okatki, obiecalam, ze skomentuje... tak szczerze:
Moze napierw sobie rozplanuj, co chcesz zawrzec w opowiadaniu, bo kiedy je czytalam brakowalo mi troche plynnosci pomiedzy przedstawionymi przez ciebie scenami, a to razi czytelnika, uwierz.
Poza tym radzie poszukac sobie bety. Najlepiej takiej chamskiej, megawrednej, ktora przyczepi sie do twoich bledow jak rzep do psiego ogona i ci nie odpusci.
A na koniec: pisz, pisz i jeszcze raz pisz. Jak narazie nikomu jeszcze nie zaszkodzilo XD

hmm...po przeczytaniu za pierwszym razem zupelnie mi nie podchodzil twoj styl, ale po kolejnej lekturze jakos sie przemoglam, nie bede pisac, ze powalilo mnie na kolana, ale nie jest zle. Cos w nich jest, moze dla tego, ze piszesz zupelnie inaczej ode mnie Mimo to zgadzam sie z przedmowczynia, ze takim stylem pociagniesz najwyzej jeszcze kilka utworow.

Przeczytalam prace i musze powiedziec, ze po raz pierwszy spotykam sie z czyms takim. Czytalo sie ciekawie, mnie przypomina to jakis wycinek z gazety. Bylo kilka beldow interpunkcyjnych ( brak kropek, przecinkow), pare powtorzen ( m.in. " minister oficjalnie przeprosil w oficjalnym wystapieniu..." - nie za duzo tej oficjalnosci ? ), znalazlo sie tez troche bledow stylistycznych, zwlaszcza w dlugich zdaniach. Radze poszukac sobie bety i pisac wiecej takich prac, chetnie poczytam.

Me jest dwujezyczne, wiec przynajmniej angielski mam z glowy .
A poza tym to ucze sie ( czysto teoretycznie) hiszpanskiego i laciny, ale i z jednym, i z drugim to czysta masakra, bo nie umiem prawie nic, ale tu nie ma sie czym chwalic . Wyjezdzam teraz do hiszpani na troche to moze sie podszkole, ale znajac zycie i tak bede na samym angielskim jechac ...
W planach mam jeszcze wloski, bardzo melodyjny jezyk, bardzo mi sie podoba ( tak samo myslalam o hiszpanskim zanim zaczelam sie uczyc ) i niemiecki, a w marzeniach to japonski, ale watpie, zebym nauczyla sie tych wszystkich znaczkow

Opowiadanie srednie, niezbyt mnie poruszylo. Czyta sie szybko, nie robisz wiekszych bledow, ale jakos nie przypadlo mi do gustu, moze dlatego, ze wszyscy ( dobra, prawie wszyscy) pisza teraz o hermionie i juz tego nie trawie. Ogromny plus przynajmniej za to, ze nie jest to romans. Poczytalabym sobie dalej, chyba nie zostawisz tego odlogiem, co?

Zapowiada sie interesujaco, bylo kilka bledow, za bardzo nic wiecej nie moge powiedziec, bo fragmenty strasznie krotkie.
Cos sie nie zapowiada na ciag dalszy no, ale jako, ze jestem optymistka to poczekam, a noz, a widelec sie pojawi .

Troche krotkie, robisz potworne powtorzenia, kilka literowek tez by sie znalazlo, ale ja nie o tym .
Opo na razie nie wyroznia sie z szarego morza internetowych pismidel, ale zapowiada sie ciekawie. Jak dla mnie akcja toczy sie troche za wolno, ma sie wrazenie, ze tekst rozciaga sie w nieskoczonosc, ale moze to tylko wrazenie. Nie piszesz zle, choc opo nie powalilo mnie na kolona, czy przyprawilo o drgawki z podniecenia, ale zycze powodzenia i chetnie poczytam dalej.

Mnie interesuje to zdanie w pytaniu 27 : " Bylam naprawde zmartwiona, kiedy Syriusz zostal zabrany..."
Jak myslicie, o co jej chodzilo ? Nie moglo to byc raczej cos zwiazane z przeszloscia Syriusza ( np. z zabraniem do Azkabanu ) bo przeciez nie dodawalaby potem czegos takiego : " Nie, nie, nie możemy. Porozmawiamy o tym później. Myślę, że mimo wszystko już coś wydaliśmy, ale mniejsza o to."
A przeciez sama Rowling caly czas powtarza, ze Syriusz nie zyje, wiec co moze byc takiego waznego w tym zdaniu, ze cos nam zdradzila ???

No coz...temat kontrowersyjny, ale skoro Rowling napisala, ze Syriusz umarl i powtarza to za kazdym razem, to chyba nie warto szukac w ksiazce czegos, czego w niej nie ma. Mozecie mi zarzucac, ze jestem wyprana z uczuc, czy cos w tym stylu, ale przez pewien czas tez ludzilam sie, ze Syriusz wroci, ze przeciez tak nie moze byc, to bylo niesprawiedliwe...
Tak wiec, zamiast probowac doszukiwac sie jakis poszlak, lepiej zastanowic sie DLACZEGO Rowling zabila Syriusza, a nie podwazac, czy negowac fakt, jakim jest to, ze jednak tego dokonala.

Heh...Nie bede sie rozpisywac. Podobalo mi sie. Ciekawy pomysl, faktycznie mogloby byc troche dluzsze, ale raczej nie ma juz na to szans, mowi sie trudno. I co bardzo rzadko sie zdarza, przynajmniej wg mnie, przedstawilas postacie bardzo zgodnie z wizja rowling, bez narzucania im jakis wlasnych cech, za co masz u mnie duzy plus.

Mnie podobala sie juz pierwsza czesc, wiec po parcie drugim, moglo sie to upodobanie tylko nasilic . Ciesze sie, ze nie zrobilas z tego jakiegos kolejnego, pelnego heroizmu opowiadania, tylko wszystko to, co chcialas przekazac, przedstawilas pod postacia takiego krotkiego opowiadania.

Przeczytalam jednym tchem i musze przyznac, ze bardzo mi sie podobalo. Dlugosc idealnoie wywazona, sytacja przedstawiona bez zbytniego dramatyzmy, bez tanich epitetow i porownan majacych chwycic za serce. Gratuluje. Po prostu piekne. I kropka.

Widac, ze masz dobre checi i nie jestes przekonana, ze twoje opowiadania sa super-hiper-mega-extra- zachwycajace, co jest obecnie rzadko spotykane, a bardzo pozytywnie wplywa na odbior.
Bylo kilka bledow interpunkcyjnych, troche powtorzen ( zwlaszcza w poczatkowej czesci tekstu, np. " Słońce powoli wschodziło...", a potem znowu " Pod numerem czwartym powoli budził się..." ).
Poza tym w opowiadaniu jest cos takiego akapity, pamietaj o tym! To bardzo wazne, dlatego pamietaj, zeby zrobic odstep, kiedy konczysz jedna mysl, a zaczynasz druga.
Rozumiem, ze jest to prolog, czyli wprowadzenie, ale wszystko przedstawiasz w taki sposob, ze czytelnik nie moze sie za bardzo w tym zorientowac. Ma sie wrazenie, jakbys chciala wiele przekazac w bardzo skondensowanej formie, kiedy mozesz z pozytywnym skutkiem dla opowiadania rozciagnac to bardziej w czasie, co jest zdecydowanie bardziej ciekwsze.
Co do uwag osobistych to raza mnie troche krotkie, liczace zaledwie po dwa, trzy wyrazy zdania, ale mozliwe, ze masz taki styl pisania.

Hmm...Niby opowiadanie dobre, ale ja osobiscie go nie czuje. Moze dlatego, ze to juz n-ty fick w stylu corka snape'a plus kilka wymyslonych postaci , kotre sa powiazane jakas przeogromna tajemnica. Napisane poprawnie, ciekawym stylem, podobal mi sie poczatek, ale potem systematycznie opowiadanie zaczelo upodabniac sie do tych, ktorych setki kraza po sieci. Niezle, bez zachwytow, ale poczytalabym dalej.

Kroniki wampirze czytalam dosyc dawno, ale czesto do nich wracam ,bo sa jedna z moci ulubionych pozycji
Jesli chodzi o Narnie to czytalam, kiedy bylam w piatej klasie i podobalo mi sie, ale w miare czytania dalszych czesci po genialnym " Lew, czarownica i stara szafa" jakos mniej mnie to fascynowalo, bo strasznie wynudzilam sie przy "Ksieciu Kaspianie" i " Podrozy Wedrowca do switu" tak, ze przerwalam na jakis czas czytanie, co w moim (nieulczalnym) przypadku jest zjawiskiem bardzo, bardzo rzadkim. Potem jednak wrocilam do lektury i wbijalo mnie w fotel do konca cyklu tak, ze " Opowiesci..." wspominam dzisiaj z milym sentymentem.
Ostatnio wreszcie upolowalam zbior opowiadan polskich pisarzy fantastyki "Demony" i moim skromnym zdaniem jest swietny. Kazdy z autorow ma swoj niepowtarzalny styl, roztacza charakterystyczna dla siebie aure, ze o pomyslach nie wspomne. Okrucienstwo na poziomie standardowym, co rzadko sie w takich ksiazkach zdarza, ale tutaj dodaje to tylko smaczku. Polecam.

Przed chwila przeczytalam wszystkie party i w sumie mi sie podobalo, ale... No wlasnie, ale. Nie mam tu na mysli przeklenstw, bo te jakos mnie specjalnie nie raza, tylko nie moge sie nadziwic tej zmianie Neville, ale moze dlatego, ze pani rowling skutecznie wpila mi do glowy swoja wersje. Opo sredniawe, bez zachwytow, ale czyta sie latwo i przyjemnie, wiec czekam na kolejne party ( ktorym dobrze by zrobilo, gdyby byly toche dluzsze )

Heh...a ja juz myslalam, ze znajde swierzutka czesci " Polki", a tu taka wiadomosc... Este, Twoj komp ma u mnie przechlapane, mozesz go o tym powiadomic ...

Przed chwilka przeczytalam wszystkie zamieszczone tutaj czesci, po orginalne na razie sie nie biore, wiec na temat jakosci tlumaczenia nie bede sie wypowiadac, chociaz z tego co zauwazylam tekt czyta sie szybko i przyjemnie, widac, ze masz "lekkie pioro", co wplywa na odbior pracy. Jesli chodzi o fabule to niezbyt powalajaca, jak na moj gust akcja toczy sie troche szybko, ale sa to juz uwagi do autorki, wiec nie bede ich tutaj rozwijac. A kolejne czesci z mila checia sobie poczytam

Wg mnie dobrze, ze wlasnie pokazalas tu Malfloy'ow, a nie inna rodzine. Bardzo mi sie podobalo. I teraz wiem, ze umiesz pisac nie tylko erotyki

Hmm...Trudno mi to ocenic pod wplywem dojrzalosci tekstu, bo jestem w tym samym wieku co autorka, ale uwazam, ze mimo tych wszystkich pieknych slowek czuje sie troche jakbym siedziala w kosciele i sluchala z ambony kazania pt. " Nasi bliscy sa wsrod nas". Wg mnie moglas wplesc w to troche wlasnych, osobistych uczuc, przedstawic swoje wlasne przemyslenia. Zawiodl mnie tytul, bo myslalam, ze opowiesz to w sposob bardziej filozficzny. Nie jest zle, ale moze byc lepiej.

Nie bede ukrywac, ze bardzo lubie twoje opowiadania, ale to, mimo swojej nie powalajacej na kolana dlugosci, szczegolnie mi sie podobalo. Zaczely meczyc mnie to ff, w ktorych draco przechodzil przemiane i stawal sie " bialy" itd, itd, wiec pod tym wzgledem to opo bylo przynajmniej dla mnie mila odmiana. Nie bede ci pisac, ze masz talent, bo sama o tym dobrze wiesz

jesli chodzi o moody'ego to wyobrazalam go sobie inaczej, zreszta jak polowe bohaterow, ale mowi sie trudno... a co do smoka to...to ma byc smok ??? z ktorej strony ? dla mnie wyglada jak opierzona jaszczurka, ktora cierpi na niestrawnosc..

Lubie to opo, bo czyta sie szybko i przyjemnie, jest swietne na poprwe humoru. Pierwsza czesc, chyba podobala mi sie nieco bardziej, ale mam nadzieje,ze kolejny part rozwieje te watpliwosci

Jwstem pod wrazeniem. Posiadasz niesamowity styl i sposob narracji, calosc tekstu jest odopwiednio wywazona i jeszcze te przemyslenia...cos pieknego...
w nagrode

Zgadzam sie z dajmond. Wg mnie jesli bedzie zamach na Polske ( o ile bedzie, bo nie jestesmy krajem, ktory mozna porownac do hiszpani czy wielkiej brytanii) to po wszystkich wiekszych panstwach europy...
A co do zamuchu w londynie to na poczatku jakos to do mnie nie doszlo, ale teraz sie zaczynam bac, bo duzo osob z mojej rodziny tam mieszka, a linie telefoniczne sa oczywiscie tak zapchane iloscia polaczen, ze nie mozna sie dodzwonic...