Miało być z wnętrza, miało być o sobie i jest. Chaos zamierzony. A i tak wydaje mi się, że wyszło zbyt dużo porządku.

[...]

świetne.

naprawdę, kapitalny. od dzis jestem Twoją fanką.
; )

w czwartej ogłuszył mnie po prostu brak tego przyjemnego rymu, czy też rytmu i normalnie się poczułem jakby ktoś mnie chlasnął w twarz. ale ogólnie to... no no no. poziom wysoki.

Bo ta zwrotka jest najbardziej "potłuczona". I, jak dla mnie, być może najtrudniejsza do napisania.
W ogóle nie tak łatwo było to napisać. I tu umieścić.

Szkoda, że kiedy w końcu napisałem bardziej "od siebie", komentarze są wciąż w stylu": "wysoki poziom, fajne rymy".

Troszkę jednak zadęty zbyt mocno, ale życiowy i ładny jednakowoż.

mnie sie czwarta podoba
w ogole podoba mi się
oczywiście jest do poprawy, wyczyszczenia i nieco za duzo emocji jednak
tzn emocje są wazne, ale nie w ten sposób, nie dosłownie
emocje powinno się czuć, a nie czytać

Już wiem, czego konkretnie za dużo. Metafor opisujących emocje. Wiem, że ciężko je opisywać ani wprost, ani przez rozdęte metafory, ale najlepiej, chociaż najtrudniej, dawać je do zrozumienia jakoś.

Brawo
Czasami cos mi zgrzyta, ale przede wszystkim jest to poruszajace, a te metafory, co niby jest ich za duzo, dla mnie akurat dzialaja na korzysc. Jesli nawet byloby jedno zdanie ukryte pod dlugim poematem, to dla mnie to jest w porzadku, dokad nie nudzi sie to, co przekazujesz, a tutaj nie nudzi sie wcale. I tak ladnie ujete i dla mnie inne, chyba dlatego, ze takie wiersze czytam z perspektywy kogos innego, a tutaj druga strona. Zupelnie inny tor mysli.
Tylko ostatni rym jest taki walacy po jezyku, a koncowka chyba powinna byc subtelniejsza. Ale to tylko moje odczucie.

Wzruszyłam się... o to chodziło? Naprawdę dobry wiersz.