Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Książki, przeczytane, polecane

[Katon]

A ja tak na marginesie tylko wspomnę, że uważam, że I RP trzeba wreszcie zacząć nie tyle 'ubrązawiać' (jak to w ogóle brzmi...) co doceniać. Bo mamy strasznie kompleksiarskie podejście do tego państwa i nadrabiamy wynoszeniem pod niebosa RP nr 2, która jest dość mocno przehypowana, chociaż pewne rzeczy oczywiście należy docenić.

[PrZeMeK Z.]

"Kuzynki" Pilipiuka. Od "Harry'ego Pottera" nic mnie tak nie przykuło i nie zmusiło do czytania przez pół nocy. Jeśli już czytać coś Pilipiuka, to właśnie to. Jakub Wędrowycz się chowa.
Króciutka zapowiedź: we współczesnym Krakowie zjawia się kobieta żyjąca i zachowująca młodość od kilkuset lat. Szuka jej zatrudniona w CBA kuzynka. A we wszystko wplątują się biolog z miejscowej szkoły i szesnastolatka cudem ocalona z ogarniętych wojną Bałkanów...
Naprawdę świetna rzecz. Jeśli ktoś jest z Krakowa - polecam podwójnie. Miło poczytać o znanych sobie miejscach.

[matoos]

Mi osobiście Kuzynki się nie podobały, jakość warsztatu Pilipiuka pozostawia wiele do życzenia i o ile pasuje to do prostego Wędrowycza, o tyle już w bardziej skomplikowanej fabule zaczyna irytować imho.

Ale ja wpadam napisać o Strange'u i Norrelu - właśnie skończyłem czytać i wszystko co tam Katon napisał wyżej jest całkowicie i zupełnie zgodne z prawdą i nie mogę bardziej tej książki polecić jak napisać, że jest tak samo dobra jak Gaiman. Jeśli lubisz fantastykę to zrób sobie prezent na święta i kup tę książkę. A właściwie trzy. A jak już przy tym jesteś to Damy z Grace Adieu także są bardzo fajne i polecałbym je przeczytać przed główną trylogią.

[Katon]

Niech Cię uściskam!!!

No, teraz jest nas dwóch i macie czytać, kurde!

A co do Kuzynek, to mam miłe wspomnienia. W sensie ok, z Pilipiukiem jest jak z Marcinem Wolskim. Wesoły, prawicowy (zalety) i niestaranny, a do tego nadproduktywny (wady). Ale fakt, wiele zyskuje kiedy się dobrze zna Kraków. Podobnie jak musi niesamowicie zyskiwać dla kogoś kto zna Warszawę 'Bruderszaft z Belzebubem" Macieja Rybińskiego, który właśnie pochłaniam w zachwycie. No ale tu nie ma żadnych ale, a gdybym jeszcze znał Warszawę i umiałbym sobie wyobrazić tą sprzed lat 27 to byłbym w siódmym niebie. Rybiński to geniusz, skoro mi się aż zachciało być z Warszawy. Inna rzecz, że wcale nie opisuje jej jako miasto piękne i dobre, ale jako miasto było piękne i dobre 12 grudnia 1981? Napiszę szerzej jak skończę.

[Eva]

Cala trylogia Kuzynki, Dziedziczki, no. 3* zwyczajnie mnie nie zachwycila. Wedrowycz zdecydowanie sie nie chowa ;)

*nie pamietam w tym momencie

[MisieK]

Kuzynki, Księżniczki, Dziedziczki, a Norrel czeka w kolejce po ntym razie władcy:P

[matoos]

Misiu, przeczytaj przed władcą, porównasz sobie fajnie w jaki sposób zmienia się nieco postrzeganie magii we władcy. Według mnie na lepsze.

[Katon]

Nie do końca Cię chyba zrozumiałem. We Władcy? na przestrzenie Władcy? Względem Władcy a Norrela?

[matoos]

Jeśli spojrzysz na magię we władcy pod kątem sposobu działania magii w metodologii Norrela, możesz zobaczyć wiele paraleli. Tyle że książka Susanny Clarke skupia się na magii jako takiej, a we władcy jest ona bardziej tłem historii. Natomiast sama jej mechanika wydaje się dość podobna, co nie jest niczym dziwnym patrząc na to że zarówno Tolkien jak i Clarke pewną część swojej mitologii zaczerpnęli bezpośrednio z mitologii Faerie albo na niej oparli.

[Katon]

Temat na długą polemikę, bo ja niemalże nie widzę związku, może poza faktem, że jedna i druga magia ma ten pierwiastek angielskości tak charakterystyczny. Ale podobieństwa tylko w formie, zerowe w treści, taką odważną tezę stawiam oto =D

[MisieK]

Misiu, przeczytaj przed władcą, porównasz sobie fajnie w jaki sposób zmienia się nieco postrzeganie magii we władcy. Według mnie na lepsze.

no gdzie, przerwać w środku IV księgi? toż to się nie godzi xD

[matoos]

Temat na długą polemikę, bo ja niemalże nie widzę związku, może poza faktem, że jedna i druga magia ma ten pierwiastek angielskości tak charakterystyczny. Ale podobieństwa tylko w formie, zerowe w treści, taką odważną tezę stawiam oto =D

Ależ wprost przeciwnie, jeśli spojrzymy na główną tezę dotyczącą magii Johna Uskglassa w Norrelu zauważymy bardzo ważną rzecz, mianowcie specyficzne spojrzenie na magię w naturze. To właśnie spojrzenie jest tutaj wyrażane wprost, natomiast u Tolkiena wylewa się ono z każdego niemal opisu magicznego zdarzenia, tyle że nigdy nie jest opisane, bo i traktuje autor magię bardzo tajemniczo i stara się nie obnażać jej za bardzo. Nie chcę wchodzić w szczegóły żeby nie psuć przyjemności z czytania Norrella innym, ale wydaje mi się że moja teza jest do obronienia

Also, Katon czy ty też marzysz o tym, żeby pani Clarke wydała książeczkę z opowiadaniami z życia hmm... Kruczego Króla? Nie wiem jak przetłumaczono Raven King w polskiej wersji

[Katon]

Król Kruków =) A no super by było. I nie wydaje mi się to specjalnie nierealne. Odnoszę wrażenie, że ona ma jeszcze dość dużo asów w rękawie. A o magii to podebatujemy jeszcze, może w jakimś przykitranym temacie, żeby nie spojlerować =D

[Hagrid]

Alchemik- książka tak banalna że aż trudna do oceny. Z jednej strony ciekawe spsotrzeżenia filozoficzne i psychologicznie z drugiej strony treść momentami wręcz infantylna, bohaterowie słabo zarysowani, opowieść zdecydowanie baśniowa choć nie urzekająca.

Można jednak oceniać zupełnei inaczej, wielokrotnei przy lekturze pojawiają się przemyslenia o własnej kondycji duchowej, tresć jest tylko pretekstem. można by pokusić się o stwierdzene że wielu czytleników tej książki zmieniło coś w swoim życiu na lepsze mnie jednak pewne elelementy filozofii Coelho nie przekonują, momentami jego wypowiedzi brzmią bardzo New'agowsko że pozwole sobie to ująć tak mało prezycyjnie.

Książka spoboda się tym którzy lubią inne książki tego autora ijak również wszystkim miłośnikom pustynnych scenerii, bo tylko pustynia wydaje się być bardzo dobrze opisanym elemenetem.

[Eva]

Bardzo trafne spostrzezenia, ale mysle ze ksiazke i tak wszyscy znaja ;)

[PrZeMeK Z.]

Co do "Kuzynek" - fakt, że fabuła sama w sobie dość prosta, a i pewne momenty zgrzytały językowo, ale i tak mi się podobało. Być może w opozycji do tych wszystkich tekstów starożytnych i średniowiecznych, które ostatnio czytuję
W odniesieniu zaś do Wędrowycza - za nim nie przepadam, więc "Kuzynki" cenię wyżej.
Teraz muszę gdzieś dorwać kolejne tomy.

[Hagrid]

"Maria Magdalena" Gordona Thomasa, wybitna książka opowiadająca o czasach Jezusa, nie ma nic wspólnego z obecną po-brownowska histerią na temat rzekomogo związku Marii Magdaleny z Jezusem.
To najlepsza opowieść biblijna jaką miałem w rękach, bardziej poruszająca niż teksty Świderkówny choć jest to teskt bardziej historyczny niż fabularny.

Autor "Procesu" calkowicie przekonał mnie do swojej wizji historii, uwolnionej od wszelkiego wyznaniowego dogamtyzmu a jednocześnie bardzo wierny biblijnemu przekazowi. Dopiero po przeczytaniu tej książki dowiedziałem się kim byli apostołowie, Piłat, Kajfasz i Herod, dopiero teraz wiem o czym marzyli wtedy ludzie, a realizm opowieści dodaje wszystkiemu smaku.

Smutna była konstatacja że do tej pory nie wiedziałem właściwie nic o starożytnym Izraelu.

Czytamy Biblię tak jak Eskimosi, opowieść biblijna zdaje się być dla nas całkowitą abstrakcją. Nie wiemy kim byli Galilejczycy, kim Sadyceusze jak wyglądało życie w Magdali, Kafarnaum i Sychem. Życie w Izraelu jest nam znane nie lepiej niż życie Majów czy Azteków i w tym kontekscie wszelkie rewelacje i niezwykłe teorie o działalnosci Jezusa nie są niczym dziwnym. Odrzucamy je nie daltego że wiemy jak było, tylko instynktowie dostrzegamy odstępstwa od tradycji.

Dopiero poznając zycie żydowskiej prostytutki, proces cudzołożnicy, hostirie sprytnego prawnika Szymona i jego pamiętnej uczty w Nain poznałem abecadło biblijnego świata.

[ewuuu]

Ja osobiście bardzo polecam '11 minut', 'Czarownica z Portobello' no i tradycyjnie 'Alchemika' P. Coelho.
Oprócz pani Rowling nie ma dla mnie lepszego pisarza. Jego książki [również jak HP] mogę czytać po kilka razy i za każdym razem zwracam uwagę na coś innego, na coś co wcześniej przeoczyłam/nie zrozumiałam/nie zwróciłam uwagi.

[em]

:x
tylko proszę, niech się z tego nie zrobi następna dyskusja o coehlo :P.

ja kupiłam sobie gaimana księgę cmentarną ostatnio, ale zapomniałam jej z krk wziąć... pewnie przeczytam w styczniu dopiero. ale powiem wam szczerze, że dopiero teraz zaczęłam prozę schulza naprawdę doceniać. ten człowiek i jego plastyka języka! "lśniące noże krajały miodną miazgę dnia na srebrne skiby, na pryzmy pełne w przekroju kolorów i korzennych pikanteryj".

Ten post był edytowany przez em: 20.12.2008 14:57

[Hagrid]

Bez cenzury proszę, ja niedługo przeczytam 11 minut i dam krótką recenzje;> A jak to jest z Gaimanem czy to prawda ze pisze "podobnie" do Sapkowskiego?

[Katon]

Nie widzę jakichś specjalnych związków, szczerze mówiąc.

A Schulz to jest moja wielka miłość i fascynacja. Wiele klasyków literatury polskiej dwudziestego wieku uważam za szokujące overhype'y, ale nie tym razem.

[Ramzes]

Czarne oceany Dukaja. Spodziewałem się literatury dość trudnej, wymagającej od czytelnika zaangażowania i myślenia, a także posiadania co nieco w głowie, ale przyznaję, że to jednak przerosło moje oczekiwania. Musiałem się naprawdę skupić, żeby zrozumieć, co czytam (zdarzyły się i takie fragmenty, których prawie wcale nie rozumiałem) i widzę, że chyba będzie trochę się zagłębić w filozofii przed sięgnięciem po kolejną pozycję w dorobku autora.

Mroczna, sugestywna, boleśnie realistyczna wizja społeczeństwa posthumanistycznego - zdanie z okładki, z którym się całkowicie zgadzam. Ta książka ma w sobie tytułowe czarne oceany i wywiera piorunujące wrażenie swoją antyutopijną wymową.

W kwestii literatury sci-fi jestem całkowitym ignorantem i Czarne oceany było dla mnie czymś całkowicie nowym, świeżym i niesamowitym. Nie obeszło się bez czytania po parę razy tego samego zdania lub akapitu, ale to mnie wcale nie zniechęciło i trzeba przyznać, że Dukaj potrafi wciągnąć czytelnika w głąb opowiadanej przez siebie historii. Ja wsiąkłem. To była pierwsza książka jego autorstwa, jaką przeczytałem i wychodzi na to, że nie ostatnia.

[Katon]

Przeczytaj "Inne Pieśni". A przedtem co nieco o Arystotelesie =P

[matoos]

Popieram Katona. A potem jeszcze Perfekcyjną Niedoskonałość, tylko poczytaj wcześniej Teorię Informacji

[Ramzes]

Wiem, czytałem, że Inne pieśni to pozycja obowiązkowa do przeczytania i od paru miesięcy próbuję je dostać, ale jak do tej pory zawsze miałem pecha w bibliotece. A Arystotelesem i teorią informacji się zainteresuję, dzięki za sugestie