Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Kim Jesteś?, ...

oczywiscie. pojęcie absolutnej wolnosci jest abstrakcją. chcąc nie chcac na zawsze jestesmy więźniami własnej kultury, religii, tradycji.
a jeszcze wracajac do anarchii... macie rację. ta z definicji dobra i nieszkodliwa anarchia funkcjonowac moze jedynie w sferze hipotetyczno-teorytecznej ;] po jakims czasie prowadzi do dezorganizacji i chaosu. niestety, ludzie sa takimi istotami, które potrzebują czegos/kogos kto trzymałby ich w szachu. inaczej robi sie bałagan, który na dłuższa mete prowadzi do autodestrukcji, wyniszczenia.. tak mysle.

dokładnie, tyle się o tym mówi i mówi, ale ludzie bez przewódcy nadal by siedzieli na drzewach =/

A wlasnie dzis mialem ciekawe spotkanie, idziemy z kumplami a tak koles pod jakims drzewem przy wylocie z miasta gra Metallice, zdziwienie, podchodzimy a to jakis 30 latek, gra, pogadalismy, okazalo sie ze koles od 5 lat chodzi po polsce, tak poprostu chodzi... jest zameldowny u matki, ale od 5 lat nie byl w domu... koles mnie troche zszokowal, ale to chyba przyklad wolnosci, moze nie absolutnej, ale napewno... bardzo duzej.

niby w jakim sensie on jest wolny? Bo ja tu wolności nie widzę.
no chyba, że fakt, że gra Metallicę, to faktycznie dużo wyjaśnia.

moze za malo powiedzialem, koles ciagla lazi, robi co mu sie podoba, ma wszystkie wazne sprawy w glebokim powazaniu, troszczy sie tylko o to, zeby cos zjesc i miec gdzie sie wyspac...

I ty nazywasz to wolnością, tak?

Misiek, wolnosc to nie tylko niezależność fizyczna... to tez niezalezność wewnętrzna, poglądowa, mentalna... nie wiem jak to nazwac... ja mówiłam o takiej wolnosci...

a nie, koles robi co chce, a to jest wolnosc, n wiadomo ze jest ograniczany w pewien sposob prawem, ale wprzecierz nie ma wolnosci calkowitej.

Edit:// Kira, wiem i odnioslem wrazenie ze tego pana tez sie to tyczy.

Ten post był edytowany przez MisieK: 12.08.2004 19:19

MAm dziwne wrażenie, że ten koleś jest o wiele mniej wolny niż - żeby nie rzucać nazwiskami osób postronnych - ja naprzykład.

Jestem... Jaka jestem =)

starczy?

Jestem egocentrycznym kłębkiem marzeń. Szkoda jedynie, że bez odwagi i determinacji na ich realizację.
A przede mną cały świat! I mogę się zmieniać dowoli.

"Jestem tylko pyłem
W milionowym mieście"

I kimś i nikim. I sobą i nikim.

hm tak jak w piosence Moonspell'a

Jestem Nikim,
Centrum Wszechświata

(I am No One
The Centre of Universe)

- From Lowering Skies

:]

Dokładnie. Znaczę i nic, i wiele. Jestem i wszystkim, i nikim.

Cóż, społeczeństwo idealne to utopia. Zawsze będą mniejsze lub większe problemy. A komunizm wcale nie był nawet na początku taki dobry. Dziś pozostaje nam tylko "gdybanie" jakby to wyglądało, gdyby do władzy dorwali się inni ludzie. Bywają lepsze, lub gorsze przykłady symbiozy. Ja mieszkam na wschodzie Polski. Obok siebie żyli tu katolicy, prawosławni, muzułmanie. I żyli zgodnie. Ale politycy jak zwykle wszystko roz...walili

Jestem, kim jestem, inna nie będę. Jestem chwilą, kroplą wody w oceanie, zwykłym, dziwnym człowiekiem

Myślę, więc jestem
Cierpię, bo jestem
Kocham i jestem
Wierzę, dlatego jestem
Jestem...
....Będę?

,,Żeby dobrze odpowiedzieć na pytanie 'Kim jesteś?' trzeba mieć konkretny zawód.''
A. Mleczko

a jeśli chodzi o anarchię: jak to Voldius powiedział fajnie się pobawić w walkę o nią, ale nie chciałabym żyć w kraju przez nią rządzonym. i myślę, że to i tak niewykonalne narazie [:

Kim ja jestem?!
Ja jestesm istotą zrodzoną z 2 komórek.
A poważnie to jestem dzieckiem które usiadło przed kompa.

Kiara Neto-> rzeczywiście baardzo poważnie.

Hm.
toż to trudne pytanie.
teraz nie wiem, bo za mało przeżyłam.
nie wiem, do czego dążę, kim jestem, kim będę. Może dowiem się tego kiedyś. Może jutro, może za rok. A może u kresu życia. Może po. Za dużo tych "może". Ale to dobre pytanie do rozterek o podłożu filozoficznym, fakt. Kira, zmusiłaś mnie do szerszych rozmyślań, a więc-idę pomyśleć nad sobą...

Jestem tym, kim mnie matka natura próbowała stworzyć. Ale coś jej za bardzo nie wyszło.

patrz niżej :]

hm... małą, weredną osóbką z trudnym charakterkiem. poza tym bardzo trudno się ze mną dogadać, bardzo często krzyczę, jestem nie do zniesienia (lecz nie wiem dlaczego mimo tego mam przyjaciół i ktoś wogóle chce ze mną gadać...)miewam czarne myśli (z żyletkami w roli głównej) i nonstop się kłócę. i to chyba wszystko. w duuuuużym skrócie.

Kim jestem?

Jakimś malutkim ziarenkiem piasku. Mikroskopijną cząstką tego świata.

Niby nieważną.


Ale jednak, chyba coś muszę znaczyć. Bo skoro jestem tutaj, to Ktoś musiał tego chcieć. Dał mi życie, względne zdrowie, rodzinę, pewne zdolności. Dał mi jakąś misję do wypełnienia. Jeszcze jej nie znam, ale wiem, że jest zadaniem, które mam wykonać.

I właśnie po to żyję.

Staram się być Człowiekiem. Przez duże 'C'.

Bo miarą człowieczeństwa jest dobro, które on niesie.

O. I prawidłowo.


Jestem właśnie w trakcie czytania niesamowicie nudnej książki "Granica" i naprawde nie moge zrozumieć dlaczego ta ksiażka mnie nie zaciekawiła, skoro tyle jest w niej fajnych przemyśleń.
Próbowałam sobie ostatnio tak bardzo prymitywnie spróbować naśladowac jednego z bohaterów książki, a mianowicie przez jeden dzień żyć we własnej wyimaginowanej rzeczywistości. Tzn. nie chodzi o to, że sobie wymyślałam jakieś nieistniejące rzeczy, tylko świadomie wpywałam na swój odbiór ludzkich zachowań. Tak naprawdę każdy z nas może być kim chce dla siebie. Jeżeli wmówi sobie, że jest dusza towarzystwa i jest lubiany przez wszystkich, to faktycznie będzie sie tak czuł. Inna sprawa, że osoby postronne mogą odczuwac to inaczej, ale czyż nie zyjemy wszyscy, każdy we własnym świecie ograniczonym przez doznania zmysłowe? Decydując się na nieograniczony subiektywizm ryzykujemy w pewnym momencie szok - w momencie kiedy otwieramy się na porównanie swoich wrażeń z innymi.
A teraz odpowiedzmy sobie na pytanie - po co ja to piszę?

a ja spróbuje na temat.
Kim jestem?
Małą, zagubioną dziewczynką? Raczej nie. Jestem skrzypaczką, osobą o dużym przebiciu, mam zadatki na ,,przewodniczącego stada". Jestem biegaczką, strasznie delikatną, kontuzje zdarzają mi się co chwila. Jestem cholerną, niekulturalną optymistką, łamie wszelkie zasady.

I tyle.