Tak coś mnie naszło na "poezję". Tyle na moje usprawiedliwienie



Bez ciebie mniej się śmieję
mniejsze stawiam kroki
niżej trzymam głowę
częściej się potykam.

Bez ciebie płycej oddycham,
częściej mrużę oczy,
wolniej bije serce
(przy dłuższym braku ciebie
wzrasta ryzyko jego zatrzymania).

Co znaczą te objawy
jeszcze nie ustaliłam
zapewnić mogę jedynie,
że życie bez mężczyzny jest stanem uleczalnym,
choć wymaga codziennych dawek substytutów,
jak insuliny cukrzyk.

Istnieje spory odsetek uzależnień
zarówno od substytutów
jak i właściwego lekarstwa.

Bez ciebie jestem chora
z tobą stale w ciągu
świat widzę różowszym
rozsądek idzie w niepamięć.

Jaką receptę wykupić?
Gdzie szukać dobrego lekarza?
Już raczej powitać objawy jak starych znajomych,
już raczej przyjąć z radością lek uzależniający.
Podobno wariaci żyją szczęśliwiej.

Ten post był edytowany przez sareczka: 14.05.2010 23:53