To zabawa polegająca na tym że kto najpiękniej coś wyczaruje. Może być zwierzę roślina lub zdanie.

To podaj przykład jako pierwsza!

Tu się zgodze, przyznam że nie wiem jak zacząć

Hermionak szybko zamachnęła różdżką i wypowiedziała -Expecto Patronum i po jakimś czasie wyskoczył wilk.

Hagrid machnął swą koślawą i powiązaną sznurkiem różdzką i mruknął- Engorgio trącając czubek rodzinnej fotografii, zdjęcia trzęsąc się i drgając przybiera coraz to wieksze rozmiary aż do momentu gdy idealnie zmieści się w ramie obrazu.

Marietta wysunęła z kieszeni postrzępionych szortów swoją różdżkę (10 cali, kasztanowiec, włókno smoczego serca) i, rzucając Draco Malfoyowi porozumiewawcze spojrzenie, wycelowała w postać stojącą kilka metrów przed nią, plecami do niej. A postacią tą był nie kto inny, tylko hogwarcki Mistrz Eliksirów Severus Snape, który właśnie dawał surową reprymendę Harry'emu Potterowi za jakąś błahostkę.
- Densaugeo! - wymamrotała, a Draco zachichotał pod nosem. Szykowało się niezłe widowisko.
Wszyscy naokoło zamarli, łącznie z rzeczonym Severusem Snape'em, który po chwili uniósł drżącą dłoń w stronę ust. A potem się odwrócił i wbił wzrok w Mariettę, gdyż różdżka w ręce dziewczyny była niepodważalnym dowodem zbrodni.
Dziewczyna wytrzeszczyła oczy. Spodziewała się spektakularnego efektu, ale nie aż tak spektakularnego. Pożółkłe zęby profesora Snape'a sięgały daleko za brodę. Zza nienaturalnie wyprostowanej sylwetki Snape'a wychylił się Potter, rzucając dziewczynie wdzięczny uśmiech, a w jego oczach błyszczały ogniki ledwie powstrzymywanego rozbawienia.
- Gofdon - zaseplenił Snape, a jego ton był jeszcze bardziej zimny niż zazwyczaj - Zapfaszam do mofego gabfinetu.
Marietta ruszyła za profesorem. Co prawda zdawała sobie sprawę, że jej kara będzie surowa, ale mimo wszystko - warto było.

Herrmionak się śmiała i klaskała z zachwytu. Rzuciła jeszcze raz Expecto Patronum.