Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Na Dobry Koniec..., Żegnam...Moja twórczość się kończy...

[Dementhor]

I tak kolejny raz twe słowa tak bolą
Znów to uczucie które niszczy wszystko
Tylko łzy, które spywają po policzku,
Tworząc kałuże uczuć i wspomnień.
Po chwili krew kapię,
Kropla po kropli i nic więcej.
Jej szkarłat wypełnia te wspomnienia,
Które zamieniają się w nocne koszmary
Zimny pot który czuje każdej nocy
Gdy widze twoją twarz we śnie.
Tak bardzo chce zaznać odrobiny spokoju,
Odrobiny szczęścia na dłuższą mete.
Jedyne co mam ból i łzy oraz krew,
Która przelewając się pomaga mi zapomnieć
I mimo bólu fizycznego ukoić umysł.
Dzięki czemu jeszcze funkcjonuje,
I żyje...


To w sumie już ostatnia rzecz, którą tu napisze...Z wielu względów...Prosze o szczerą i ostatnią ocene, nie biorąc pod uwagę poprzednich wierszy, wiem ze nie były dobre, ten też nie jest, ale jest ze wszystkich najszczerszy...

[Triad]

(podczas słuchania Beady Belle - Drawback)


Wybacz, że to powiem,ale Twoje wiersze są takie... NAIWNE!
Zwroty, metafory, porównania są takie proste, oklepane.
Przypomina mi to "wiersz" zakochanej nastolaty, która pisze do Filipinki =/ (przepraszam, za obrazę, jeśli tak się stało)
Wydaję mi się, że masz mały kontakt z WIERSZAMI,
dobrze,że ten chociaż nie jest rymowany...

Plusem jest to, że napisałeś, że uważasz go za najszerszy, no, ale przecież, każdy powinnien być szczery,nie sądzisz?
Po co pisać coś, czego się nie czuję?
Czym się nie oddycha?

Dobrze,że piszesz, zawsze będę to pochwalać.
Pisanie to przelanie własnej duszy, nawet jeśli to poezja częstochowska=)

Jak dla mnie to żarty, może nie robisz ich świadomie?