Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Margines Poetycki, wiersze

Bóg to postać wielopostaciowa
Dla jednych ważność osobowa
Otrzymująca hojne ofiary
Jako dowód ludzkiej wiary

Jedni sądzą, że to Zbawiciel
Wielki świata Odkupiciel
A jak trwoga, to do Boga
On pokaże, która dobra droga
Wyplątania się z kłopotów
-to teorie dla idiotów!

Przecież Bóg to źródło wiary
I to nie są żadne czary
Człowiek wierzy, a więc żyje
I niech się z tym nie kryje
To przy życiu go utrzyma
I cierpienie też wytrzyma
Będzie wiedział, że gdy umrze
Strach i trwoga będą próżne
Znajdzie się przy Bogu w niebie
To samo czeka mnie i Ciebie

I nie trzeba Boga obdarowywać hojnie
Wystarczy mocno wierzyć,
że po śmierci nowe życie ma być...

ee.. nawet fajne.
ale koniec mi nie pasuje.

No zgadzam się- koniec mi nie wyszedł. A teraz taka złota myśl...z podręcznika dla akwizytorów:

Przyjaciółka nie może być taka sama jak ty..
Musi być gorsza, by
to Ciebie podziwiano...
Ciebie szanowano...
Ciebie kochano...

ten tekst jest chamski, ale jednak prawda w tym jest =P
ja akurat taka nie jestem, ale zauważam takie coś w otoczeniu =)

Witaj na forum, Madziu! Zachęcałam Cię do tego, abyś udostępniła swoje wiersze tutaj i w końcu to zrobiłaś. Są dobre, ale wiem, że masz w główce dużo lepszych, więc na co czekasz. Dawaj je szybciutko tutaj!!!!! Czekam

Po pierwsze:
No rhyms please. Not yet. Najpierw trzeba poczuć się dobrze w rymach, a potem zacząć je używać.

Drugi text - odważny, dlatego mi się podoba, pierwszy to taka troszkę pioseneczka ala Kościelana... No nie wiem. Czekam na zaskok następnymi. Narazie nie mam zdania. Neutralność. Porusz mnie troszkę

o jasne. a pozatym nie pijesz, nie palisz, nie plotkujesz, nie jesteś pustą lalą i w ogóle, tak?

a wiersze mi się nie podobają. po prostu. pierwszy to taka pusta, moim zdaniem, rymowanka. bynajmniej nie oddaje wiary. a drugi zbyt oczywisty, w dodatku kiepsko ujęty.

o jasne. a pozatym nie pijesz, nie palisz, nie plotkujesz, nie jesteś pustą lalą i w ogóle, tak?

a wiersze mi się nie podobają. po prostu. pierwszy to taka pusta, moim zdaniem, rymowanka. bynajmniej nie oddaje wiary. a drugi zbyt oczywisty, w dodatku kiepsko ujęty.

nie, nie jestem 'pustą lalą', Potti =P
i jak już ci powiedziałam na gg, źle mnie zrozumiałaś XD

chodzi o to, że większość kumpel porównuje się ze sobą.. i wytykają sobie wszystko.
żeby tylko pokazać się w lepszym świetle, żeby poczuć się tą lepszą. one się chyba tak dowartościowują.

proszę o spokój!
nie tutaj...

hmm
temat wiersza nawet niezły...
widać, chciałaś przekazać coś wlasnego.
własne przemyslenia, własne obserwacje...
czuje, że bardzo Ci na tym zalezalo...

moze az za bardzo?
odstawilas na bok wszystko to, co pozwala cieszyc sie przekazem w ładnej formie..
po raz kolejny apeluje do mlodych poetów:
rytm daje wrazenie przemyslania i pewnosci...
takze nawet gdy treśc temu zaprzecza, pozostaje 'wrazenie'
rytm!

rymy tez Ci nie wyszły...
takie troche kolędowo, pieśniowe =)

no, ale dobrze ze bierzesz przyklad z czegoś znanego i akceptowanego...

ale nastepnym razem wystrzegaj sie tego ^^
juz to znamy...

masz dobre pomysly tylko teraz wykorzystaj je w inny sposob...
pomysl caloscia, a nie tylko tematem...
bedzie dobrze =)

ja to kocham ;] to znaczy kocham ten styl i tematyke, a ten wiersz bardzo mi odpowiada.

O naturze ludzkiej

Ludzka natura
złożona z genowego sznura
jest przekleństwem Homo Sapiensów
Bo z połączenia myśli, odruchów i gestów
często wyłania się agresja
a przytłaczająca innych opresja
nie jest winą naszą spowodowana
Z pretensjami do WIELKIEGO PANA
genów, hormonów i tym im podobnych
inteligentnych, choć tak mało zdobnych

I nie jest tak jak się wszystkim wydawało,
że tym co nas rzekomo w życiu kierowało
był charakter i żądza świata-
to od początku dziejów był genotyp
symbolizujący straszliwego kata...

heh,....tylko to zarapować...
ale nie jest złe..takie ciekawe,.,.bym powiedziała ...daj co tam jeszcze wymyslisz..w koncu ..trening czyni mistrza...