Świat pełen rozczarowań
Niespełnionej miłości
Nieprawdziwej przyjaźni
Świat, w którym życie
Jest tak naprawdę tylko umieraniem
Świat, gdzie nadzieja trwa
I ciągle się zawodzi
Świat, pełen piękna
Ciągle niszczonego piękna
Pełen radości
Z krzywdy
Pełen szczęścia
Dla niegodziwych
Świat, gdzie żeby przeżyć
Trzeba zabić swe uczucia
Świat dla każdego
Poza całą resztą
Świat, w którym ludzie
Stają się bestiami
Przy których bestie
Są łagodne i miłe
Świat w którym nawet nie wiadomo
Czy śmierć jest śmiercią
Czy tak naprawdę życiem
Świat, gdzie absurdy
Są na porządku dziennym
Gdzie fałsz i kłamstwo
Przenika codzienność
Gdzie przyjaźń i miłość
Są warunkowane
Gdzie na ulicy
Można zabić
I pójść dalej bez przeszkód
Świat, w którym kradzież
Nie jest złem
Świat w którym moralność
Zależy od okoliczności
W którym etyka
Staje się zakłamaniem
Świat, gdzie żyją ludzie
Którzy nie chcą być ludźmi
Świat pełen przemocy
Szeroko aprobowanej
Pełen rozkoszy
Przechodzącej w rozgoryczenie
Świat pełen beznadziei
O której wszyscy mówią
Ale z którą jest im dobrze

Wyobrażam sobie recytację tego wiersza...

Powaliłoby wszystkich na kolana. Bardzo, bardzo mi się podoba, daje do

myślenia... ale podzieliłabym ten wiersz na zwrotki. Może lepiej by

wyglądało ?

przeczytalem pare razy. wiersz naprawde

dobry , na ile oczywiscie mozna podzielis wiersze na dobre i złe.
mozna

go ciekawie interpretowac. jest prawdziwy , szczery. przedstawia nasza

rzeczywistosc.
podoba mi sie to ze ten wiersz jest napisany takim

prostym jezykiem i przemawia do wszystkich .

Rzeczywiscie, ten wiersz zmusza do

przemyslen... Takze czytajac go, zastanawialam sie nad tym calym swiatem.

Ten wiersz to gorzka prawda przedstawiona w ladny, liryczny sposob i

zostająca w pamieci na dlugo (przynajmniej w mojej pamieci ^^) Bardzo mi sie

podoba - gratuluje =)

Wiersz jest śliczny, dający do myślenia, realistyczny i smutny .
Czytając go przypomniałam sobie ostatnio przeczytaną "Grę Endera", jak by słowo "świat" zastąpić słowem "szkoła" a zamiast trzech ostatnich linijek napisać "Szkoła Bojowa..." Wtedy ten wiersz odda pełnie książki, wiem, że teraz też oddaje pełnie, ale naszego świata...
przypomniało mi to jeden cytat:
"Cardowskie dzieci
- bardziej lub mniej ludzkie,
doskonałe, ale zawodne,
tragiczne, ale pełne nadziei,
cudowne i niezwykłe."

Dobry wiersz , realistyczny , jakby to nazwac szczery , daje też dużo do myślenia . Jedno mnie tylko tu razi ,albo wiersz jest zdecydowanie za dłudi , albo przydałoby się wprowadzić jakiś podział na zwrotki , bo jakoś mi się go trochę źle czytało . Ale tak ogólnie to bardzo ładny wiersz .

Pełen prawdy o subtelnym kłamstwie, którym

jest obecna rzeczywistosć, tak szeroko akceptowana, że staje się po prostu

nieco inną prawdą, znanym wszystkim modelem życia...

Przede wszystkim bardzo prawdziwy. Duży

plus.
Ale jakoś tak... Gryzie mnie styl;)
Może podziel go na zwrotki,

a wersy trochę wydłuż...?

Mądre tylko to chyba już nie wiersz tylko

manifest. Ja w każdym razie poezją był tego nie nazwał z czystym sumieniem.

Przemyślenia sensowne i rację masz niewątpliwie, ale coś Ci uciekło...