Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Poranna kawa

[Potti]

Poranna kawa


Tysiące nieśmiałych uśmiechów
Topi się w filiżankach fałszu
Z zaschniętymi błaganiami
O litość codziennej melancholii

Serdeczne łyżeczki cukru
Z góry dostają wyrok
Jako nieszczere podstępy
Z dużą szczyptą zazdrości

Mała czarna o poranku
Zawsze, z przyzwyczajenia
Broni przed zaśnięciem
W świecie nudnych egoistów.


(wypadłam z rytmu, dlatego wiem, że ten wiersz nijak się ma do moich poprzednich... ale w końcu muszę od czegoś od nowa zacząć;) )

[Mellisa]

hmm...

wlasnie przed chwila, czytajac jakis Twoj komentarz, zastanawialam sie kiedy Potti da cos nowego ^^'
juz dawno nie bylo =)

czytam w myslach ^^'

co do wiersza...
pomysl niezwykle ciekawy
tylko z wykonaniem troszke gorzej...

jak przeczytalam o porannych melancholiach to mi sie tak jakos dziwnie zrobilo, ze nie mialam ochoty czytac dalej...
ale przeczytalam...

rozleniwiony wiersz
wiem, ze mialas zamiar taki charakter uzyskac, takze bardzo ladnie to wyszlo

mała czarna o poranku
jak z reklamy maxwel house
trzecia zwrotka ogolnie najmniej mi sie podoba...
ale interesujaco zakonczylas...

mimo wszystko za mało kofeiny...

czekam na wiecej

[Agrado]

No cóż, musze przyznać iż jest to pierwszy twój wiersz, który przeczytałem. Jeżeli pozostałe sa identyczne to pędze je czytać.
Ten mi się bardzo podoba. Ma w sobie to coś co wciąga. Aż zaczyna się patrzeć na kawę pod innym kątem
Najbardziej podoba mi się podoba ostatnia strofa. Jest chyba najlepsza ze wszystkich. Wpełni się z toba zgadzam.
Co do tego wybicia z rytmu to się zgadzam, ale jeśli chodzi o mnie to nic a nic mi to nie przeszkadza.
Pozdrawiam.

[Nea]

Yhm. Jak zawsze nie rozumiem Twoich wierszy... =( A szkoda. Bo mi się podobają, i bardzo bym chciała.

[Sihaja]

Trochę zamotany =) Ale niektóre metaforki - perełeczki. I ciekawy pomysł. Lubię Twoje wiersze, Potti,

[Mara]

A mi się jakoś tak na płacz zebrało...
Czytałam go ale nic nie pamiętam...
Moze to lepiej?
Witaj znów