Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ List Do ''człowieka Sukcesu''

nie dodaję zwykle nic do moich wierszy, ale ten może wydać Wam się dziwny. wypada więc powiedzieć, że (jak pewnie zauważyliście) nie ma w nim bezpośrednio moich odczuć- napisałam pod wpływem czegoś. i według tego co myślę o 'paru' ludziach na świecie.


List do ''człowieka sukcesu''


Cześć, co u Ciebie słychać?
Dobrze Ci się żyje pod krawatem?
Mam nadzieję, że jesteś szczęśliwy
Podróżując dookoła świata.

Ale powiem Ci coś, kochanie
Ja tego wcale nie potrzebuję
Bo widzę cały, piękny świat
Z okna malutkiej kawalerki.

I wiem, że teraz żałujesz
Bo nie słuchałeś, kiedy mówiłam
O tych loteryjnych milionerach
Przegrywających swoje życie.

Niestety już jest za późno
Na opuszczenie wyścigu szczurów
Już nigdy nie zjemy lodów w parku
Ciesząc się z życia, ot tak sobie.

Hmm.. dość prosty, dla mnie oczywisty. Ale cieszę się, że poruszyłaś ten temat, ponieważ mnie też chodzi to po głowie.
Ładne, bo ładne=)

Tak, oczywisty, ale moze wlasnie taki mial byc?
Badz co badz bardzo mi sie podoba...nie wyobrazam sobie 'trudniejszych' slow uzytych w tym wierszu.
poruszyl mna...gratuluje ))

Tak zgadzam, się ta hm,pozorna oczywistość idealnie pasuje. Przemawia, wdziera się do ludzkiego umysłu...
Podoba mi się,naprawdę mi się podoba =')
Bo przecież tak wielu ludzi o tym myśli...

zbyt doslowny i oczywisty =/

miejscami rzeczywiscie zbyt prosty...
ale w całości daje to pozytywne wrażenie...
ten temat, w lekkiej ironii, nie moglby być przekazany w inny sposob...

moim zdaniem wiersz poprawny
jak sama mowisz, pisany pod wplywem chwili, takze nie idealny...
nie dopracowany...
stwarza to lekki niedosyt

ale ogolnie plus...
podoba mi sie =*

Przypomina mi "Marionetki" Norwida, mój ulubiony wiersz zresztą. Jestem na tak.