie to ogólnie, bo w jednej trzeciej stwierdziłam, że nawet "Boska Komedia" po włosku mi lepiej szła (to oczywiście zarzut tylko do mojego włoskiego) i jeszcze trochę, a irytacja mnie przerośnie. powiedziałabym, gdyby wypadało, że dla mnie to ktoś tu nie pomyślał, że pisze coś do szufladki z "piękna" w nazwie i nie chodziłoby mi wcale o pseudo złośliwość. po prostu jest pozbawiona całego "obowiązkowego", jeśli chodzi o tą część literatury, uroku. dlatego np. jakoś niespecjalnie mam ochotę ustosunkowywać się do Wokulskiego czy do któregokolwiek bohatera. o, albo przyłączać się do powszechnych zachwytów nad opisem Łęckiej (poziom żartów bystrzejszych znajomych).
no właśnie, niespecjalnie ogarniam dlaczego tyle osób uważa tą książkę za jedną z lepszych lektur. co prawda ostatecznie będę mogła powiedzieć dopiero jak zmęczę do końca któregoś pięknego dnia.
(btw, mieszkam na ulicy Lalki, oczywiście na osiedlu Prusa.)

w każdym razie, dla mnie polski romantyzm całkiem miażdży pozytywizm, a sam "Kordian" od "Lalki" znacznie lepszy (Kordian jako bohater też w sumie ciekawszy od Wokulskiego, chociaż nie powiem, żebym się nie uśmiechnęła w przytoczonym momencie).

[em]

Lalkę trzeba czytać trochę inaczej niż inne powieści, to było pisane w odcinkach, do gazety; nikt tego nie czytał "na raz", ani Prus nie planował do czytania "na raz". jak się ma tego świadomość, to lektura się całkiem inaczej układa. przynajmniej ja mam takie doświadczenia :-)

w wakacje czeka mnie klasyka pozytywizmu raz jeszcze, bo jest wykład z tej literatury na trzecim roku, może wtedy będę mogła dodać od siebie coś bardziej na świeżo.

[Potti]

chyba do mnie nie przemawia ten argument, tyle książek najpierw ukazywało się w częściach w gazetach i nie tracą, kiedy czyta się je tak, jak się lubi. co nie zmienia faktu, że moja niechęć raczej jest od tego niezależna, mniejsze dawki takiej pisarskiej ociężałości nadal pozostaną ociężałe.

[Katon]

Proponuję odświeżyć "Dżumę" raczej.