Kamienie nie płaczą,
a słońce nie świeci.
Świeci się tylko słońcu.
Chodzi się tylko i chce się.

Już nie da zgubić się w lesie,
lecz chciałbym uwierzyć w końcu,
jak wierzą herosi i dzieci -
jedyni, którzy coś znaczą.

Jeśli to wszystko jest wszystkim -
wszechświat jest tylko więzieniem.
Lecz jeśli są inne nieba,
jest wiecznym i świętym zdumieniem.

Pieklo by wystyglo, ryby zaczely mowic, Kant spotkalby sie z Heglem i przybili sobie piątale, koty zaczely szczekac, belfastcy protestanci przeszli na katolicyzm, a windows przestal wieszac gdybys stwierdzil, ze sie zgadzasz z Katonem. xD

Przede wszystkim mi by było troszkę przykro. To taka regularność, która nie jest prawem absolutnym tylko zwyczajem przewidywalnym. Takie regularności lubię.

Wiersz dla Przemka
Być powinien jak refren
Wracający do ucha
W bezsensownych momentach
Zrozumiany raz nagle po roku

Wiersz dla Przemka
Mieć nie może ambicji
Musi gładzić po głowie
Nie żądając zbyt wiele
I rozumieć zbyt długie milczenie

Wiersz dla Przemka
Ma być błyskiem od flesza
Zdjęciem w barwach szarości
W nieotwartym albumie
Nowotworem w krwiobiegu myślenia

Dziękuję, Katonie. Trafiła do mnie głównie trzecia zwrotka i myślę, że wiersz jest trafny.