Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ wiersz..., czyli najnowsze me dziecko...

Jestem mgiełką rozkoszy
w ramionach świata nieistotną...
Jestem częścia przyjemności
dla życia nie potrzebną...
Oddalona od umysłu,
zawsze wierna sercu
samotnie płaczę
przepraszajac w duchu,
że się urodzilam...

Gratuluję.
Zachwyciłas mnie tym wierszem=) Jest dość prosty, ale ładnie dobrane określenia. Podoba mi się jego przesłanie...

wiersz świetny, aczkolwiek bardziej mi się podobało kilka innych
(równierz Twojego autorstwa)

'samotnie płaczę
przepraszając w duchu,
że sie urodziłam...'
te wersy uwarzam za najlepsze (najbardziej mnie poruszyły)
pozdrawiam

Niezłe, aczkolwiek czytałam lepsiejsze Twojego autorstwa. Zamieść coś jeszcze, może bardziej mi przypadnie do gusta

jejq..znow mnie dreszcze przeszly... cos mnie za czesto ostatnio pzrechodza...moze mam goraczke?!
ale najprawdopodobniej to twoj wiersz...bardzo ladny..nie siwetny, bo mianem swietnych okreslam tylko wiersze rozewicza ale bardzo do mnie przemowil. dziekuje ci, ze go napisalas

i dziekuje cie, ze komentujesz tez moje wiersze, choc nikogo innego one nie interesuja.

zamieszczam cos jeszcze...

Nadchodzący deszcz zwilży,
strzępy anielskiej duszy
załatanej człowieczym losem
skropionej krwią szatańską,
boskimi łzami
na wieki...

to symbolizuje specyficzny stan mojej duszy... moze ktos z Was, potrafi odnalezc tu tez czastke swoich uczuc? Choc to pewnie nie latwe...

ooo, ten jest o wiele lepszy od poprzedniego.
krótki, ale dużo mówi. napisanie takiego wiersza nie jest rzeczą łatwą.
rzeczywiście, jest trudny, ale chyba zaczynam go rozumieć.
gratuluje i pozdrawiam ^^

dziekuje Ci Raven... wiem, ze zawsze moge liczyc na Twoj szczery komentarz... jestem bardzo wdzieczna...
=*

"Cieżko jest kochać
gdy karciane serce
porwał wir rozumu...

Trudno jest dawać
gdy ręce związane
monotonią losu...

Nie latwo jest żyć
aby dojść do celu
na skrzydłach anioła...

Trudno jest skonać
nie tonąc w próżności
bezwładnych uczuć...

Ciężko jest istnieć
gdy kłody pod nogi
rzuca ludzki świat..."


Ten wiersz podarowałam mojemu przyjacielowi... co o nim sadzicie?

a wiesz, mi się podoba, aczkolwiek nie tak jak poprzedni. (wiem jestem uparta)
ten wiersz sporo mówi. jak się nad nim zastanawiasz, to rozumiesz Twoje przesłanie. te trzy ostatnie zwrotki są najlepsze. mówią najwięcej (przynajmiej ja
najwięcej z nich rozumiem) słowem : jak zawsze świetnie^^
pozdrawim ^^

drugi jest najlepszy.
wiersze krotkie, aczkolwiek tresciwe i duzo wyjasniajoce, najlepiej Ci wychodzo.

inne tez piekne, ale drugi zdecydowanie wygrywa.(:

Boshe...to mną wstrząsneło ten wiersz mną wstrząsnął..jest cudowny...

Drugi zdecydowanie najlepsiejszy. Trzeci - hmm... Ja chyba po prostu jestem zwolennikiem krótkich form
Niezłe (czyt. całkiem dobrze )!