Umiesz liczyć? Licz na siebie...

Jeśli wszystko uparcie gaśnie, zaufaj iskierce nadziei...





(...)Hermiona zaróżowiła się lekko, ale Dumbledore uśmiechnął się do niej i ciągnął dalej:
- Hermiona, Harry i Ron nadal pragną się z tobą przyjaźnić, sądząc po fakcie, że właśnie próbowali wyłamać drzwi.
- No pewnie! - powiedział Harry, wpatrując się w Hagrida - Przecież chyba nie myślisz, że to, co ta krowa...przepraszam, panie profesorze - dodał szybko, spojrzawszy na Dumbledor'a.
- Miałem właśnie napad głuchoty i nie mam pojęcia, co powiedziałeś, Harry - rzekł Dumbledore, kręcąc młynka kciukami i gapiąc się w sufit. (...)