Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Ideały, Chwila refleksji...?

"Ideały"

Lustrzane odbicia
mijają mnie,
nasycone barwą codzienności.
Życie bez życia
ogarnia cię,
bez krztyny zmienności.

Tchnienie bez celu,
bez pragnień, bez wspomnień...
A niby tak wielu,
chce marzyć.

Zapominasz o...
Śnieniu
we śnie.
Zapominasz o Istnieniu
istniejąc.
Zapominasz o Drodze
szukając jej wciąż,
przecież...

A tak trudno zawrócić.


...................................................................................

Ten wiersz to nie moje podejście do życia. Ja z natury jestem optymistką. Po prostu taka chwila reflekji...
Może warto się zastanowic czy kroczymy dobrą ścieżką?

Ten post był edytowany przez kelyy: 30.08.2005 20:18

"Zapominasz o Istnieniu
istniejąc."

jakoś najbardziej we mnie trafiło. tak dokładnie.

błądzenie... ale nigdy nie uzyskasz pewności, czy ta wybrana ścieżka jest właściwa. prawie nigdy.

nie da się ukryć, skłania do refleksji...

Jej. Przede wszystkim za krótkie te wersy. Pojedyncze słowo użyte jednokrotnie jest ok, ale tu trochę nadużyłaś. Chaotycznie, rymy niepotrzebne.
No, ale jakaś wrażliwość niby w tobie jest :)

pierwsza tak jakby zwrotka to nie to. Rymy jednak zawaliły treść. Nie trafiło do mnie.. jakoś nie. Chyba przez barierę nastroju. Ale podoba mi się mówiąc banalnie i prosto.
A myślę że nie warto się zastanawiać czy nasza droga jest dobrą drogą. Jest tyle rozwidleń.. na każdym kroku. Tyle decyzji które zmieniają bieg zdarzeń i kierunek ścieżki. Trzeba tylko zauważyć różnice. Zresztą dla każdego droga jest inna, dla jednych lepiej dążyć za czymś nowym, dla innych znowu lepiej być konsekwentnym.. Jestesmy zbyt skomplikowani a jednocześnie zbyt prości żeby wspólnie myśleć nad hm.. życiem.

Aj, nie lubię rymów (powtarzam się? XD)
Coś w tym jest. Ale... urywane zdania wprowadzają taki bełkot, wybijają z rytmu i w sumie sprawiają, że łatwo się zapomina o wierszu. Bo jeszcze pisząc początek tej wypowiedzi, miałam pełen obraz wiersza, ale on cały czas ulatuje, ulatuje... I zostaje kilka suchych, acz trafnych fragmentów. A wiersz to nie puzle. Powinny zostawać w całości. Ćwiczyć proponuję, bo może być kiedyś ciekawie I to całkiem niedługo.