w pokoju siedzieliśmy we trzech,
czekaliśmy aż przyjdzie
nie wiadomo kiedy
nie wiadomo skąd.
przyszedł schodami,
jak podejrzewałem.
usłyszałem go.
poczułem znajomy swąd.
spojrzałem na tamtych,
wzrokiem mówiąc "to tutaj. to teraz."
też na mnie patrzą.
boją się, wiem.
takie spojrzenia widziałem nieraz.
wchodzi.
widze go, znam go.
wiem jakich kul używa.
nie bójcie się, przejdą gładko.
ktory pierwszy?
mogę ja?
ostatni gasi swiatlo.

O, widzisz, na forum wygląda o niebo lepiej. Mówiłem.

Cóż... Byłby znacznie lepszy, gdybyś trzymał jakiś rytm, bo strasznie mi zgrzytają takie nierówne (sylabowo) linijki. Albo może nie umiem ich przeczytać. Nie wiem.
Bardzo fajna końcówka. A i sam wiersz w miarę dobry.

Ale ten pomysł dało się wykorzystać fajniej.

Fajny. Zwłaszcza to mi się podobało:

"wiem jakich kul używa" - to wyszło nieciekawie. końcówka miażdży rzeczywiście. Początek dałoby się wykorzystać lepiej.
Ogólnie dobrze. Zostaje w głowie na dłużej

zmieniłabym 'kiedy' na skąd, żeby było dwa razy.
Kule nie, cos delikatniejszego, może ze wiesz, jaka średnica, czy coś takiego.
Ale tak poza tym, to wracasz do formy, chyba.