Musze przyznać niechętnie
I z lekkim żalem
Moje oczy są nieciekawe
Rozmazane i małe
Koloru żadnego
Taka cała ja jestem

Są jednak chwile
Momenty malutkie
Z innej strony ujęte
To chyba światła wina
Bo kiedy marzę i czuję
Mam oczy niebieskie
Wielkie i lazurowe
Czasem w trawę wpadające
Przyjemnie zamglone
Słodką naiwnością

I wtedy płynę niby-chmura
Wiosłami zachwytu
Lecz szybko w deszcz się zamieniam
I mokną mi włosy

Bardzo mi sie podoba. Jest ciekawe i lepkie, ma w sobie coś ciekawego. Tylko usnęłabym ja z ostatniego wersu pierwszej zwrotki.
I czuję, nie czuje. Mimo mojego komentarzowego analfabetyzmu polsko-znakowego. W wierszach lubię ortografię. O, nawet napisałam lubię.

I takich wierszy mi brakuje. Jakoś coraz mniej ciekawie jest w poezji. Brakuje kropki nad i.

No cóż, Eulalio, zatem sama coś napisz!

Wiersz mi się podobał, chociaż trochę się gubi w środkowej zwrotce, a raczej jej drugiej połowie. Bardzo fajne wyrażenia, np. "Koloru żadnego". Ładnie wyszło ci też zakończenie. Pasuje mi do nastroju dzisiejszego dnia. Ciepły, choć mokry.

Oj tam. Od razu sama.
Wcale nie tak to miało brzmieć. W większości przecież bardzo podziwiam ludzi tutaj zamieszczających wiersze. A raczej właśnie te wiersze, nie same osoby.

podoba mi się początek
środek się gubi
koniec rozmywa

W tym momencie zrujnowalas mi caly nastroj bo moja wyobraznia podsunela mi obraz wypadajacych z oczodolow galek ktore upadaja na trawe. A tak ladnie sobie budowalam w wyobrazni przestrzen tego wiersza ;p

Masz zbyt obrazową i wybujałą wyobraźnię xD