Dawno nic nie pisałem, i nie wiem, czy udało mi się osiągnąć to co zamierzałem. Wszelkie powtórzenia wyrazów są celowe.

Zeti przedstawia:
Tam, gdzie dal...

U brzegu innego, nie tego wam bliskiego
Stoi człowiek.
I patrzy w dal, słuchając szumu fal.
Jest człowiek,
Co stoi na brzegu?
Tam gdzie dal.

Tam, gdzie inny brzeg, daleki wam,
Stał człowiek
I patrzył w dal, i mogło się wydawać,
Że słucha szumu fal.
Ale on tylko patrzył w dal.
Nie słuchał, otaczających, otumaniających,
Go złych fal.


Czekam na oceny.

Czytam, czytam i nagle zdaję sobie sprawę z faktu, iż czytam na głos. Ciekawe. Nigdy nie czytam niczego na głos, chyba, że w szkole, ale to jest coś innego. Możliwe, że ten wiersz czytany na głos brzmi lepiej. Podoba mi się.

adne, choć nie idelane, ale do tego trzeba czasu. nie będę jednak za bardzo krytykować, bo ja pisać nie umiem. ogólnie rzecz biorąc, podobało mi się.

Nie rozumiem zupełnie. Czego metaforą są te fale? Trudno mi ocenić, bo wszystko jest takie poplątane, nie mowie że to wada, ale nie mam pojęcia o czym to jest.

ja też nie rozumiem. mi to brzmi jak mowa do debila.

Te fale to taka metafora, złych docinków, oskarżeń, itp.

Oj, nie bardzo. Ani rytmu, ani zbytniego sensu. Jeno banalików sporo.


Tu jest coś źle. Może z interpunkcją, może brak jakiegoś słowa? W każdym razie konia z rzędem temu, kto mi wytłumaczy o co w tym fragmencie chodzi. I nie opowie mi o "emocjach rozmytych i ułudzie poezji", ale użyje przy tłumaczeniu logiki.
Tyle ja.
Zeti, się nie gniewaj.

Nie gniewam się absolutnie. Przecież chodziło mi om krytykę.

Jest człowiek,
Co stoi na brzegu?
Tam gdzie dal.

W tym chodzi o to, że jest gdzieś daleko jakiś człowiek. Zdanie środkowe ma informować, że wcale nie chodzi o to, ze jest na brzegu, ale o to co robi, ze nie słucha złych fal.

no ja mysle ze tu chodzi o to, ze koles sobie stoi na brzegu i w niego uderzają te fale złe, czyli że jest cały czas "narażony" na ich działanie, bo stoi blisko nich, a jest daleko (my patrzymy jakby z innego lądu) dlatego, że te fale które juz zamieniły się w morze spowodowały, że on wciąż ze swoim lądem isuę odsuwa, i jest coraz dalej.

I że niby chcecie konia z rzędem, tak? ;P

Ja rozumiem interpretacje. Chodzi mi o to, że w samym wierszu są średnio widoczne.