Najbardziej boli brak - właściwie
nie bardzo wiadomo czego
bo i nie bardzo jasne
co było jest będzie
w nagości oczu ukrytej
skromnie pod powiekami
w dotyku dłoni zamkniętym
od wieków w puszce Pandory
w sercu brzmiącym
jasnym tonem kamertonu

A o brzasku Twoje oczy
jak światło w pryzmacie
kreślą tęczę na moim czole
łagodnym po długiej burzy



Tytuł wypłynął z fascynacji twórczością Piotra Rubika.

Ten post był edytowany przez Cailith: 24.02.2006 18:42