Nie jest to optymistyczne... straciłam

optymizm... narazie

Pytania...
Przyszła

nieoczekiwanie
Oddzieliła mnie od fantazji
Postawiła mur
Wystawiła

na próbę
Spotkałam ją idąc ciemną aleją
Pytanie zrodziła się nie

wiadomo
Gdzie
Słowa same padły z ust:
„Czy wierzysz w

miłość?”
Odpowiedz przyszła z daleka
Jej głos był

smutny:
„Nie wierzę...ulotność jej
doprowadza do

krzywdy.
Chwilę płynie w sercu
Za chwilę ulatuje.
Dostrzegalność

końca
Bliska myśli pustej.”
Odpowiedź wstrząsnęła duszą
Serce

w połowie zgniecione
Domagało się końca.
Usta nie przestały

mówić:
„Czy wierzysz w przyjaźń?”
Z głębi umysłu wydał się

krzyk
Przekroił serce
„Nie wierzę... ludzie

płytkie
istoty.
Sympatia nie leży w głowie.
Serca otworzyć i

przekazać
Nie umieją”
Dno okazało się domem
Ostatnie pytanie

padło:
„Jak masz na imię?”
Nie czekałam nawet

chwili:
„Prawda”

Marcia, na początku, muszę przyznać, nie

podobały mi się twoje wiersze. Ale teraz natykam się już na któryś z kolei,

który jest naprawdę boski... Piszesz co raz lepiej (w tempie geometrycznym),

a tematy wierszy masz niebanalne i ciekawe. Pisz, pisz, bo naprawdę piszesz

dobrze.

Marciu, ten wiersz jest jak zwykle piekny,

ale martwie sie, ze kazdy z ostatnich Twoich wierszy jest do siebie

podobny...
to nie za dobrze...

tworzy to taka monotonie... podobne

tematy, podobny styl, podobny charakter...

ale Ty nas jeszcze

zaskoczysz...
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/tongue.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='tongue.gif'

/>
Ciagle sie rozwijasz...
nie

przestawaj...

gratuluje i pozdrawiam...
=*

A mi się podoba, na prawdę


src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/biggrin.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='biggrin.gif'

/>
Chciałam powiedzieć coś jeszcze, no ale nie

umiem
Więc kończę
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/laugh.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='laugh.gif'

/>

Naprawdę rzadko komentuję wiersze, bo

wszystkie wydaja mi sia bardzo podobne, ale temu po prostu nie mogłam sie

oprzeć.
Niezbyt optymistyczne przesłanie, ale to jest naprawdę

wybornie.
Nie potrafię znaleźć tylu superlatyw, żeby opisać wrażenia po

przeczytaniu.

Wspaniałe...

Hmm...
Jeden z Twoich lepszych - tzn. że

naprawdę mi sie podobał=)
Zgadzam się jednakże z Mellisą - ostatnio

trochę monotonnie, jeśli chodzi o tematy Twoich wierszy. Spróbuj zrobić

sobie przerwę - może wtedy wpadniesz na jakiś "wypasiony" i w

ogóle rewelacyjny pomysł...