Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Do Romantyka

[Eulalia_Cloak]

Czesc, napisalam wiersz i pomyslalam, ze moze Wam go pokaze.
Prosze o komentarze.

Bez tytułu.

Wzruszona, niepełnie obecna
Niech ci szepnę do ucha, co wiem.
Taka znajda, że wyciągnąć ręce
I już zawsze w kieszeni mieć.
Żeby poznać się na niej,
Gdy szepcze,
Gdy zawiesza niepewna głos,
Trzeba siedzieć i tulić jej postać
W księżycową, niepełną noc.
A gdy słuchać jej nieco uważniej,
Nabiera konkretnych barw,
Jak w wyciągniętych rękach samotnie,
Być nie mniej niż niewiele wart?
Jak już weźmiesz tę znajdę, pokochasz,
Kontraktem na wieczność spraw,
Będzie ci dzielnie i niepodważalnie
Najpiękniejszą ze wszystkich znajd.

[rhiamona]

ale ładnie.

A gdy słuchać jej nieco uważniej,
Nabiera konkretnych barw,

to mi się strasznie podoba. I ogółem bardzo ciekawie tylko momentami rytm jakby się trochę gubi i coś się plącze. Romantyczne to okropnie

[PrZeMeK Z.]

Chciałem pochwalić za melodyjność, ale na końcu melodyjnie być przestaje Mimo wszystko gładko się czyta.
Fakt, romantyczne to bardzo, ale ładne i dobre. Sam motyw znajdy - w ogóle użycie tego słowa - bardzo ujmujące. Wiersz przywołuje uśmiech na usta i miło się kojarzy. Fajnie napisany

Mam wrażenie, że ostatni wers słabszy. Za to przedostatni - wspaniały.