w kartonie mam brzuszek
związany tasiemką
i włosy upięte w kucyk
w prawej mam poręcz
w lewej mam ścianę
i lustro co prawdę ci powie
że idąc po schodach
nie dojdę do celu
że spadnę
potargam włosy
rozbiję lustro
a poręcz
wbije się w gardło
i będą mnie wlekli
po złotym dywanie
a pod schodami
zostanie
mały
kartonik
po
brzuszku
i rozerwane korale

Za smutne. Nie mogę.

Fakt, smutne. Ale ładne przy tym. Chociaż w gruncie rzeczy bardzo prosty, ale potrafi przykuć uwagę i zmusić do przynajmniej chwilki zadumy. Podobał mi się.

Monotematyczny, rzeknę.
Acz ładny, lustro jest dobrym motywem.

w sensie, że ja?
no cóż, takie życie

Brzuszek mnie ewidetnie rozczulil. <lze ociera>

Bardzo
i jak czytalam, to zupelnie jakby literki mi tylko podpowiadaly, a calosc sama przychodzila na mysl.
O, smutno-fajnie.

juz sie balem ze zobacze
"koralgol to wielki cham
mial butelke wypil sam"

ale wiersz mnie pozytywnie zaskoczyl. ładny. ale ze smutny to nie powiem, bo nic nowego nie wniose do dyskusji. Mi się to kojarzy z taką ludzką sytuacją, jak człowiek próbuje sie dostac na studia i mu nie idzie, i w końcu opdpuszcza. wiele historyjek do tego pasuje.

Interpretejszym of de jer =D

Kurde. Kurde, kurde. Bardzo mi się podoba, ale za cholerę Twoich wierszy nie rozumiem, może poza ogólnym zarysem sytuacji.
Estiej to dobrze wyraził. Dla mnie też to jest niedostępne, co nie zmienia faktu, że piękne. I proszę więcej.

Przeczytałam to jeszcze raz i chciałam powiedzieć, że głupia byłam, i że chyba go po prostu wcześniej nie zrozumiałam .I że jest przejmujący. I wzruszający. I że genialny z tym Koralgolem.

o rany, nie spodziewałam się, że ktoś będzie do tego wracał
miło

a mi się przypomniały wesołe misie z happytreefriends.
http://online.freeware.info.pl/gry.html

Auć.

A wiersz bardzo fajny, chociaż nie powiem, żebym wszystko zrozumiała.