Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Mroczna Egzystencja

To mój pierwszy wiersz na forum. Mile widziane wszystkie komentarze(złe i dobre jeśli będą )


Idzie po polu, ze łzą na swej twarzy
I krzyczy do nieba, koniec mu się marzy
Koniec tułaczki niezakończonej
Gdzie krew i ból zasiadły na tronie

Potem wyciąga sztylet z kieszeni
W pełni księżyca czerwienią się mieni
Już kres nadchodzi morderczej egzystencji
Jasności i dobra nic już nie zmęci

I ostrze zatopione w rozgrzanej skórze
Świt nastąpił, rozgromił burze
Lecz to nie koniec wędrówki po świecie
Zła dusza do nieba nigdy się nie wniesie

Hm... wiersz ciekawy, lecz trochę banalny. Nie gustuję w takiej tematyce. Aczkolwiek ładne porównania, i to chyba tylko dzięki nim, ten wiersz jako tako mi się podoba.

Tematyka wyłącznie dla wielbicieli mroku- to się da przeżyć.
Ale co tutaj robią te rymy???

Nawet nie takie złe.
Ale rymy... uch... na początku jakoś szły. A potem zrobiły się takie: "łąka -mąka", "mały-biały" (to tylko przykład, nie ma ich w wierszu ). Dla mnie rymy są skrzydłami wiersza. ALe nie każdy wiersz może być ptakiem.
Ale kilka wersów nawet intrygujących. Pisz, pisz dalej

Mnie też jakoś rymy nie leżą.
Jeśli przymknąc na nie oko to jest bardzo ładnie. Tematyka i klimat w porządku.

to jest kurfa zebranie satanistów ? nie lubię bardzo tego stylu.
\\bleh bleh, wyciągnął sztylet, a księżyc będący w pełni odbił się i rozjaśnił jego bladą twarz.//

nie no sorry, ale nie dla mnie.

Wszystko zależy od gustu a jak wiadomo o gustach sie nie dyskutuje

Dzięki za komentarze!

Ten post był edytowany przez Reiko: 06.05.2004 21:17