[...]

aaaale fajne! pękna końcówka (w ogóle to chyba sama końcówka jest.) jak najbardziej na tak! tak! tak! i

Trafne jak pocalunki Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Brawo.

Piękne... a przecież to kilka słów
Gratuluje

Z kilku zwykłych słów zbudowałeś coś niezwykłego - nic dodać, nic ująć. Niby zwyczajne, a zaskakujące...
Fantastyczne!

Zazwyczaj nie przepadam za wierszami, które kończą się zanim się na dobre zaczną, ale udało Ci sie w czterech wersach zmieścić sens, treść i ładną formę. Brawo.

Podoba mi się.
W krótkości lubię to, że ma bardzo dużo zagmatwania, a raczej dużo do domyślania. Tu tak nie jest. Ale tutaj jasność dużo wnosi. Od razu też inaczej się patrzy, kiedy wiersz jest jasny, jest jakby bardziej "w twarz", więc dobrze przemawia.
"Każda to dwa monologi" - to mi się podoba szczególnie. Od razu stwarza mi obraz sytuacji.
Szkoda tylko, że na święta taki temat. Ale w sumie to dobra odskocznia od światełek i opłatków za jedyne "co łaska".