Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Dorastanie, ...

No nic, wklejam to tu. To mój pierwszy wiersz, jaki kiedykolwiek napisałam i mam wrażenie, że ostatni. Bo zazwyczaj nie lubuję się w poezji. Napisany w przypływie pesymistycznej weny. Tytuł wymyślony na poczekaniu.

Hej, chłopczyku!
Zabierz samochodzik.
Wkrótce
będziesz musiał wyruszyć.
Kraina dorosłości czeka.

Liście opadną
na zamierzchłe radości.
Przykryją je
warstwą poważnych trosk.
I przestaniesz umieć latać.
"Ale ja nie chcę..."

Hej, dziewczynko!
Upadł ci lizak!
Na kupę
zeschłych liści.
Witar
podwinął ci sukienkę.
Pomarańcz przemieni się
w czerń.
Kolorowe chmury przesiąkną ponurością.
Codzienność zapachnie szarością.
A Królewny zapadną w wieczny sen.
"Straciłam dzieciństwo..."

Edytowane.

Ten post był edytowany przez Yavanna: 19.06.2004 19:32

jak na pierwszy wiersz naprawde niezle...

masz kilka naprawde dobrych kawałków
szczegolnie w 'drugiej czesci' - o dziewczynce...
mysle, ze fajnie by bylo gdybys oddzielila ten wiersz po chlopcu, przed dziewczynka...

strasznie uderzyło mnie

nie wiem czy zrozumiałam jak należy
przeraziło mnie to

mozesz mniej wiecej powiedziec co mialas tu na mysli?
prosze...

wiersz sprawia wrazenie pocietego...
'wkrótce będziesz musiał
wyruszyć'

jesli juz musisz przeniesc do nastepnej strofy
to doradzalabym podzielic to troche inaczej
'wkrótce
będziesz musiał wyruszyć'

mysle, ze tak bedzie bardziej przejrzyscie...
to nie dotyczy tylko tego jednego zdania
zastanów się co jest warte zaakcentowania, oddechu...

jeszcze jedno...
jesli uzywasz wielkich liter, powinnas powstawiac tez kropki..

moje uwagi dotyczą zapisu...
bo on jest wazny tak samo jak treść

ogolnie niezle
i mysle, ze powinnas jeszcze cos napisac
wyklujesz się... =)

Zastosowałam się do Twoich wskazówek, Mellisa, i poprawiłam formę. Mam nadzieję, że teraz wiersz jest przejrzystrzy. Te błędy w fromie wynikają zapewne z tego, że, jak już wspominałam, nie przyjaźnię się zbytnio z panną poezją.

"Pomarańcz przemieni się
w czerń"

Kolor pomarańczowy kojarzy mi się z moim dzieciństwem.
Teraz przemyślając moje życie widzę je w kolorach czarno-białych, z przeważającą ilością czarnego. Tak jak stare fotografie.
Chodziło mi głownie o przemianę z beztroskiego dziecka w poważnego dorosłego. Pomarańcz kojarzy mi się z dzieciństwem, a czerń z dorosłością.

A czy coś jeszcze napiszę? Może jak mnie coś natchnie.

Dziękuję ogólnie za komentarz.

Jakos mi sie nie podoba.
Ale jesli to Twoj pierwszy raz to wyszedl naprawde niezle

Czasami za doslownie...ja lubie wiersze z wieksza iloscia metafor.
Pamietam swoje poczatki o matko i corko

Ale jestes obiecujaca

Straciłam dzieciństwo przeczytałam najpierw jako starciłam dziewictwo, ale to taka mała ciekawostka ;P
Druga część zdecydowanie lepsza. Z ta sukienką i kolorami ładne. Poza tym te myśli czy słowa dzieci typu "Ale ja nie chcę" też przypadły mi do gustu. W ogóle ten wiersz wydaje mi się dość bliski. Tylko ja czuję się jeszcze taką dziewczynką=)

Te wiersz to taka perełka. A jak na pierwszy wiersz to po prostu rewelacja. Łapie za serce, a to ważne