Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Outside Poland

wydaje się zbyt proste ;p

trzeba dzieciom z kraju, gdzie nie ma prądu, a niedzwiedzie polarne latają po ulicach, jakoś pomóc ;p

Studia chcę skończyć w Polsce, a potem wyrwać się do Irlandii/Finlandii.

kiedyś chciałam wyjechać z Polski, i mieszkać sobie szczęśliwie za granicą.
ale z biegiem lat, ekhm, to się zmieniło, i jak narazie, to o wyjazdach marzę tylko wakacyjno-podróżniczych do Ameryki Połódniowej, w poszukiwaniu skarbów indian (to tytuł książki akurat).
Polska ma wady, ale ma też zalety. i jedną nie podważalną - jest moją ojczyzną.
a jak wiemy, trzymam się zasady "Bóg, Honor, Ojczyzna". co nie znaczy że jestem nacjonalistką.

ewentualnie wyjade z kraju jak lepper zostanie prezydentem. co zadużo to niezdrowo.

Studia chcę skończyć w Polsce, a potem wyrwać się do Irlandii/Finlandii.

Mój brat przebywa od stycznia w Irlandii i mówił, że obecnie jest tam taki wysyp Polaków, że łatwiej na ulicy jest usłyszeć jezyk polski niż angielski. I coraz dłużej szuka się pracy.
Ale tak tylko ostrzegam (;

Ten post był edytowany przez Nimfka: 29.08.2005 21:30

(Niemców nigdy nie lubiłam i nie zamierzam nawet odwiedzać

O-ho!
Calkiem odwazny tekst jak na dziewotke w Twoim wieku!
To jest absurdalne, jak ogromna czesc mlodziezy polskiej nie przepada za narodem niemieckim. Kochani, akurat nasi równiesnicy nic z drugo wojno wspolnego nie mają. I są naprawdę sympatyczni, bardzo towarzyscy. Niektórzy są zapatrzeni w siebie, okej, ale niech pierwszy rzuci kamieniem ten, kto twierdzi, ze wsrod polaków nie ma narcyzów patriotycznych.
Kurcze, czas obalić nielubienie niemców z zasady.

Ten post był edytowany przez Sayaka: 29.08.2005 23:52

Popieram autorke powyzszego posta.
Byłem w tym roku na Światowych Dniach Młodziezy w Kolonii. Niemcy są bardzo gościnni i otwarci, Takiego przyjęcia nie mogłem się w ogóle spodziewać. Ludzie na ulicy są bardzo otwarci, pomocni. Rozkładam mapę by sprawdzić jak gdzieś pojechać, od razu pojawia się Niemiec z pytaniem jak mi może pomóc.
Mieliśmy też wieczorek integracyjny z Niemcami (piwko,kiełbasa). Naprawdę bardzo sympatyczni ludzie, ciekawi jak u nas zycie wygląda w Polsce. Nie ma w nich jakieś buty i pychy. No i przede wszystkim większośc z nich mówi po angielsku,nawet starsi ludzie, więc nie było prawie żadnych barier językowych. Czas obalic stereotypy.

Ten post był edytowany przez Ahmed: 29.08.2005 23:39

Studia chcę skończyć w Polsce, a potem wyrwać się do Irlandii/Finlandii.

Mój brat przebywa od stycznia w Irlandii i mówił, że obecnie jest tam taki wysyp Polaków, że łatwiej na ulicy jest usłyszeć jezyk polski niż angielski. I coraz dłużej szuka się pracy.
Ale tak tylko ostrzegam (;

oł szit, dat łil rujn ma lajf! ;O Zamiast Irlandii w takim razie... kierunek skandynawski ;d

Saj, ja to tak sobie bez głębszego przemyślenia napisałam. właściwie miałam na myśli Niemcy jako kraj (napisałam przez przypadek Niemców, zamiast Niemiec), którego nigdy nie uważałam za specjalnie atrakcyjny i nigdy mnie do niego nie ciągnęło. i teraz też nie ciągnie, jest wiele innych, które chciałabym zobaczyć wcześniej. a niemieckiego jeszcze się nie uczyłam, ale już jak go słyszę to go nie lubię. nie z jakiegoś powodu. po prostu brzmi dla mnie jakoś niemiło ;p
za to jasne, że do Niemców samych w sobie nic nie mam, a jeśli kiedykolwiek miałam, to nie miało to żadnego związku z drugą wojną. myślałam trochę stereotypowo, jak byłam młodsza, że są mało sympatyczni itd. ale czy chciałam czy nie (: musiałam poznać sporo Niemców, bo mój tata z nimi pracuje, potem na sylwestrze w zakopanym zaprzyjaźniłam się z innymi, teraz też całkiem niedawno poznałam dużą grupę. i lubię ich, chociaż jednak nie potrafiłabym się z nimi zaprzyjaźnić, bo to ludzie nie w tym typie. może to nie ma żadnego związku z krajem, w jakim żyją... bo pewnie, każdy człowiek jest inny.

Potti, niepotrzebnie się tłumaczysz, bo mi się zdaje, że koleżanka Sayaka jest po prostu nieco przewrażliwiona.
Sayuniu, można nie lubić Niemców również za cienkie piwo czy inną idiotyczną nawet rzecz. Nie każdy myśli non stop o wojnie.
Ah te walczące z wiatrakami dziewoje.

tłumaczę się, bo miałam coś innego na myśli (:
naprawdę nie oceniam wszystkich niemców na podstawie kilku głupich jednostek i nie lubię jak ktoś ocenia- tyle.

Mieszkam TU TU TU TU.....

Nie, chciałbym tu mieszkać. Jeżeli będzie tu normalnie to zostanę. Jeżeli nie to tylko Stany.

Ja mam zamiar zostać w Polsce, tu studiować, pracować, założyć rodzinę itd. Pewnie że myślałam o wyjeździe. W końcu od Berlina dzieli mnie tylko 100km. Ale czy tak naprawdę chce wyjeżdżać? Nie, tu mi dobrze..

Potti, niepotrzebnie się tłumaczysz, bo mi się zdaje, że koleżanka Sayaka jest po prostu nieco przewrażliwiona.
Sayuniu, można nie lubić Niemców również za cienkie piwo czy inną idiotyczną nawet rzecz. Nie każdy myśli non stop o wojnie.
Ah te walczące z wiatrakami dziewoje

Nie, nie jest przewrażliwiona.

Prosze bardzo, zrob statystyki jesli taki z Ciebie niedowiarek.
Wiele mlodych osob nie lubi niemcow.
I nie probuj mi wmowic, ze to za cienkie piwo.
To dlaczego nie majo negatywnego podejscie do czechow?

Zreszto ja Potti ani o nic nie oskarzam ani nic bo to swietna dziewotka jest.

A ja właściwie jestem pewna już na sto procent, gdzie chcę spędzić resztę życia. W Polsce się urodziłam, w Polsce chciałabym pożyć, i także w Polsce chciałabym umrzeć. Inne kraje? Nie mają tego klimatu, nie mają tego czegoś, choćby nie wiem ja bogate i piękne by były, to jednak kurde to nie Polska. To nie ta biało-czerwona flaga, to nie te stare kamieniczki, to nie te brudnawe uliczki. Rozumiem ludzi, którzy kochają jakieś pańństwo, i tam jadą, ale denerwują mnie ludzie, którzy sobie gdzieś jadą, żeby zarobić (to jest normalne, póki nie zapomina się o Ojczyźnie), a później stwierdzają, że Polska jest beznadziejna, przeliczają wartość kraju na średni dochód brutto na osobę, poczym zostają sobie gdzieś tam i z dumą piszą do swoich Rodaków (chociaż tak właściwie chyba już nimi nie są), jakimi to oni (czyli ci "kiszący się w tym zadupiu- polsce) są nieudacznikami, za to jak im dobrze żyje się w państwie X w mieście Y, i podaja kwoty, ktore zarabiaja. Szlag mnie trafia. Gr... k

tez nie lubie Niemcow, za to ze jestem germanizowny pod przykrywka nauki jezyka niemieckiego ;P

pozatym w dyskusji z Niemcem zawsze mozna uzyc ostatecznego argumentu 'ale to nie my rozpetalismy wojne' XD

its nejczural ze o wojnie sie pamiata z lekcji historii, a wiele osob nie przepada za 'szprechaniem', wiec moze ta niechec do Niemcow jest podswiadoma?
coz na Mazurach ktore do 45' byle niemieckie jest fajnie, jako ze prawie kazda nazwa miejscowosci ma swoj niemiecki odpowiednik. ja np, mieszkam w 'Ortelsburgu' i jakos specjalnie mi to nie przeszkadza.
ogolnie Niemcy madry narod tylko im odwala co jakis czas. no i moze zby wielka wage przywiazuja do postaci wodza [czego oczywiscie dowiodla b.p. Legnano juz w roku 1176 ;P ]

Ten post był edytowany przez Nes: 31.08.2005 02:10

a ja w Lutzen urzęduje;p

jeśli chodzi o niemców to mi wszystko w nich nie pasuje: język, słabe piwo, brzydkie kobiety(z wyjądkami 1/1000000.......), słabe piwo, to że nawiedzają Giżycko, słabe piwo, to że wszyscy grają w piłkę ale wygrywają zawsze niemcy, słabe piwo, styl gry niemieckiej reprezentacji i klubów, słabe piwo, to ze wiecej w reprezentacji niemiec polaków niż niemców;p, słabe piwo i tak dalej. No i oczywiście słabe piwo.

Jak wam coś nie pasuje w Niemcach to pamiętajcie o istnieniu magicznego słowa "GRUNWALD" i wszystko jasne. Nie ma takiego twardziela wśród nich co by się nie wystraszył. Zrobiliśmy im z dupy jesień średniowiecza

rozumiem, że teraz jak ktoś powie, że lubi Niemców to zostanie zlinczowany

ja lubię Niemców XP
no, chociaż to słabe piwo... XD

Sayaka, wybacz, ale twoje poglądy ze Stumilowego Lasu jakoś do mnie nie przemawiają. I nic ci nie wmawiam, to nie moja klasa. Rada na przyszłość- nie ekscytuj się za bardzo.

I Vice versa.
Twoje do mnie tym bardziej.
I rada na przyszłość: nie wymądrzaj sie za bardzo
0.o
Wsio

Wsio

kurde. a ja już myślałem że sie krew poleje.

szkada

Moim takim osobistym marzeniem od dzieciństwa było mieszkanie we Francji. Kocham każdy zakątek, który tam zobaczyłam i każdy, którego jeszcze nie widziałam. Kocham pola lawendy, zamki nad Loarą, język francuski, Luwr, francuskie sery, paryskie metro, Bastylię, maleńkie miasteczka nad oceanem... Ubóstwiam ten kraj i ludzi, którzy tam mieszkają. Ale ja sama mieszkać tam nigdy nie będę, wiem o tym dobrze, bo ani języka dobrze nie znam, ani pracy pewnie nie znajdę. Może tak i lepiej -- zawsze to będzie tylko kraj z marzeń i snów. Kto wie -- może by mi i Francja zbrzydła po roku w niej przebywania?

Studiować bym chciała za granicą, pewnie że tak, najlepiej po angielsku i najlepiej w kraju, w którym bym już została. Ale na to już za późno, jestem w klasie maturalnej, raczej niewiele się zmieni -- na razie to ujot jest szczytem realnych marzeń.

Jak się na studia nie dostanę żadne (a złożę podania tylko w miejsca, gdzie trudno będzie się dostać i ani jednego w rodzinnym mieście) to wyjeżdżam do pracy -- już uprzedziłam rodziców. Na razie nie wiem gdzie, ale rodzinę i znajomych mam po całym świecie, więc pewnie gdzieś się zaczepię. I albo zostanę, albo wrócę po roku.

Trochę mi się marzą Stany, wprawdzie to nie taka bajka, jak Francja, ale przynajmniej praca jest. Myślę, że nawet bym się przyzwyczaiła i do klimatu i do ludzi z nie-odpadającym uśmiechem i do flag wszędzie. Jakbym tylko miała możliwość uczenia się tam, to rzuciłabym wszystko, naprawdę, walizki bym miała jeszcze dzisiaj spakowane. Ale takiej możliwości nie mam.

Ogólnie to pożyjemy-zobaczymy, albo będzie wesoło, albo i nie, w Polsce nie zostanę, bo lekarzy nie potrzebują. A ja nikim innym być nie mogę.

Być może za granicę będę jeździć na narty, wypoczynek i - mam nadzieję - na stypendia / staże, ale w moich planach na przyszłość nie istnieje coś takiego, jak wyjazd z Polski na stałe. Polacy, którym dane się było zestarzeć poza krajem, przeważnie potem schną z żalu, bo chcą wracać - a nie zawsze jest możliwość. Ja nie chciałabym tak żałośnie zakończyć.

Za to chętnie wybrałabym się na stypendium do Lizbony, albo na 1/2 roku postudiować na Arhitektonskim Fakultetu Univerziteta u Beogradu (ale to chyba kliniczny przypadek u mnie:)).

Marzenia trzeba realizowac ;] W GB masz studia za darmo jesli dochod Twoich rodzicow nie przekracza na polskie okolo 120 000 / rok z mieszkaniem i praca tez zadnych problemow nie ma ;]

Od przyszlego roku to juz sie zmienia niestety.

Ja chce skonczyc studia w UK, zrobic tutaj staz i prawdopodobnie specjalizacje. A co potem? Zalezy, jak ojczyzna sie na mnie nie wypnie i nie bede musiala np nostryfikowac dyplomu to moze wroce, raczej z tesknoty za rodzina niz z milosci dla ojczyzny.