Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ *modlitwa potępionych*

[Raven]

Ciemność.
Bez blasku światła.
Nieboskłon, rozcięła błyskawica
oświetlając ich twarze.
Z ciemnych chmur
wiszących nad ich głowami
spada deszcz.
Raniąc dotkliwiej niż ostrze noża.

To oni.
Niegdyś w białych szatach.
Klęczą przed zwalonymi kolumnami,
zapadłym dachem.
Sypią na swe głowy popiół.

Błagają,
żebrzą o litość,
ronią łzy.
Wicher szaleje
śmiejąc się szyderczo.
Nie ma stąd odwrotu.
On Was nie usłyszy.
Nie ma dla Was przebaczenia.

Klęczą,
padają na twarz.
Błagają o strzępek litości.
Zwijają się z bólu.
Zwijają się, jak w agonii.
Nie mogą umrzeć-
już są martwi.

Jego oblicze
niczym najtwardsza skala.
Nie słyszy ich błagania.
Ogień już wyciąga po nich ręce.
Czują jego żar na swych twarzach.
Krzyczą ze strachu, rozpaczy.
Głosy wnoszą się
pod czarną kurtynę nieba.

Znikają.
Ognie już ich trawią.
Już nie ma dla nich nadziei.
Nikt ich nigdy nie zobaczy
usłyszy tylko ich krzyki,
przepełnione bólem,
który kiedyś sami zadawali,
rozpaczą.
I diabelski chichot.
Głosy nigdy nie umilkną.
Nawet, gdy czas się dopełni.

[muszka Me]

Naprwdę działa na wyobraźnię! Może trochę bym się do stylu przyczepiła, ale co tam, i tak jest ładne =)

Używasz bardzo mocnych słów... W prozie by mi się to bardzo podobało, ale w poezji jest to nieco nienaturalne...

Ale fajnie i tak. I ciekawie =)

[Mellisa]

po czesci zgadzam sie z muszka... Troche 'nienaturalny' styl... ale bardzo ciekawy temat... swietnie zapada w pamiec i zostaje w niej na dlugo. Najbardziej utkwil mi w glowie kawalek:
'Ogień już wyciąga po nich ręce.
Czują jego żar na swych twarzach.
Krzyczą ze strachu, rozpaczy.
Głosy wnoszą się
pod czarną kurtynę nieba.'

Mimo wszystko bardzo ladny ale poprosze o jeszcze jakis wierszyk... ^^
Jakos mam uczucie niedosytu Twojej poezji

[Cailith]

Działające na wyobraźnię, bardzo ekspresywne, o pejoratywnym wydźwięku... Dobry tekst, ale chyba mało poetycki - w popularnym znaczeniu słowa poezja. Napisz jeszcze coś, chciałabym poczytać, bo masz bardzo specyficzny, trafaijący do mnie styl. Może jakiegoś ficka...?

[Mara]

Bardzo podoba mi sie ten wiersz....jest taki opisowy...taki morczny... Podoba mi sie Styl tez mi sie podoba

[Raven]

ten wiersz byl wcześniej w innym topicu, ale ponieważ niedoczekał sie komentarzy, pozwolilam sobie dać go tutaj. nie jest tak dobry jak poprzedni, ale zdecydujcie sami

Porwałeś mnie, z mego świata.
Wrzuciłeś do głębokiej wody,
nie troszcząc się czy mogę przetrwać.
Gdy myślałam już,
że topiel mnie porwie ze sobą,
wyłowiłeś mnie-
by stworzyć potwora.

Ukradłeś moje ciało.
Dałeś głos szkarady,
której lękali się ludzie.
Gdy po nocach wołałam o pomoc
nikt mnie nie słyszał.
Czy może chciałeś aby nie usłyszał?

Zamieniłeś mnie w pajęczycę,
wtrąciłeś do samotni,
gdzie nie dochodzi światło.
Zmusiłeś, do tkania czarnych sieci intryg,
aby przeżyć.

Pamiętasz?
Gdy byłam jeszcze białym płatkiem,
oddałeś mnie na pożarcie.
Ale ja przeżyłam,
aby się zemścić.

Pokażę ci,
że nie jesteś taki nieubłagany,
ani wszechpotężny.
Pokażę, że można cię zmienić.
Powiem ci dwa słowa.
Dziękuje, że stałam się silna.
Nienawidzę cię,
bo odebrałeś mi życie.

Cailith----> zaczełam pisać ficka, nazywa się "Przeznaczenie", ale z góry uprzedzam, że nie jest zbyt dobry. Wiersze lepiej mi wychodzą

[Potti]

czytajoc Twoje wiersze przesuwajo mi sie przed oczami bardzo konkretne obrazy.
bardzo silnie oddzialujo na wyobraznie.
ale moim zdaniem, poezja, powinna zostawiac troche niedomowien, zeby po przeczytaniu, utkwilo w pamieci, zeby czlowiek zastanawial sie nad sensem i przeslaniem tego wiersza. a Twoje utwory bardziej pasujo mi na opowiadanie.

ale i tak, wiersze b. mi sie podobajo... ide przeczytac Twojego ficka=)

pozdrawiam i zycze weny.