Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Książki, przeczytane, polecane

[Vilanda]

co do Marqueza. próbuję się przebić od jakiegoś czasu przez 'sto lat samotności', ale ta fabuła i bohaterowie są tak poplątani, że nie ma to większego sensu w moim przypadku.
aczkolwiek jeżeli chodzi o sam sposób, w jaki książką jest napisana, to określam go mianem wybornie pysznego. idealny z cesarią evorą.

[Ahmed]

"Sto lat samotności" - zasiadłem z wielkim zapałem. Odszedlem z mieszanymi uczuciami, jest w tym jakaś magia, mistycyzm. Ukazanie tragicznych losów rodziny Buendiów(?) poprzez powtarzalnośc pewnych zdarzeń, zachowań - ma ukazać, że są oni juz wiecznie skazani na tą tragedię. Marquez na pewien sposób nas "odmóżdża", plączemy się wśród jego bohaterów, gubimy się. Książka jest niesamowita, na wpół realna i nierzeczywista, jakby z zupełnie innego świata, gdzie czas się zatrzymał. Btw, czytał ktoś "Miłość w czasach zarazy", bo chciałbym się zabrać.

[Kira]

Czytał. Warto, ale wg mnie 100 lat... i tak lepsze.

Ten post był edytowany przez Kira: 30.05.2006 16:53

[Hagrid]

Jedna z niewielu ksiązek których nie przeczytałem w całości. pusta, nudziarska, w stylu tandetnego romansidła, powtarzalna, w dodtaku co najgorsze autor zapowiedział odrazu co sie będize działo na wiele lat do przodu i niczym w akcji juz nie zaskakuje. Bohaterowie stają sie szybko obojętni,tak ze cokolwiek siez nimi stanie nie wywołóuje najmniejszej emocji, nei meijscie wyrzutów sumeinia że to was nie rusza, bo niby co?

[Katon]

Ja wogóle nie lubię iberoamerykańskiej literatury. Tzn. są tam pisarze wybitni, ale nie na ten szum jaki wokół tego wyrósł. Marquez to zwyczajny nudziarz. Kocham natomiast mało w Polsce czytaną literaturę amerykańską. I nie chodzi mi o Hemingwaya, ale głównie o Faulknera, Steinbecka czy Bellowa.

[Katon]

Oj, u mnie by się 100lat nigdy nie zakwalifikowało do tak prestiżowej dwójki. Jakkolwiek 'Mistrz i Małgorzata' miałby spore szanse. Wogóle Marquez to dla mnie symbol systemowego pisarza. Co nie zmienia faktu, że wybitnego. Gdybym miał wybierać arcydzieło wieku to poważnie rozważyłbym 'Absalomie, Absalomie' Faluknera. Książka rudna, ale wielka.

[December]

Po raz kolejny wypłynął temat "sto lat samotności"
To zabawne, że książka, którą sam Marquez napisał raczej dla siebie i swoich przyjaciół, i którą nie uważa za swoje najlepsze dzieło, jest przez tylu uważana za wybitną. Zresztą przeze mnie też.

Sam motyw samotności jest jednym z ciekawszych spośród książek, z którymi się spotkałam.
A było tego trochę, bo rok temu przygotowywałam na ten temat prezentację maturalną.

A tak poza tym, nikomu nie polecam "Zwyczajnej historii" Oksany Robski.
Skończyłam, bo nie lubię zostawiać książki w środku lektury.
Miała być lekka, otumaniająca, aby rozluźnić się po ciężkim tygodniu.
Jednak przekroczyła granice wszelkiej głupoty.

[Sihaja]

"Sto lat samotności" - niesamowite, magiczne, nie można się oderwać... Jak zresztą od większości książek Marqueza. Uwielbiam tego autora.

[Nimfka]

Chłopaki Anansiego, Neil Gaiman.
Ojjj, bardzo mieszane uczucia mam. To z pewnością najbardziej zabawna książka Neila, ma kilka fantastycznych momentów, które po prostu powalają. Ale cholera, ja się rozczarowałam. Wszyscy, których znam, a którzy książkę czytali, zdcydowanie określają ją jako najlepszą tego autora, wszystkim się strasznie podoba, etc. etc. I to nawet nie jest słaba książka, bo i historia jest ciekawa, i wcześniej wspomniany dowcip doskonały, i wszystko czyta się jednym tchem, ale, moim zdaniem, to nie jest poziom Gaimana. Gdyby Chłopaków Anansiego napisał ktoś inny, to byłabym pod wrażeniem, ale no... Nie Gaiman! Tak się napaliłam, a okazało się, że to taka w sumie zwykła opowieść.
Ale mam nadzieje, że jeśli jeszcze kiedyś książkę przeczytam, to wtedy się do niej przekonam. Bo Gaimana i tak uwielbiam (:

[Illusion]

"Mężczyzna i chłopiec", Tony Parsons - kolejny bestseller brytyjski w stylu Bridget Jones, tyle że pisany męską ręką. Przyjemna, lekka książka, czyta się bardzo szybko, bo i nie ma się nad czym zastanawiać. 30 letni facet posiadający kochającą żonę i słodkiego synka, robi jednorazowy skok w bok i świat mu się wali. Żona wyjeżdża, on musi stawić czoło problemom, jakie przeżywają samotni rodzice wychowujący 5 letnie dziecko. Fabuła czasami śmieszy, czasami wzrusza, ale przez te 352 strony naprawdę można się przywiązać zarówno do Pata jak i Harry'ego (niestety tak ma na imię głowny bohater ;P). Polecam na rozluźnienie Szczególnie jak ktoś ma za sobą jakieś ciężkie, grube tomisko.

[Pireneja]

Illusion przyznam szczerze , że napewno sięgne po tą kisążke , jeżeli styl Jones .
Ja ostatnio przeczytałam ,,Kod Leonarda da Vinci " .
Szczerze powiedziwszy książka niezła . Bradzo dużo wątków . Trochę hiostorii . Gorliwym katolika napewno sie nie spodoba . Lepsza niż film .

[Katon]

Kto to jest gorliwy katolika?

[Vilanda]

Illusion przyznam szczerze , że napewno sięgne po tą kisążke , jeżeli styl Jones .
Ja ostatnio przeczytałam ,,Kod Leonarda da Vinci " .
Szczerze powiedziwszy książka niezła . Bradzo dużo wątków . Trochę hiostorii . Gorliwym katolika napewno sie nie spodoba . Lepsza niż film .

wybacz, ale gorliwy katolik zna swoją wiarę i potrafi odróżnić ją od literackiej fikcji. nie podoba się ona moherom zapatrzonym w sam Kościół.

[Ahmed]

Dwa największe klasyki wszechczasów? Dla mnie bez wątpienia "Komu bije dzwon?" Hemingwaya i chyba "Łuk Tryumfalny" Remarque'a. Hemingway stworzył cudowne studium nad kulturą Hiszpanii, odpowiedział na pytanie jak można przeżyć całe swoje życie w kilka dni i umrzeć spełnionym. Żywe dialogi, charakterystyczni bohaterowie i to, co go tak fascynowało - wojna. Książka naprawde wyjątkowa, do której można wielokrotnie wracać. Specjalnych wniosków i refleksji nie trzeba wyciągać, każdy czytelnik w trakcie lektury odnajduje coś niesamowitego w stylu Hemingwaya. Dla mnie był to realizm, ukazanie wyjatkowości całej sytuacji, z drobnymi szczegółami, wciągnięcie czytelnika w świat przedstawiony. Piękne. Brak mi słów. Kto czytał, ten wie.

[Atina]

Komu bije dzwon czytalam w orginale i całkowicie zgadzam się z Ahmedem.
Aczkolwiek nie wiem czy "styl Hemingway'a" można ujednolicić. Po lekturze To Whom the Bell Tolls nabrałam dużo entuzjazmu do jego twórczości. Niestety Farewell to Arms bardzo mnie rozczarowało. Paskudna kreacja głównego bohatera, niekonsekwencja, zbytnia cukierkowatość. Położyłabym na półce z Harlequin'ami.
Estetycznie cakowicie odmienne od Komu bije dzwon.
"Dzwon" więc polecam gorąco, "Pożegnanie" równie gorąco odradzam.

[avalanche]

Eugeniusz Dębski - Od włos od piwa

Kilka opowiadań, które czytało się dość lekko. Nie było, jakiejś szczególnie porywającej fabuły - opowiadania nieraz zostawiają pewien niedosyt. Albo to ja jestem już przyzwyczajona do dłuższych form, że opowiadania mnie nie zaspokajają. Najsłabsze drugie opowiadanko - najbardziej rozwlekłe i zupełnie niepasująca do klimatu dygresja o pewnych dzieciakach - pomysł na ich historię to jakieś nieporozumienie moim zdaniem. Nie podobało mi się. Wręcz zniechęcające. Ale przebrnęłam dalej. Było już lepiej. Całość ratowali główni bohaterowie - szczególnie pod koniec.

to moja pierwsza styczność z książką tego pana. zastanawiam się, czy opłaca się dalej pogłębiać tę znajomość ;d może jeszcze coś zakupię z serii o Hondelyku.

[MisieK]

EuGeniusz jak zwykle solidny, ostatnimi czasy jednak bez fajerwerków. Najlepiej poczytać jego stare dzieła ;] no i fahrenheita.

[Shell]

Ostatnio przeczytana "Intensywność" Koontza. Przyznam się że to pierwsza moja książka tego autora. Podobała mi się bardzo bardzo bardzo . Nie ma tu dużo krwi i brutalności, a raczej psychologiczne przedstawienie psychopaty, który może jednak do końca nie jest psychopatą. Wkręcałam się strasznie, kiedy czytałam w nocy. Opisy świetne, wszystko można było sobie wyobrazić, a nawet poczuć. Najlepszym w tej książce było to, że przedstawiano akcje z dwóch punktów widzenia mordercy i ofiary. Jedynie co autor zepsuł było zakończenie, którego wersja w ogóle mi się nie podobała. Dawno już nie czytałam czegoś co miało świetne i nieoczekiwane zakończenie, może coś polecicie?

[Quizer]

"Przenajswietsza Rzeczpospolita" Jacka Piekary Wreszcie wyszla =p Ale uwazajcie bo tylko od lat 18 !!

[Kara]

"Artemis Fowl" bardzo fajna ksiązka musze powiedziec. nie oczykiwałam niczego wielkiego. raczej że będzie to takie czytadło.. mile mnie zaskoczyła.

[GrimmY]

'gwiezdny pył' niel'a gaimana.
krótka baśń o pewnym młodzieńcu szukającym gwiazdy dla ukochanej;} książka napisana kapitalnie z dużą dawką czarnego humoru (coż, w końcu to gaiman). przeczytałem ją 'na raz' i chyba właśnie to jest jej jedyną wadą - jest zdecydowanie za krótka!.

[hazel]

Własnie to czytam. Zapowiada się nieźle, chociaż nie bardzo przepadam za jego książkami. szkoda, że nie mam czasu, bo faktycznie krótkie i wypadałoby na raz przeczytać.

[em]

jestem po "Lolicie" Nabokova. Podobała mi się średnio, chociaż to klasyk. Zgadzam się też z wcześniej wyrażoną przez kogoś w tym temacie opinią, że pierwsza część lepsza. Powiem nawet, że dużo lepsza.
Zabieram się teraz, w ramach wakacyjnego zaczytania, za Lubiewo.

[Zeti]

Ja ostatnio czytam serię Alfreda Hitchcocka "Przygody trzech detektywów" bardzo ciekawe zwłaszcza druga część serii "Nowe przygody trzech detektywów" polecam

[Lupek]

Ostatnio za namową kolegi przeczytałem książke Andrzeja Pilipiuka "Operacja: Dzień Wskrzeszenia". Fajna lektura przygodowo-fantastyczna, którą mogę polecić każdemu z czystym sumieniem.