Czarna Owieczka


Miało dziecko białe ręce
Bo chowało je w sukience

Miało dziecko białe włosy
By o farby mogło prosić.

Jadło dziecko, tak jak chcieli,
Piło mleko po niedzieli,

Jadło dziecko, jak kazali
Zobaczyło słodkie ściany!

Pomyśleli więc, nielotnie:
„Nie kazali, to nie dotknie.’

Miało dziecko słodkie ściany
A lubiło marcepany.
Jak lubiło marcepany!

i cóż. cholernie mi coś tu zgrzyto. miejscami rymy są niewidoczne, albo ich nie ma (czort wie), ale niektóre rymy fajne, i przy takich pioseneczkach dziewczynki skacza przez skakanki.

Albo duszą skakanką rodziców i wieją na zachód.

Hej, fajnie jest i rymy tez sa, niedokladne, takie zeby w uszy nie dzwonilo. I zabawic w interpretacje sie mozna i jeszcze komentarz z duszeniem rodzicow... No jak dla mnie ok. A najlepsza moim zdaniem jest ta zwrotka z nielotnie

Pewnie myślę w złej kolejności, ale co to za dziecko z białymi włosami, które trzeba farbować? Albo takie, które grzecznie trzyma białe ręce, o prawie przezroczystej skórze, w kieszeniach, bez krzyku pije mleko? Mnie kojarzy się ze staruszkami- starymi dziećmi, dziadkami, którymi trzeba się już tylko opiekować, a oni, niby w innym świecie, nucą pod nosem piosenki z dzieciństwa. I siedzą w "słodkich ścianach", bezpiecznie, w domu.

Jak zawsze oryginał; )
Może dlatego, że jesteś starsza.
Nie, nie to, ale fajne spojrzenie.

Nic cholera nie rozumiem
Słabo to się mi rymuje

Ale za to fajnie czyta
Gdyby mnie ktoś o to pytał

I końcówka jest fajowa
Taka bardzo... piosenkowa.

Chociaż sensu nie znalazłem
To mam zdanie całkiem własne:

Fajny, rytmiczny wiersz. I jakiś taki wesoły nastrój ma, przynajmniej dla mnie.

Jak zaczęłam czytać to mnie zatchło i na kolana padłam. Ale potem wstałam, b puenta mi jakoś nie takoś... Ale niezłe, niezłe. Mi się bardzo podoba.

Ekhm.Żeby było jasne: ono zeżarło te ściany.Na amen.Am am.I smakowało mu i przez te wyżarte ściany polazło hen daleko.

moje dzieci, jak je będę mieć, ale nie teraz, będą się uczyć tego wierszyka na pamięć i opowiadać ciociom na podwieczorkach ;]

Aaaaaaa! To zmienia postać rzeczy. To teraz już mi się podoba i bardzo bardzo.

Nielotna jakaś jestem, jako te co mysleli, że nie dotknie

Się zebrałem.
Świetne. Ale to ja niby gmatwam? W każdym bądź razie, Twoja poezja do mnie przemawia, jak mi ktoś powie, jaki jest morał albo w ogóle, o co chodzi.
Ale jak już znam morał... Mówiłem, świetne. Każdy obraz odrębnie też, a w całości to już w ogóle.
Jaa! Przeczytałem jeszcze raz i... ej, to jest super! Ja tak chcę umieć!
A żeby nie było zbyt marcepanowo, to cholernie denerwuje rym "kazali-ściany", który sam się nie ujawnił, że jest rymem, trzeba było wnioskować, że zawsze jest to i tu.