Wiersz jest nawiązaniem do tego wiersza.

[...]

czytałem ten wiersz, świetnie zbudowany, nie zupełnie wiedząc o czym on do końca jest.
Jednak ostatnie dwie zwrotki wzięły mnie to nieba, a po ostatniej ciarki przeszły mi po karku, głowie i w ogóle po plecach.
ciarki z grupy "łał."

Gratuluję Przemku.
Choć temat mi nie odpowiada, i całkowicie nie zgadzam się z podmiotem lirycznym, to cwał po piaskach jest tak dobry, i tak bardzo zahacza o tematykę mi bliską, że aż...no właśnie, gratuluję.

Nad techniką rozwodzić się nie będę, jak zwykle, wyszukane, klimatyczne słownictwo, dobry rytm(coś tylko szwankuje w drugiej zwrotce), mam wrażenie, że samo ubranie w formę nie sprawia Ci już żadnych kłopotów, że wyrobiłeś się tak bardzo, że ważna jest tylko myśl, a jej przekazanie nie stanowi dla Ciebie problemu.

Ciekawy wiersz, o tematyce tak dla mnie na czasie. Najfajniejszą rzeczą w wierszu są te trzy cytaty, które na końcu zmienią się w wypowiedź podmiotu lirycznego, o tym samym znaczeniu. Bardzo dobry wiersz.

Trochę mi się kojarzy, z takim wierszem, czytanym przeze mnie najczęściej.

O jejku, prześliczny wiersz...Bardzo mi się podoba, i tematyka, i w sposób, jaki to napisałeś. Tylko patrzeć i podziwiać.

eh...nie wiem ale sama nie mogę tego w sobie złamać- nie lubię takiej tematyki. Chciałabym skomentować ale temat mi przeszkadza. W miarę jak umiem:
forma udana i przemyślana (a przemyślana rzecz- tak jak zakończenia strof zawsze robi wrażenie), wiersz chyba trochę czasu przesiedziany (w pozytywnym sensie) prawda? widzę, że jest dobry ale jednak nie mój ulubiony typ...najpiękniejsze słowa pierwsze: "Siedziała niespiesznie i pewnie, tłumem od rana Gdańsk rósł"... tyle:)