Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Kwant, Czyli teatrzyk Voldius i Emp przedstawia

[Lav]

Hej dośc tego gadania...czekamy na kolejny part

[Empire]

no, nie jest to może najleprzy z moich partów ale...

Empire wstrzymał rękę i zmrużył oczy. gdzie jest Prophet... . Rozejżał się uważnie w poszukiwaniu przyjaciela i nagle zamarł. przegrał! niemożliwe! . Spojrzał znów w górę, gdzie dwoje osobników dość energicznie wymieniało się czarami z trzecią.
- zarąbiście - mruknął do siebie chłopak - no emp, szybka męska decyzja, co robisz?
Popatrzył przez chwilę na tracącego już kontakt z rzeczywistością Wiktora, potem na upleciony przez siebie czar, który nadal lewitował przed nim w formie zapisanego zdania... po czym zatoczył wokół znaków okrąg różdżką i wskazał na siebie. Znaki momentalnie przybliżyły się i połączyły z jego aurą, która rozbłysła lekko.
- Mam nadzieję, że nie zrobiłem właśnie jednego z największych errorów w swoim życiu... On the wings of fire! - machnął różdżką, wyczarowując parę dwumetrowych, ognistych skrzydeł, po czym wystartował w powietrze.

- Lightning! - błyskawica wystrzeliła z różdżki Aski wycelowanej w Voldiusa i rozbiła się o kulę go otaczającą.
- Co tak cienko? - odparł chłopak i odpowiedział strumieniem płomieni, który dziewczyna ledwo uniknęła. W tym momencie jednak poczuł, że coś rozbiło jego ochronną sferę. Odwrócił się w stronę Pabla który właśnie przygotowywał następne zaklęcie i znów plunął płomieniami z różdżki. Nagle zaczęło mu się robić zimno, lodowato wręcz...
- Oh shit! Firenova! - rozchodzący się pierścień płomieni rozdarł czar Aśki, która właśnie wzniosła się na wysokość chłopaka i rzuciła w niego kulą ognia. Gwałtownie rzucił się w tył, chcąc uniknąć czaru i z przerażeniem zauważył, że tym samym czarem zaatakował z drógiej strony Pablo. Ułamek sekundy później zaklęcia zderzyły się a fala uderzeniowa rzuciła Volda w dół.

- Shimata! - zaklął Empire widząc obrót sprawy, zanurkował trochę i złapał kumpla w powietrzu.
- Trzymasz się?
- Nooo... fuck, żeby oni sie bawili czarami mojej specjalności to to jest już bezczelność. Dobra, puść mnie, już mogę lecieć sam.
- To co, robimy wspólny atak?
- Yo! Nie ma bata. Czas to kończyć.
Wystrzelili obaj do góry. Na nieszczęście dla siebie, Pablo zauważył ich odrobinę za późno i zdążył zobaczyć tylko jak czarny strumień negatywnej energii Empire'a i płomienie Voldiusa łączą się podczas lotu, przebijają przez jego zaklęcia ochronne.. a potem następna rzecz jaką pamiętał to swój pokój w Akademii.
Chłopacy powtórzyli atak, tym razem na Aśkę, ta jednak miała odrobinę czasu więcej i zdążyła przygotować obronę. Atak uderzył w złotą półkulę i rozpadł się na tysiące jednobarwnych promieni. Voldius nie zdążył nawet zakląć, gdyż jeden z nich trafił go i pozbawił przytomności.
- Shit! SHIT! - Emp obejrzał się za spadającym kumplem i zrobił błąd. Coś wyszarpnęło mu różdżkę z ręki, która w chwilę później wylądowała w ręce Aśki.
- Ha! No to Cie mam! - krzyknęła triumfująco dziewczyna - Poddaj się!
Poddaj? NIE WALCZ? PRZEGRAJ? Znowu?! Kolejny raz? Naprawdę taki słaby jesteś?! - zapytała się jedna z części jego duszy.
Empire uspokój się i myśl! - odezwał się inny głos
CZEKAJ! MYŚL! SPOKÓJ! CIERPLIWOŚĆ! PO CO? PRZEGRASZ! INACZEJ! WALCZ! ZNISZCZ! ROZBIJ! ZMIEĆ Z POWIERZCHNI ZIEMI PRZESZKODY NA TWOJEJ DRODZE!
Serce przyspieszyło, krew zaczęła napływać mu do głowy aż czuł pulsowanie w skroniach. Mięśnie twarzy zadrgały i spięły się, wykrzywiając ją w maskę na której odmalowane było tylko jedno uczucie. I ułamek sekundy, kiedy Aśka widziała jego twarz, kiedy leciał w jej stronę, wystarczył, żeby rozpoznać tą emocję. Furię.
A potem uderzenie w mostek pozbawiło ją przytomności.



- kuuźwaa... - jęknął cicho Emp
- aż tak źle? - zapytał Voldius leżący nad nim, na górze piętrowego łóżka w ich pokoju.
- cholernie...
- sam wypiłeś całego łiskacza... to teraz masz. - chłopak zamknął książkę, którą przeglądał a którą wykradł z biblioteki jego aktualnie cierpiący-na-dole kumpel. Wolumin był czarny i opatrzony pieczęcią ksiąg dostępnych tylko z bardzo wysokim poziomem upoważnień. Oczywiście Emp znał ją już prawie na pamięć.
- ale... ale w nim musiało coś być... albo z nim być nie tak... coś...
- nie, poprostu to była cała jedna butelka
- ale nawet po dziesięciu butelkach nie miałbym przed oczami płonącej czachy...
- ee... Emp... w jaki sposób Ty Wiktora pojechałeś?
- sposobem jaki na niego opracowaliśmy, duchami...
- to co tam robiłeś tak długo? nie mów że zgodnie z planem..?!
- noo...
- to gdzie On.. TO jest?
- nie aktywowałem czaru, wplotłem go w aurę bo musiałem lecieć do Ciebie...
- o ja pierniczę.
- ja też...
- masz jakiś pomysł co z tym zrobić?
- no raczej niekoniecznie...
Voldius tylko spojrzał na książkę wykradzioną przez Empa i westchnął.

Tymczasem, jak na ironię, gdzieś, w jednej z wielu sal lekcyjnych Krakowskiej Wyższej Akademii Nauk Tajemnych jeden z profesorów właśnie wtłaczał po raz czterysta pięćdziesiąty ósmy do głowy pierwszakom, że czary oparte o nekromancję, nieumarłych, duchy, zjawy, ciemność i negatywną energię są niebezpieczne i nawet najpotężniejsi czarodziejowie podchodzą do nich bardzo ostrożnie.
- ZWŁASZCZA - podkreślił jeszcze mocniej profesor - do przywołań. Niech Was ręka boska broni bawić się w przywołania istot istniejących dzięki negatywnej energii!!




{sprawdź mi ktoś ortografię, proszę! Y_Y}

[Norriśka]

at last! w końcu czytłam szystko. błędów macie nieco, i interpunkcyjnych, i ortograficznych, i gramatycznych, każdego po trochu =P Moglibyście zadbać o estetykę swoich partów. obaj. to własnie brak odpowiedniej interpunkcji sprawia, że jest brzydko. ale mam nadzieję, że się poprawicie =) amkałntynonyt ^^

[Norriśka]

sorry, że dwa moje posty pod rząd, ale od tamtego juz troche czasu minęło. chciałam Wam (autorom) tylko przypomniec o istnieniu tego ficku. piszcie coś, ja naprawde chce to czytać. Voldius, podobno teraz Twoja kolej.

[Basia]

"chłopak zamknął książkę, którą przeglądał a którą wykradł z biblioteki jego aktualnie cierpiący-na-dole kumpel."
Wydaje mi się, że po przeglądał powinien być przecinek, ale mogę się mylić.
Nie zauważyłam innych błędów, ogólnie ortografia bardzo ci się poprawiła .
A opowiadanie jest super.