Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ ***, za długo by przepraszać...

[Sneipai Psichas]

z duszy mojej widzisz korę
cztery bramy na miasto damaszek
rzeczywistośc z tej przędzy co marzenia
pośpiech

ocieram się o śmierć
jak zwierzę w klatce
boję się przyjaciół których nie znam
i greków

wszystko się urywa
wszystko gaśnie
umiera ktoś kto nigdy nie żył
pstryk

Ten post był edytowany przez Sneipai Psichas: 16.12.2004 11:11

[voldzia]

nie do konca rozumiem, ale jestem pod wrazeniem. moze nie ogromnym, ale cos jest w tym wierszu.