Drzewo · Standardowy · [ Linearny+ ] Własną Krwią Malowane, malarsko-suicydialne

Własną krwią malowane

Namaluję Cię, o Pani!
Namaluję kolorami tęczy
Będzie błękit, którym na mnie nie patrzysz
I stal głosu, którego chłód mnie dręczy
Karmin ust
Kość słoniowa nadgarstków
Czerń warkocza błyszcząca krukiem
Szarość szeptu, róż chichotu, biel uśmiechu
Perła czoła nad kawowych brwi łukiem

Gdybym tylko swym pędzlem mógł musnąć
Aksamitny twoich ruchów atrament
Mgiełkę bladą, która lśni wokół ciebie
I słonecznych rumieńców plamę...

Lecz nie mogę, ręka drży, farby bledną
Pędzla nie da się utrzymać dłużej
Sto kolorów zlewa się w jedno
Łzy spływają po płótna fakturze

Chyba siebie zamiast ciebie namaluję
To łatwiejsze jest i mniej boli
Krwawa linia srebrnym ostrzem szkicowana
Już skapuje na pergamin powoli.

W sumie napisałabym coś, ale i tak odbije się to echem w próżni głów waszych.

Nie wiem czego ich teraz uczą w tych szkołach.

no to gwoli podsumowania
kazdy juz powiedzial swoje subiektywno-obiektywne zdanie
kazdy dowiedzial sie co w jezyku polskim znaczy slowo beznadziejny
wszystko ladnie odbilo się echem w próżni naszych głów
i fajnie jest

no

...
...

Ten post był edytowany przez Mellisa: 11.01.2006 22:16

chciałem tylko dodać, że bardzo mi sie podoba, chociaż jak Sihaja wcześniej już napisała - nierówne rytmicznie, ale to jest dla wielu duży problem, do wypracowania chyba.
matoos - mnie teraz innych rzeczy uczą