Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Ta Co Umarła Na Szczęście

[Vredota]

Hmm kiepskie wiersze też są potrzebne. wiersz wolny od rytmu przynajmniej częściowo.


Jesteś mi świecą znoju
sztucznym ogniwem się tlącą
chłodnym podmuchem palącą
ziarno spokoju

Naciskam pstryczek
(ty) znikasz w blasku żarówki
ja nie ogrzeję dłoni
....za dnia
a w nocy...
zimno spalonych ziaren
przypomni...

rano zamiotę popiół
zaleję gorącym wrzątkiem
uprzątnę resztki ze stołu
wypiję kawę niebieską

rozłożę kwiecistą serwetkę
kokardę wyszyję w pośpiechu
na zimnym ogniu dochodzi
stoicki wywar nie-grzechów

... liczysz aż w fusach przypatrzę
dudniące błyski i grzmoty
kropli wesołowesołych
ulewy bolidów złotych

a ja ze szklanką w ręce
dreptam za nimi ze spodkiem
bo każesz mi łowić "chwilę"
bo raz bo milon, bo szczęście

Koło mnie grubawa baba
w kapciach z małymi dziećmi
Nabrała pustych słoików
i sprawdza ile się zmieści

na zimę jej pewnie wystarczy
mąż resztę autem dowiezie
dzieciaki zabiorą sąsiadkom
to jeszcze więcej się zbierze.

spoglądam na resztkę osadu
co jeszcze ostał się na dnie
i patrzeć tam będę dopóki
bolioryt mnie w głowę nie pacnie.

Ten post był edytowany przez Vredota: 09.01.2007 03:13

[Rookwood]

Hm, a mi ta baba nie pasuje. W zasadzie podoba mi sie jedna zwrotka, ta "a ja ze szklanka w rece", chociaz wolalabym tu troche inne rymy.

A ogolnie jest za rano, zebym cos wymyslila

[MaryStebbins]

rano zamiotę popiół
zaleję gorącym wrzątkiem
uprzątnę resztki ze stołu
wypiję kawę niebieską

rozłożę kwiecistą serwetkę
kokardę wyszyję w pośpiechu
na zimnym ogniu dochodzi
stoicki wywar nie-grzechów

Tu by ruszało, gdyby nie nieumiejętnie dobrana częśc wcześniejsza, boo w sumie nie mozna docenic tego stoickiego spokoju podmiotu w tej częsci, jaakowoż ponieważ, zali, we wcześniejszych wersach wręcz krzyczy z rozpaczy banałem i w ooogole.Ale te dobre, jak się czyta pojedynczo.