Na początek dwie rzeczy:
1. Czegoś mi w tym wierszu brakuje, ale nie wiem czego. Daję więc tak, jak mam, może będziecie potrafili zdefiniować to, co tutaj "nie gra";
2. Jeśli chodzi o Szekspira, to wiem, że to był renesans/barok a nie romantyzm. Słowo romantyzm tutaj nie będzie w żadnym wypadku określeniem epoki kulturowej ale romantycznych zachowań, słów itp. (bo już kilka osób którym to zaprezentowałam dało mi wykład o Teatrze Elżbietańskim, więc piszę, żeby tutaj tego uniknąć.

***
Uważasz, że miłość jest "brzydka"
Bo za bliska, bo zbyt szybka...
Uważasz, że wszelkie uczucia są "fe!"
Pytasz, czy tak uważam?
Ja nie.

Mówisz, że to miło z mojej strony,
Że dobrze posiadać swe własne poglądy,
Że w Szekspira wierzyć wcale nie jest źle...
A więc zgadzasz się ze mną?
Bo, jeśli mam być szczera,
To uważam, że Ty kachasz mnie.

Widzisz! Teraz to Ty się rumienisz!
To Ty się niewinnie uśmiechasz!
Pytam, czy chcesz dla mnie być jak Romeo?
Ja Twoją Julią nie będę.

Pytasz czemu?
Romantyzm to tania reklama
Kiepskich książek!
Żyć trzeba!
I wciąż trzeba dążyć
Do tego, by bez rymów, bez wyrazów śpiewnych,
Czekoladek, bukietów i bzdur niepotrzebnych
Być kochanym przez innych.

Chociaż czasem może zagościć
W sercu trochę z "Romantyczności".

Lecz wiedz, że ja nie będę twoją Julią
I dla Ciebie nie umrę!
Dla nikogo nie umrę!

Ten post był edytowany przez Miętówka: 19.01.2009 21:11