Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Książki, przeczytane, polecane

ja ostatnio przeczytalam "Kuzynki" jakiegos malo znanego autora polskiego...troche wampirkow, zabojcy tez sie pojawili....mi sie tam podobala

Andrzej Pilipiuk. Ten malo znany autor polski to Andrzej Pilipiuk, ktory napisal rownie malo znane opowiadania o Jakubie Wendrowyczu.

Bueh a co do Ań z nie wiadomo co jeszcze to ostatnio przeczytalam do wymarzonego domu. Oj, dawne czasy, teraz juz sie z lekka usmialam ^^"

A co do Malego Ksiecia, to niestety mnie tam w nim nic nie poruszylo. Po prostu autor pisze o sprawach, o ktorych dobrze, na swoj i swojego malego rozumku sposob, wiem.

Edit: Tfu, jakaz szkaradna pomylka.

Ten post był edytowany przez Elvaralinde: 28.06.2004 17:22

A mi sie podobalo. Mimo, ze nie czytalam w oryginale. I wcale nie wydawalo sie wymuszone i niedopracowane.

Ten post był edytowany przez _Marcia: 28.06.2004 18:00

z pewnością brak Ci tego krytycznego, wszystkowidzącego trzeciego oka, którym Bóg obdarzył Nadzieję, Maruś [;

...

a ja zaczynam ''Miłość i śmierć, Morderstwo Kurta Cobaina''. nie będę oceniać kto go zabił, czy sam się zabił... a może będę, ale tutaj o tym nie napiszę. w każdym razie teoria związania z morderstwem na zlecenie Courtney nadal wydaje mi się naciągana i mało prawdopodobna. ale podoba mi się styl jakim napisana jest książka, a do Chłopca-który-o-sobie-mówi-że-przeczy mam sentyment większy niż do Ani.
zabawnie jest tylko zastanawiać się ile z jego niezwykle-tragicznej-historii jest prawdą. ;D

Jak mawiał mój polonista "Sie czyta, sie wymaga", pałać zachwytem można do czegoś, co naprawdę jest tego warte. Mam znajomą, która gotowa jest umierać, za każdą, nawet i najmierniejszą książeczkę, tylko dlatego, ze zdołała przez nią przebrnąć. Momentami to jest nawet zabawne . Ja wolę podchodzić do wszystkiego na chłodno, rozczarowanie jest wtedy mniejsze. Powieście mnie za to .
Trzeciego oczka też mi nie trzeba, dwa jak dotąd sprawują się doskonale .

Ten post był edytowany przez nadzieja: 28.06.2004 20:16

Czytałam chyba 5 części Ani, pierwsze 3 jeszcze nawet fajne, ale dalej to już naciąganie :]
Najwiekszy sentyment mam chyba do książki "O psie, który jeźdżił koleją", ostatnio czytałam ją i znowu miałam łzy w oczach na końcu ksiażki ...
A ostatnio czytałam "Kamienie na szaniec" - to była moja lektura szkolna w czerwcu, ale ksiązka mi sie podobała, bardzo ciekawa.

Ja polecam książki o trochę innej genezie - książki filozoficzne. Bardzo przypadło mi do gustu dzieło Berkeley`a o tytule "Trzy dialogi między Hylasem i Filonousem". Mimo iż tytuł brzmi dziwnie, książka jest ciekawa. To dosłownie jest dialog - przedstawia w tej formie poglądy tego XVIII-wiecznego filozofa. Nie bierzcie tych poglądów do serca, bo zwariujecie.

"Dziewczyna z Pomarańczami" autorstwa norweskiego pisarza Josteina Gaardera, jak głosi napis na okładce, to "powieść dla młodzieży o miłości i śmierci". Historia opowiada o zwykłym nastolatku mieszkającym w Oslo wraz z matką, ojczymem i przyrodnią siotrą. Pewnego dnia przyjeżdżają do nich dziadkowie. Bowiem odnaleźli w starym wózku spacerowym list do Georga (tak nazywa się chłopak) od zmarłego ojca, który napisał go przed śmiercią. W liście tym ojciec opowiada synowi historię o Dziewczynie z Pomarańczami.
Opowieść dość krótka. Przez większą część książki czytamy list od ojca do Georga. Fabuła nie za bardzo mnie zainteresowała. W pewnych momentach miałam ochotę odłożyć książkę. Jednak dopiero pod koniec akcji polubiłam nawet tę historię. Niezwykła jest więź, miłość, łącząca Georga ze zmarłym ojcem. I to, z jakim smutkiem i zarazem zrozumieniem, że to nieuniknione wyraża się w liście ojciec chłopca o nadchodzącej śmierci.
Polecam.

Co do serii o Ani Shirley - według mnie najlepsza jest ostatnia, ósma część cyklu. Mianowicie "Rilla ze Złotego Brzegu". Nie jest już tak "cukierkowata", jak poprzednie części. Synowie Ani uczestniczą w pierwszej wojnie światowej. Bardzo dobrze pokazane jest przeżywanie tego wydarzenia przez rodzinę Blythe'ów. Oraz przeistoczenie Rilli, najmłodszej córki Ani, z nieodpowiedzialnego dziewczątka w poważną kobietę.

A ja polece wam ksiazke debiutanta... "Ostatnia Saga" Marcin Mortka... pan eRPeGowiec niezle pisze... podobno mowia ze ostatnia ksiazka najgorsza... a jesli tak to juz rece na nastepna zacieram....

kocham tą książkę, przeczytałam ją chyba z 20 razy.


Ostatnio książką, która najbardziej mi się podoba jest ,,Język Trolli" M. Musierowicz Najpierw przeczytałam tą książkę ze zwykłego sentymentu, ale teraz stwierdzam, ze to najlepsza częśc z całego cyklu

Ostatnio przeczytałam dwie książki Dana Browna: "Anioły i Demony" oraz "Kod Leonarda da Vinci". Nie mogłam się od nich oderwać, co niezwykle denerwowało moich rodziców. Poprostu nie było mnie dla świata rzeczywistego. Brown świetnie łączy wszystkie elementy w całość, a wszystko co opisuje opiera się na faktach. W obu książkach bohaterem jest Robert Langdon, profesor symboliki religijnej z Uniwersytetu Harvarda. Brown od razu przechodzi do rzeczy: jego książki rozpoczynają się, jak to kryminały, od zbrodni, które od razu pochłaniają czytelnika. Ja sama po przeczytaniu prologu koniecznie chciałam się dowiedzieć o co poszło. Mimo iż obie książki zaczynają się podobnie, szybko przekonujemy się, iż Brown wcale nie powtarza już raz opisanej historii. I chwała mu za to. Teraz czekam na jego dwie książki, które nie zostały jeszcze wydane w Polsce oraz na kontynuację przygód Langdona. Polecam

W najbliższych dniach zamierzam przeczytać "Siewce wiatru", Pratchetta i Książki Alexy Kavy

o. to może przeczytam. bo po odłożeniu ''Kalamburki'' nie miałam już ochoty sięgać po kolejne części cyklu Musierowicz.
zresztą od pewnego momentu Jeżycjada zaczęła tracić swoją magię. cała jej magia polegała przecież na jakimś takim optymizmie, sympatyczności. książki były ciepłe i podnosiły na duchu. a później... bęc, koniec bajki. no, ale mam nadzieję, że ''Język Trolli'' trzyma klasę.

Pilipiuk mało znany?!? W sumie faktycznie jak ktoś w tym nie siedzi to mało, ale w dosyć szerokich kręgach już nie tyle znany co kultowy. "Kuzynki" czytałem. Ostatnio przeczytałem też "świeżutką" kontynuację. "Księżniczka". Żadne tam arcydzieło, ale bardzo sympatyczne i wciągające czytadło. Akcja tak jak w "Kuzynkach" dzieje się w Krakowie co sprawia że te książki są mi bardzo bliskie. Akcja dzieje się to koło mojej szkoy, to w kamienicy którą codziennie mijam, to w antykariacie do którego czasem zaglądam, to w kościele do którego zwykłem uczęszczać itd. To wszystko wtedy nabiera życia...

hm, Katon kiedys do Ciebie przyjade, przebierzemy sie za szlachte i skoczymy do pubu Alchemia ;]

Ja za Pilipiuka muszę się w końcu wziąć, wcale nie jest mało znany.
Ja ostatnio "przerabiałam" tzn czytałam trochę w interesie studiów literaturę rosyjską, Turgieniewam, Tołstojów itd... Polecam bo to ma świetny klimat... Wogóle lubię Rosję...
No a "Anna Karenina" obowiązkowo do przeczytania =)

Hmm... Ukochane, nie ukochane, ale dobre.
Joanna Chmielewska- wszystko, co napisała, może na początek "Wszyscy jesteśmy podejrzani", albo "Lesio", albo "Wszystko czerwone"
Lekkie kryminały, które rozweselą chyba każdego. Ja ryczałam ze śmiechu- więc to na dni jasne i ponure.
Robin Cook- thillery medyczne ("Zaraza", "Epidemia", "Coma"). Niesamowite.
John Grisham- kryminały prawnicze ("Firma", "Ława przysięgłych", "Klient", "Obrońca ulicy" i inne)
Harlan Coben- sami przeczytajcie. Kryminały. Język nowoczesny (hehe)
Z nie- kryminałów będą "Mały książę", "Mistrz i Małgorzata", "Lalka" (jedyne, co lubię z twórczości Prusa). Trzy książki kompletnie różne (autorzy Księcia i Mistrza chyba znani???), ale wszystkie są wspaniałe.
To chyba tyle, jeszcze coś dodam, jak sobbie przypomnę.

to miałybyć krótkie recenzje OSTATNIO przeczytanych książek, a nie opisy ulubionych. ^^'

ostatnio chcialam przeczytac anie z szumiacych topoli ktora dostalam na zakonczenie roku ( ______________-_____________ ) ale po przeczytaniu strony (pierwsze 4 strony w ksiazce to list od ani do gilberta _-_) odechcialo mi sie, po za tym zupelnie nie kojaze bohaterow (oprucz ani i gilberta =P) _-_ odpuscilam sobie narazie

za to zabralam sie za sage o krolestwie swiatla margit sandemo (chce przeczytac 3 sagi, zyczcie mi powodzenia...), to juz nie to samo co saga o czarnoksiezniku, nudy ze szok =P i postacie nieciekawe, szare... jeszcze jako tako wygladaja ludzie lodu =) ale co tam, jeszcze tylko 14 tomow! =D

Oj, z tym się zgodzę. Język nowoczesny jak najbardziej. Podoba mi się to, że owszem, używa wulgaryzmów, ale z umiarem. Ostatnio [czyt. wczoraj] przeczytana książka tego autora to Bez skrupułów.
Książka, nie powiem, bardzo ciekawa, rzeczywiście zaskakująca, pełna niespodziewanych zwrotów akcji, ślepych zaułków i tego wszystkiego, co przydaje się w dobrym kryminale, ale... no właśnie, jest jedno ale.
I to spore ale. W pewnym aspekcie narracja po prostu siada. Niestety bardzo ważnym aspekcie, a minowicie w stopniowaniu napięcia. Czytajac Bez skrupułów nic, a nic się nie bałam, a od ksiązki oczekuję wzbudzania we mnie emocji. Od kryminałów oczekuję strachu, a przynajmniej napięcia. Narrator, owszem, stopniowo wprowadza nieco niepokojący nastrój, ale jakby w pewnym momencie zaczyna sie niecierpliwić i prezentuje od razu kulminacyjny moment wydarzenia. Efekt jest taki, że brutalne morderstwo obeszło mnie tyle, co wylane na stół mleko. Tzn. "ups... stało się. Trudno, czasem tak bywa." Nie wiem, moze to wina tłumacza, a może autora.
Polecam dla tych, którzy lubią wyrazistych, acz nieprzerysowanych bohaterów. Niemniej książka nie ma w sobie specyficznej dla kryminałów atmosfery.

A mi się właśnie Rilla najbardziej podobała, bo nie była już tak bardzo cukierkowa.

A co do "Bez skrupułów"- przeczytałam parę dni temu. Tak do połowy książka mi się podobała, ale później zrobiła się taka nudnawa i w sumie czytałam, żeby jakoś dobrnąć do końca, który dla mnie był przewidywalny. Po przeczytaniu 3/4 stron już wiedziałam, kto zabił i czy ta dziewczyna żyje czy też nie. Nie będę zdradzać, bo może ktoś chce przeczytać.

Ten post był edytowany przez Ellie: 01.07.2004 20:44

Książki Dana Browna oparte na faktach?!? A to wesołe. Faktycznie to dosyć sprawne trillery(wiem wiem, pisze się przez h), ale nagromadzenie spisków przewyższa dopuszczalne stężenie w przyrodzie. Ciekawe, że jak Rydzyk mówi o spiskach to się wszyscy śmieją, chociaz ma sporo dowodów, a jak ktoś w książce wyduma sto razy bardziej absurdalne to ludzie są mu skłonni wierzyć. Taki jest świat...

Przyjeżdząj Timmy, ja sam w Dziekie Pola lubię bardzo pogiercować, a mój tatuś nawet ma kontusz. Tobie jakiś skołuję od jego kumpli:)

a jeśli już mowa o spiskach...

Miłość i śmierć. Morderstwo Kurta Cobaina
ładnie przedstawili swój subiektywny pogląd. podali tyle dowodów, zapytali tylu specjalistów w różnych dziedzinach i w ogóle nieźle się chyba napracowali. także nad budowaniem wizerunku Courtney, do której pozostał mi po lekturze niesmak... może nieuzasadniony. ale jednak jeśli ktoś mówi po śmierci męża ''żałuję, że w ogóle byliśmy małżeństwem'', podczas wszelkich wywiadów dotyczących Kurta [zaraz po tym kiedy popełnił samobójstwo] próbuje promować nową płytę i obsmarowuje go przed Madonną, to jednak chyba świadczy o małych uszczerbkach w kulturze osobistej i ogólnie całej osobowości. już nikt się chyba nie dowie czy ona miała z tym bezpośrednio coś wspólnego, ale jej nie lubię i już.
nevermind, cofam się do tych wszystkich teorii spiskowych. może nie są wyssane z palca, ale jeden szczegół zaskakuje. ludzie, którzy mieli największy i przypuszczalnie najlepszy kontakt z Kurtem- Carlson [bliski przyjaciel i dealer], Novoselic, jakaś tam pani fotograf czy ktoś taki- nie wierzą w morderstwo. a przecież żadne z nich za Love nie przepadało.

reasumując, książka nadawałaby się na kryminał. amerykańscy rockmeni byliby naprawdę nieźli na tego gatunku powieści. nie wiem jednak czy takowe znajdują 100% potwierdzenie w realnych sytuacjach. wątpliwe.

Hera Moja Miłość (Anna Onichimowska).

Ta historia podobno wydarzyła się naprawdę. Opowiada o siedemnastolatku, który po śmierci brata spowodowanej zapaleniem jointa popada w nałóg. Pochodzi z bogatej rodziny, w której nikt z nikim nie potrafi się dogadać, wszyscy mijają się. Po śmierci Michała (brata) jest jeszcze gorzej. Ojciec coraz częściej pije, nie układa mu się z żoną.
Sama książka składa się z dwóch części. Pierwszej, w której przedstawiony jest ogólny zarys wszytskich członków rodziny i drugiej, która opisuje o zdarzeniach Jacka (siedemnastolatka). Druga część pisana jest w pierwszej osobie. Jacek składa relacje ze swoich spotkań ze znajomymi, opowiada o swoich uczuciach. Dzięki temu książkę czyta się łatwo i szybko. Nie budzi do takich mocnych refleksji jak np. "Pamiętnik narkomanki", "albo My dzieci z dworca ZOO". Oceniam na 4, można przeczytać.

Moja ostatnia przeczytana książka była"Hobit".Bardza mi sie podobała.

Może byś napisał jakieś uzasadnienie?

Ten post był edytowany przez Myśka: 05.07.2004 10:39

Loonatyk -> możesz jeszcze przeczytać Odlot Nicka McDonella [nie jestem pewna jak się pisze nazwisko].
książka napisana przez siedemnastoletniego amerykanina. nie wiem czy on akurat doświadczył tego wszystkiego, takiego ''życia amerykańskich dzieci z dobrych, a raczej bogatych, domów''. ale opisał to jak pamiętnik, a nie spójną powieść. momentami trudno się połapać.
jednak myślę, że to może być dobry opis tamtej rzeczywistości. nie mówię, że tak jest, bo czegoś takiego nie przeżyłam i mam nadzieję nie będę miała okazji. ale wydaje się to dość prawdopodobne.
no, ale trochę dokładniej: tak jakby głównym bohaterem jest b. inteligentny chłopak, który jest zupełnie czysty [nie pali, nie pije, nie ćpa]. ale jest dealerem. mówią na niego Biały Mike. jego matka umarła kilka lat temu, a ojciec z tego co wiemy jest dość zapracowany. w dealerkę wkręcił go kuzyn, Charlie, z którym ma bardzo dobre kontakty i są sobie chyba dość bliscy. a jednym z jego klientów jest Hunter, najlepszy kumpel. kiedy [okazjonalnie] się naćpa, to Mike pilnuje żeby nie zrobił nic głupiego. ogólnie też mogą pogadać i też są dla siebie jednymi z ważniejszych osób. oczywiście wszyscy chodzą po różnych imprezach, znają sporo ludzi i przy okazji my poznajemy ich przygody. idealną wizualnie Sarę Ludlow, która może mieć każdego faceta, wiecznie wykorzystuje ich do własnych celów i kocha być w centrum. Jessicę, która ''sama się sobie podoba, chociaż nie jest tak idealna jak Sara, ma w sobie coś''. a po pewnym czasie popada w uzależnienie. oprócz tego całą masę innych osób... zakompleksionego Chrisa i jego brata-ćpuna-z-lekkimi-shizami, jakiegoś modela & modelkę, błyskotliwie inteligentną Alice, raczej nieszczęśliwego Andrew, śmiesznego Marka Rothko z przyjacielem etc.

a potem dzieją się różne rzeczy.