Kiedyś będzie wspaniale
Będą Bieszczady
I domek na rzece
Nawet zdrobnienia stracą
Smak pogardliwy
W ustach
Gości niechcianych
Nerwowe sprzątanie
Jasnych powierzchni
Pytań ciągłych
,„Co oni powiedzą?”

To będzie domek z ogrodem
Dzikim, starym i zarośniętym
Wspomnienia-wilki wyć będą daleko
Aż znikną zupełnie
I Będzie tam ciepło
Nawet w te mroźne zimy
Mur kominka wraz z dachem
Przed śniegiem ochroni
Praca po łokcie
Sprawi przyjemność

I my jak niedźwiedzie całą rodzina
Ryby łowić będziemy
W tej rzece
I rozkochamy dzieci
W książkach, poezji, muzyce..
Tak dalej i dalej
Aż cząstką osobną świata
Się staną
I w ten świat pójdą
Albo też zostaną
By o nas czasem
Bieszczadom wspominać

Ostatnia mi się podobała, ale reszta tak sobie. Trochę SDMowsko,i myslę, że gdyby nagrać to ze wzruszającą muzyką, to mogłoby wyjść lepiej.
"I my jak niedźwiedzie" zajebiaszcze.

Faktycznie SDMu słucham ostatnio

takie trochę hmmm oazowo-harcerskie
i faktycznie Stare Dobre Małżeństwo czuć, tzn skojarzenie, bo chyba jednak wolę posłuchać ich wykonań.
z muzyką może faktycznie byłoby lepsze.