Ja ostatnio byłam na Parnassusie. Jak dla mnie piękny film, taki magiczny i surrealistyczny. Przynajmniej moim zdaniem. Gorąco polecam;P

Ciepła i ciemna noc. Można przypuszczać, że nigdy nie była tak piękna. Ona szła otulona ciemnością. Szła, bo już nie miała siły biec. Nie płakała, bo już nie miała siły płakać.

Kim byli ci ludzie, dlaczego nosili maski? Nie rozumiała. Ale najważniejsze, czemu to zrobili. Chciała i nie chciała się tego zarazem dowiedzieć. Jej świat stanął na głowie. Mogła umrzeć razem z nimi, ale była tchórzem, uciekła, gdy tylko zobaczyła, co się dzieje. Czemu, czemu ją to spotkało? Nie wiedziała.

Nagle z impetem w kogoś wpadła. Na oko wyglądał na 16 lat. Może był przystojny, ale ona nie miała do tego głowy. Ale co on tu robił to inna bajka. Nie znała go, a tu wszyscy się znają, są jak rodzina.
- Może byś się przesunął – warknęła łamiącym się głosem.
- Dlaczego ja? – odpowiadając, spojrzał na nią z góry.
- Tak wypada? – odpowiedziała pytaniem na pytanie.
- Może, ale ktoś taki jak ty powinien uważać na lepszych od siebie.
- Naprawdę?! Dlaczego ty masz niby być tym lepszym – oburzyła się? – Pewnie masz kasę. Zgadłam? Słuchaj cos ci powiem: moje życie legło w gruzach, więc teraz proszę zejdź mi z drogi.
- I tak wiesz, że tego nie zrobię – drażnił się dalej.
- Cierpiałeś kiedyś? – Zapytała, on kiwnął z wyższością głową. – Ale mnie nie chodzi, żeby cię cos bolało. Chodzi mi o inne cierpienie – czy straciłeś kogoś?

Odpowiedziała jej cisza.

- Tak myślałam – i uśmiechnęła się kpiącą. – Pamiętaj, żyć też trzeba umieć, bo pieniądze niczego cię nie nauczą, ale życie.... Życie uczy wszystkiego a zwłaszcza cierpienia – zakończyła swój monolog.

Dalej jej nie odpowiadał. Nie patrzył już z wyższością, ale z zaciekawieniem.

- Życie nie jest łatwe, chciałabym zobaczyć jak los odwraca się przeciwko tobie – rzuciła na odchodne, zostawiając zaskoczonego arystokratę.

Zaskoczonego, bo zastanawiał się jak ona go przejrzała. Arystokratę, bo nim był. Ona była pierwszą osobą, którą on być może posłucha.

Ciepła i ciemna noc. Można przypuszczać, że nigdy nie była tak piękna. Ona szła otulona ciemnością. Nie chciała już poznać prawdy. Noc jest tajemnicą, a z tajemnicy rodzą się i prawda i kłamstwo.

Koniec

PS. A ja czekam na słowa krytyki.;P

Sumy: OPCM, zaklęcia, eliksiry, runy.
Strona: To zależy od okoliczności;P
WSZA: czemu nie??
Dom: Slytherin
Nauczyciel: Snape
Coś jeszcze??

Oczywiście HP. Przeczytałam wszystkie części Narnii i stwierdzam, że im bliżej końca całej serii tym nudniejsza i trudniej się czyta, a HP trzyma w napięciu do końca.

No więc tak... Był taki kolego i on mi się strasznie podobał (3 kl. podstawówki;P), on miał Harry'ego i poprosiłam żeby mama mi go kupiła. Ale kiedy zaczęłam to czytać stwierdziłam, że to dno i odłożyłam. Ale ja mam tak - mam książkę i prędzej czy później ją przeczytam, i... przeczytałam = zakochałam się w niej. I wtedy nie mogłam się doczekać na każdą kolejną część

A ja chciałabym być ścigającą albo pałakarzem (ale jednak ze wskazaniem na to pierwsze) bo jakieś latanie za czymś mnie nie kręci i już

Na +
Oczywiście Draco Malfoy i Severus Snape (a zwłaszcza po ostatniej części) - a dlaczego? - Bo są Ślizgonami. Ślizgoni górą.
Na -
Harry Potter - Nadzieja Wszystkich! blee...
Ginny Weasley - no taka... no po prostu jej nie lubię i już
A resztę to raz lubię a czasami nie - jak w życiu;P

A mnie się podoba; no to jest takie no wiecie...(nie mam zbyt bogatego słownictwa;P)

Wiem że może sie powtarzam ale to jest jeden z moich ulubionych ff, (a inne moje ulubione też są twoje). Tylko szkoda że go nie skończyłaś. Za to, że tak super piszesz daje ci: