Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Proszę Pana, cholera dawno mnie nie bylo

[Mara]

Tak jak widac wyzej. Nie bylo mnie. Ale sie poprawie. Wiersz napisany ot tak. Bo mi sie podobalo.

Bo ja proszę pana szukam kogoś
Kto z włosów potrafi pleść
Nie tylko warkocze
I kogoś przy kim nie będę
Bała się powiedzieć
Jednego słowa za dużo

Bo widzi pan
Nie tak łatwo znaleźć ludzi
Którzy z godziny zrobią sekundę

Ja proszę pana mam w plecaku
Kilka zdjęć nie takich znowu zwykłych
I szukam kogoś kto je ze mną obejrzy
I kupi mi na nie album- nie taki znowu zwykły

I bardzo chciałabym znaleźć kogoś
Kto jak odejdę tak po prostu
Będzie zdziwiony że życie toczy się dalej
Tak samo jak przedtem

Bo ja proszę pana szukam przyjaciół
Ale nie takich znowu zwykłych

[Myśka]

mógłby być kolejny dość szablonowy, ale miły wiersz. końcówka zburzyła wszystko. co za banał, pani Maro.

[Mellisa]

zapowiadało sie ciekawie
ale od fragmentu ze zdjeciami
jakos zaczelo byc dziwnie

pierwsza zwrotka naprawde bardzo mi sie podoba
najbardziej

potem troche za bardzo
starasz się zrobic
nie taki znowu zwykly wiersz

nie do konca z dobrym skutkiem
niemniej mam pozytywne odczucia

napisz coś jeszcze czasem

[Sihaja]

Aż zatkało mnie przy pierwszej zwrotce (śpiewałam sobie i głos mi ucichł :-) ), ale potem troszkę przedobrzyłaś z "nie taki znowu zwykły" to już zrobiło się takie mniej...

Ale i tak bardzo mi się podoba

[Siobhan]

Początek podobał mi się bardzo, potem było trochę gorzej. Ale czuję, że coś z tego wiersza zapamiętam.

[virgin]

Nie no wierszyk spoko. Bardzo fajny. O przyjaźni. Tak jakby mówiła mała, zagóbiona dziewczynka, która niedawno kogoś straciła. Takie odniosałam wrażenie. No, a jednak wiersze "od tak" też potrafią być dobre Życzę dalszej weny.

[Time Robber]

Mówię, że wiersz jest jak lustro duszy - odkrywa wiele a właściwie wszystko - więc trzeba się w tym wszystkim uczyć ukrywać - z korzyścią dla siebie! Więc uważam, że trochę za mało pokory w tym wierszu na końcu i może byłbym łatwiej przełknął gdybyś właśnie na końcu dała "bo ja szukam przyjaciół ale takich ZWYKŁYCH!" (przekornie trochę!)

[Ewelka]

Nie no wierszyk spoko. Bardzo fajny. O przyjaźni. Tak jakby mówiła mała, zagóbiona dziewczynka, która niedawno kogoś straciła. Takie odniosałam wrażenie. No, a jednak wiersze "od tak" też potrafią być dobre Życzę dalszej weny.

Dokładnei to samo pomyslałam. Gdy czytałam wiersz zobaczyłam przed oczami małą dziewczynkę która szuka przyjaciela. Wiersz jest wspaniały. Jeden z najlepszych jakie czytałam.

[Roma]

Sliczne, pelne zycia, poruszajace wyobraznie. Jeden z niewielu wierszy który mnie rusza, wszystko mi sie w nim podobalo-od poczatku do konca.
Pozdrawiam

[muszka Me]

Ach no, zgrzyty, zgrzyty, aj...

A takie ładne proste przesłanie. A takie ładne proste słowa. Tylko?

Mam wrażenie, że nie musiałaś ciągle przypominać o tej "nie-zwykłości". Zresztą, to już wiesz. Podoba mi się pomysł, zwroty "proszę pana" -- bo dodają mu smaczku. Wiem, że potrafisz. Może dopieść trochę końcówkę? Może trochę ją zmień? Jeśli oczywiście odczujesz taką potrzebę, ja wyrażam jedynie moją bardzo subiektywną opinię. Ale aż czuję taki wewnętrzny żal, że zepsułaś coś ślicznego -- a możesz to naprawić.

[x_hesper_x]

Hm... Zauroczył mnie ten wiersz. Tak po prostu. Ostatni wers mi sie nie podoba jako jego zakończenie... Sprawia wrażenie jakbyś przerwała w połowie...

Ale Hes się już wyądrzać nie będzie i pozdrowi na pożegnanie autorkę:
Pozdrawiam Hes.

[Moonchild]

Podoba mi się poczatek wiersza, lecz końcówka już rewelayjna nie jest. Szczególnie trzecia zwrotka jakoś nie pasuje do całości i psuje cały efekt.