A ja miałem ostatnio dwa dziwne, ale ciekawe sny. Uwielbiam je.

Pierwszy: dostałem w prezencie miniaturowe zwierzątka - słonia i krokodyla. Oba były rozmiarów pięści. Słonik był bardzo silny i ciągle mi się wyrywał, aż przykryłem go doniczką, żeby nie widział, dokąd idzie, zaś krokodylek przewracał się na grzbiet albo łaził po stole.

Drugi: jadę "okazją" - jakąś ciężarówką - i wysiadam na rozstaju dróg, na skraju dżungli. Słońce zachodzi, niebo nad palmami ma piękny pomarańczowy odcień. Widzę wiejskie kobiety idące drogą na prawo i pytam je, którędy dotrę do miasta, a one odpowiadają, że droga w lewo doprowadzi mnie na pustkowia. Idę więc w prawo, poprzez przedmieścia z małymi domkami.
Wkrótce jestem w centrum. Na wielkim, pogrążonym już w mroku placu, rozjaśnianym pomarańczowymi kulami latarni, stoi muzeum horkruksów (!). Zwiedzam je, ale nie jest zbyt ciekawe. Wychodzę na zewnątrz i spotykam mojego kolegę z klasy, który czeka na kogoś. Potem idę główną ulicą, rozglądając się. Pora dnia zmienia się; jest późne popołudnie. Miasto w moim śnie jest jak prawdziwe, pełne życia, a jednocześnie dziwnie piękne. Ludzie ubrani są na kolorowo jak w Meksyku, a i budynki przypominają tamtejszą architekturę. Mijam kilka zabytków, na przykład rzeźbę fotografa wychylającego się z okna na piętrze i stojące poniżej posągi przechodniów. Zaglądam do małego domku ze zwiewnymi zasłonami zamiast drzwi. Wychodzę na zewnątrz; na murach wymalowane są przepiękne kwiaty i kolorowe wstęgi.
Tu, niestety, się obudziłem.

mi się ostatnio śniło, że byłam w NYC, świetny sen (a przynajmniej jego kawałek) tylko trochę dziwny, bo to było tak, że pojechałam, świetnie się of course bawiłam, ale nagle wróciłam wiedząc, że to tylko na jeden dzień i zaraz faktycznie znów wyleciałam. przy czym przez ten dzień kiedy byłam w Polsce chciałam skontaktować się ze znajomymi i im wszystko opowiedzieć, ale pomyślałam sobie "zaraz, to takie głupie, że zrobiłam sobie jednodniową przerwę od Nowego Jorku, nie uwierzą". po chwili sama zaczęłam w to wątpić i zastanawiać się po co to wszystko. tak już było do momentu obudzenia się. czułam, że coś nie tak, ale właściwie nie byłam pewna co i nie mogłam się cieszyć tym co robiłam. takie półświadome śnienie w sumie, upierdliwe strasznie. ale tak czy inaczej fajnie było zobaczyć... ;]

Nieaktualne ;D /cheer

Śniło mi się, że oglądałem w kinie ekranizację HP6 i film kończył się bez wyprawy po medalion i śmierci Dumbledore'a Widzom to bynajmniej nie przeszkadzało.

Ale sen miał też lepsze strony, bo przeżyłem w nim fajny pocałunek

Czy to odnalazł się w tamtym momencie Dumbledore? xD

A ja śniłam, że byłam gejszą xDDDDDDDD
Miałam odprawić ceremonię herbacianą, a tu dostałam wezwanie, że mam się stawić w dojo na treningu taekwondo... A senseiem był mój trener Cinosław i mnie zrugał, bo się spóźniłam, bo nie mogłam iść szybko przez zori, sandały na wysokiej koturnie.
Zabawne, ale pamiętam tłum ludzi w kolorowych kimonach i maskach na wąskiej ulicy, którą szłam.

...czy mi się zdaje, czy to już choroba? xD

śniło mi się dziś, że człowiek pochodzi od ptaka.
wyskubywałam sobie małe piórka spod paznokci - tam gdzie się zadziory robią.
i jak sobie tam zaglądnęłam - zbliżenie mikro - to można było pod skórą zobaczyć taki kurzy palec z pazurem obrośnięty pierzem.

Sen miałam wybitnie głupi.

Na poduszce miałam martwe pająki z powykręcanymi nóżkami.Bałam się ich dotknąć,więc zawołałam mamę,żeby mi sprzątnęła,ale ona zamieniła się w moją polonistkę która wezwała brygadę mającą zamrozić wszystkie pająki.Później kazała mi iść do lasu gdzie miała odbyć się lekcja.Na lekcję przyprowadziła żółwia który bardzo szybko się poruszał i łasił do każdego jak kot.Później sen się urwał.

robiłam zdjęcia wielkim mrówczym armiom, które wydawały dziwne dźwięki, poza tym oglądałam procesję księży i biskupów na szczudłach.

Mateusz tak na Ciebie wpływa. :]

hmmm, możliwe...

Miałem masę snów w swoim życiu, większość pamiętam. Czasem też mówię przez sen, ale rzadko. Zdarzyło mi sie za to mieć kilka razy podobny sen. Jestem w jakimś dużym domu, nie swoim, razem z przyjaciółmi (nie znam ich naprawdę, ale we śnie przebywamy razem i ewidentnie się znamy). Nie pamiętam całego przebiegu, ale pod koniec jeden z przyjaciół zbiega z wyższego piętra po schodach, wyciąga pistolet i zaczyna do nas strzelać (ja i kilka osób siedzimy na parterze, dom jest elegancko umeblowany, jesteśmy na fotelach i kanapie). Ogólnie wszyscy giną, ja jestem schowany za fotelem i myślę, że nikt mnie nie widzi, ale w końcu ten "kolega" podchodzi i do mnie, celuje w brzuch, ja chwytam poduszkę i zasłaniam się, facet strzela. Miałem ten sen gdzieś ze 3,4 razy, oprócz pierwszego razu zawsze budziłem się przy strzale. Za pierwszym razem dosłownie CZUŁEM (do dzisiaj dam głowę uciąć) dziwny skurz brzucha, kiedy dostaję tam kulę. Padam na ziemię i zaczynam się modlić, a kiedy umieram budzę się - tak było za pierwszym razem.

Ja mówię przez sen. I to mnie trochę wkurza. Normalnie tego nie pamiętam, ale jak rodzice mi opowiadają, to płaczą ze śmiechu. Np.: Kiedyś w nocy podobno usiadłam na łóżku i zaczęłam wołać brata. Jak tata przyszedł i powiedział,żebym się nie darła, bo wszystkich pobudzę, to ja z pretensjami,że brat zabrał mi kołdrę (kołdra oczywiście leżała na swoim miejscu) i że tata ma do niego zaraz pójść i wziąć od niego tą kołdrę.
W tym wszystkim denerwuje mnie to, że nie pamiętam niczego, a do tego przez sen jest się całkowicie prawdomównym. Czyli mogłam kiedyś powiedzie przez sens coś rodzicom, czego mówić nie powinnam i nawet o tym nie wiem. Stresujące, no nie?

mi staruszek powiedział że krzyczę przez sen.
słona na "k" i na "ch".
udając zdziwienie powiedział "ciekawe... w realu nie przeklinasz ale przez sen... codziennie"
chyba wiecie co ta aluzja mogła oznaczać :demnti:

Kilka lat temu byłam na kolonii pod namiotami i któregoś dnia koleżanki zaczęły mi wmawiać, że w nocy je obudziłam i stwierdziłam, że musimy iść do łazienki, bo potem to już ciepłej wody nie będzie. Do tej pory nie wiem, czy mi to wmawiały, czy to prawda, bo ja oczywiście nic nie pamiętam.

Powtarzający sie sen - pogrzeb na moim podwórku.
A najgorszy sen z dzieciństwa - kiedy np. stoi jakiś mały domek, otoczony kwiatkami, ogólnie taka sielanka. W tym domku mieszka pewna dziewczynka i ma psa. I któregoś dnie przyjeżdża wielki buldożer czy coś tam innego i burzy wszystko, a dziewczynka i pies giną...
Albo widzę, że wszędzie jest biało i na tym białym tla mała czarna kropka, z którą nic się nie da zrobić. Cholernie irytujące.

Myślałam, że to ta kiełbasa wyborcza...

A mnie się śniło, że mnie zabija jakiś szaleniec w upiornej masce. Pamiętam tylko, że miał taki jakby wielki zaokrąglony tasak i ciął mnie na ukos... chyba odpadła mi ręka nawet. Najgorsze było uczucie bezwładności, kiedy upadłam na podłogę i wyciekająca ze mnie krew.

Dokładnie nie pamiętam, co mi się dzisiaj śniło. Wiem tylko, ze był taki moment, żę się zatrułam czymś. To coś przypominało grzyby, jakieś pędzlaki w powiększeniu. I jak się tym potrząsnęło, to sypał się z nich biały proszek, który był trujący, zwłaszcza, gdy się go wdychało. No i ja sie nim zatrułam, a na skórze pojawiły się jakieś białe plamy..

A mi sie snili chlopcy z Anathemy <mam 'dni szczescia' ostatnio>

a mnie sie sniło, że zwiedzam z siostrą Rzym.
było pakudne błoto pośniegowe i potwornie zimno. mialam na sobie jakies grube szmaty, ale zupełnie bosa. i ciagle gdzies się z Martą gubiłysmy, a potem szukałyśmy sie nawzajem. Marta ubrana była w takie dres z Cambridge i miala fryzure a la Mała Mi.
strasznie mnie denerwowało, że mam bose stopy i nie mogę jej znalezc.

Odkopuję, bo miałam tak posrany sen, że grzechem byłoby o tym nie napisać

Śniło mi się, że miałam egzamin z obsługi internetu. I nie zdałam.
Jakieś interpretacje?

bueheheh:D to ja opowiem co mi sie snilo jakis czas temu:


Ten post był edytowany przez Neonai: 20.03.2008 13:52

No tak, cala ja xD

mnie się ostatnio śni wszystko w farbach olejnych. tzn normalnie się coś dzieje, tlko jest to namalowane, jak kreskówki, tylko farbami olejnym. aż się zastanawiam, czy by nie poświęcić trochę czasu i nie namalować czegoś, bo fajne kolory tam są.

Jedyny sen, z którego cokolwiek rozumiem i który dokładnie pamiętam [z reguły to w ogóle rzadko kiedy miewam jakiekolwiek sny]... Otóż.
Jak miałam SIEDEM LAT to śnił mi się obłąkany autokanibal...
Jak się obudziłam, to myślałam, że wykituję ze strachu. ;] To było niewątpliwie obrzydliwe. Do teraz sie nie moge nadziwić skąd u mnie WTEDY takie sny. Przecież ja wtedy nie oglądałam żadnych filmów po 22. Ani nawet po 21. :|

Moje sny są koszmarnie głupie Nigdy nie zapomnę jednego... Koleżanka była prezydentem Polski, a ja jej ochroniarzem. Znikąd pojawiliśmy się na statku pirackim i uciekaliśmy przed olbrzymim kłębkiem włóczki...

Ten post był edytowany przez WeEkEnD: 27.03.2008 17:39

Mi ostatnio często się śni, że jadę tramwajem i on albo się gdzieś psuje, albo gdzieś tam dojeżdżam i kompletnie nie wiem gdzie jestem.
W ogóle często mam powtarzające się sny. Przykładowo miałam pewien okres czasu, gdy śnił mi się jakiś stary budynek na jakimś odludziu. Widziałam we śnie, że tam chodzę w środku, normalnie widzę wnętrza i ludzi... Nie wiem co to miało oznaczać.
Innym powtarzającym się snem była szkoła podstawowa (zawsze śni mi się podstawówka, chociaż ludzie mogą być nawet ze studiów) w której trwa remont. Ja tam przechodzę po jakiś belkach, wchodzę na zamknięte piętro, widzę pomalowane ściany i uważam by mnie nikt nie złapał itp.
Jednym z absurdalniejszych snów był taki w którym śniło mi się, że na podwórku pojawiło się jakieś dzikie zwierzę (chyba dzik, ale głowy nie dam) i ja uciekam najpierw do domu sąsiada, potem jakoś przemykam do siebie, chodzę od okna do okna, zamykam się w łazience. I zawsze czuję strach...