Królowa Hadesu.

Wychylasz swe płochliwe oczy na świat,
Zamykasz swą pustkę w ręku,
I idziesz ku przeznaczeniu.
Pchana przez rozpacz świata i niesprawiedliwy los,
Stajesz ku wspomnień minionych lat,
I popełniasz ten sam błąd co zawsze.
Rozrywana przez zwierzynę i dzików,
Których pcha siła yang, aby się złączyć się,
Z twoją siłą i stworzyć jedną całość.
Choć wierz, że nigdy tak nie będzie,
Upadła kobieto...
Która płaczesz, co noc, za tym, co nieznane.
Czego tak pragniesz, a nigdy nie dotkniesz.
Naiwny aniele...
Co los swój pogrzebałeś w czarnej dolinie.
Rozkosz zmienia się w ból,
Miłość w nienawiść, a Ty w nicość świata.
I mówisz sobie, że Twój świat kiedyś się odmieni,
Ale czy myślisz, że staniesz z przeszłością - twarzą w twarz?
Że nie ugniesz się pod nią?
Że oderwiesz się, ze świata zapomnienia?
Ty głupia istoto...
Zawsze będziesz Boginią Hadesu,
Strzeżoną przez swojego Pana.