Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Borostwory

[Cailith]

Pomieszanie

oślepłam
na światła na przejściu dla pieszych
więc wpadam pod każdy z tramwajów
mylę klatkę piętro i drzwi
niespodzianie odnajdując starych przyjaciół
w nieznanych mi dotąd sąsiadach
widziany z przystanku księżyc
kryjący się w kwiatach wiśni
urósł do cudu świata w swojej zwyczajności

za nic mam jednak życie
przeżywając śmierć w każdej myśli
o jej dłoniach



No tak. Zniżka formy, sama to widzę, tylko nie wiem, co jest nie-ok. Help;)

[Lilith]

zaczyna sie super
aż do:

urósł do cudu świata w swojej zwyczajności

potem jest już bardzo przeciętnie.

[Cailith]

Nowe, dziadowe, bo brak wena czy innego natchnienia;)


Koncept

Lato było smutne -
bo deszczowe - tego roku
wilgotne czoło
rozpalona głowa
bezczynne dłonie
woda w butach
nic dziwnego że mi się śniłeś
nieuchwytnie

nawet dziewczyńskie lektury
i nocne spacery
nic nie pomogły
z nudów
puściłam się z kucharzem

[PrZeMeK Z.]

Poetka - końcówka poprawia ogólną ocenę. Dobry. Bardzo plastyczny obraz.
Tylko "dołek w pośladku" jakoś nie pasuje. Ale rozumiem, że musiał tam być.

Pomieszanie - całkowicie zgadzam się z Lilith.
Zazdroszczę tematyki.

Koncept - ładne, ale końcówka mnie rozwaliła i zepsuła nastrój wiersza. Jakoś tak w pierwszej zwrotce budowałaś coś ciekawego, żeby w drugiej to nagle zburzyć.
Chociaż może to dobrze, bo ciekawy efekt.
"Wilgotne czoło" dziwnie zagnieździło mi się w głowie.

A "Bez" naprawdę wydrukowałem. Do dziś wisi u mnie w pokoju. Wspaniały.